Every Ending (COMPLETED)

Kabanata 29

"Sabagay, la. Hindi din naman bagay si Amaia kay Gen, eh. Madaming babae 'yon, eh. Kaya tama lang talaga ng lumayo siya doon."

I wanted to look behind to see Gen's reaction but I did my best not to.

"Tama 'yan..."

"Hayaan niyo, Lola. Gagawin ko lahat para magustuhan ako ng apo mo."

I made a face.

"Ikaw na ang bahala d'yan sa bagay ba 'yan, ha? Wala akong masasabi dahil hindi ko naman hawak ang puso ng apo ko. Kung sino ang gusto niyang makasama, doon ako."

Talaga, Lola?

Sana ganoon lang kadali 'yon. Kung sanang hindi si Genesis Cavallero ang nagustuhan ko at kung sino-sino lang d'yan sa paligid.

Madali lang naman akong magkagusto gaya ng palagi kong sinasabi. Nga lang, simula ng makita  ko si Gen... parang wala na akong nakikita kundi siya lang. Simula noong araw na nakita ko siya nanagbubuhat ng mabibigat na sako. That day, I know that I'm really attracted to him. I don't know but there's something on him that I'm curious about. Napakamisteryoso kasi niya noong araw na 'yon kaya naman hindi siya mawala sa isip ko.

Then nagkita ulit kami, umulit pa 'yon ng madaming beses hanggang sa namalayan ko na lang ang sarili kong nahuhulog sa kanya. How funny,  I fell when I'm trying my best not to, when I'm avoiding him. Kung kelan lumalayo ako sa kanya, tsaka naman ako nahulog, I fell... hard. Hard that it hurts thinking that we can't be together.

"Maliban na lang kung wala namang maidudulot na maganda sa kanya ang lalakeng 'yon." I am sensing something in her voice. Na parang may pinapatamaan siya at kahit hindi niya sabihin ng diretso, alam ko kung sino 'yon.

Justin chuckled. "Huwag kang mag-alala, Lola. Gagawin ko ang lahat para magustuhan ako ni Amaia. At kapag nagustuhan na niya ako, gagawin ko din ang lahat ng makakabuti sa kanya."

I didn't hear anything from her. At hindi ko na din magawang pakinggan ang sunod nilang pinag-usapan dahil sa mga iniisip.

I'm too busy thinking that I didn't notice that they were done talking. And no one is probably outside which is a sign that I should get Gen away from here.

I didn't notice it until Gen whispered my name.

"Amaia," his low baritone filled my ears.

Bigla akong nagising sa mga iniisip. His voice was very distracting the reason I came back to my senses. And the way he says my name, I don't know but every time he says it, I felt valued or something. Na parang sobrang ganda ng pangalan ko kapag sinasabi niya. I never appreciate my name until he first said it.

My heart beats fast just thinking that.

Imbes na sagutin siya ay binuksan ko ang pintuan ng banyo. Para makasigurado na wala na ngang tao sa labas ay nagmasid muna ako sa paligid.

Nakaalis na si Justin and probably, nasa kwarto o taas naman si Lola. At kung hindi kami magmamadali, baka maabutan niya pa 'tong si Gen.

I gestured Gen to come out and he did come out. His moves were very calm that it looks so slow which is definitely not good in this situation. He should move faster. Baka mamaya ay maabutan pa siya ng matanda.