Kabanata 13

266 209 3
                                    

Kabanata 13

Number

"Ayoko."

His brows furrowed. "Tara na, Amaia. 'Wag mong hintayin na kaladkarin kita dito."

I scoffed. "Pwede ba?" I raised a brow, "As you said, we're not close or something kaya bakit ako sasabay sa 'yo?"

His face looks amused now, I just glared at him. He enjoys it, really.

"Hindi pa ba tayo close nito?" He bit his lower lip, stopping his self from smiling. But it didn't work, 'cuz I can see it clearly from his eyes.

Kunot-noo akong nag-iwas ng tingin at hindi pinansin ang sinabi niya.

"Sasabay ako kay Ric," It's much better... and safer.

"Ric's not here," Tumaas ang isang kilay niya.

"I'll wait him,"

He put his both hand on his waist and sighed heavily.

"Hindi ko alam ang gagawin ko sa 'yo."

I looked away, "Umalis ka na lang," I took a seat. "'Yun ang gawin mo,"

"Ayoko,"

My heart skipped a beat. I frown, trying my best not to look nervous.

"Bahala ka," I said.

Napatingin ako sa paligid at mabuti na lang at kami lang ang nandito kung hindi ay baka pinagkaguluhan na siya ng mga babae niya.

"Alright," I glanced at him. "Hihintayin ko na lang na umalis kayo... ng kaibigan mo." He sounded disgusted when said the last word.

I frowned. What's his problem with Ric?

He looked at me from head to toe before he walked away. I looked at myself consciously, I was wearing my usual uniform and I think there's nothing wrong with it.

Iniling ko ang ulo ko nang maisip na walang namang saysay ang bagay na 'yon o kaya naman ay ang iniisip niya. I looked at him again and I've seen that he glanced at me once, he raised a brow before he opened his Rover and went in.

Kung bakit siya nagpalit ng sasakyan, wala na akong pakielam do'n. All I care now is he, still here. I'm pretty sure na talagang paninindigan niya ang sinabi niya.

Binuksan ko ang phone ko at messaged ng nagtetext sa akin.

Unknown

Sorry.

I scrolled my phone to read some of his other message. 'Yung kaibigan ni Bea na Calix ata ang pangalan.

Unknown

Nakakaabala ata ako.

Kumunot ang noo ko at binasa ang huli niyang sinabi.

Unknown

Pasensya na.

I held my phone tightly and tried to write a reply. I felt a little guilt while reading those, that's why I wanted to assure him na hindi naman siya nakakaabala pero pinigilan ko ang sarili ko at hindi na lang 'yon pinansin. I licked my lips and closed my phone. Hayaan ko na kung ano ang isipin niya sa 'kin.

Napatingin ako sa sasakyan ni Gen. He's probably watching me here even if I can't see it, tinted kasi ang sasakyan niya. I stiffened, very uncomfortable now. I opened my phone again to buy some time and to destruct myself. I played a game while waiting, but it didn't help. Damn it!

After 30 minutes of being patient and uneasy, finally, Ric showed! Wala naman akong problema kay Ric if naghintay ako sakanya ng matagal.

My problem here was that Genesis Isabelo! Well, he's always my problem. Especially now that he obviously wanted us to get close. That's why he's doing it, that is the reason for that. But I don't have an idea kung bakit gusto niyang maging close kami.

Every Ending (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon