UNEXPECTED LOVE [KathNiel]

CHAPTER 23: WORDS OF WISDOM

KATHERINE'S POV.

"Anak. Malapit nang magtapos ang school year nyo. San mo balak mag-college? Sa SCC parin ba?" Saad ni Mommy.

Nasa sala kami ngayon. Nagmo-movie marathon. As usual kami lang ni Mommy kasi nga nasa work pa si Daddy.  Napalingon ako kay Mommy. Sumusubo siya ng popcorn habang tumitingin sa tv. At iniwas ko na rin ang tingin ko at bumalik sa tv.

"Uhm.." pagsimula ko. "Ewan ko pa po, Mom. Di ko pa din po kasi natatanong si D, eh." Sabay subo ng popcorn.

In my peripheral view, alam kong napalingon si Mommy at I can feel na nagtataka siya sa sinabi ko.

"Why? Kailangan pa ba ng permission nya kung san mo balak mag-aral?" Pakalmang tanong ni Mommy.

"Ehhhh---- Parang ganun narin po. Because. . I want to be with him. Kung san siya, dun rin ako. Kung saan ako, dapat dun din siya ---- I mean... Baka po kasi.. Uh, basta po yun!" Sagot ko pabalik.

Napa-tsk-ed si Mommy. At napalingu-lingu. Sabay bumuntong hininga.

"Baka ano? Baka pag nagkahiwalay kayo ng school ay baka makahanap siya ng kapalit sayo? No, Kath. Baby, I know you love each  other. Yes! At hindi kami tutol dun. Kami ng Daddy mo ang saksi ng pagmamahalan nyo. Alam namin kung gaano nyo kamahal ang isa't isa. Pero... hindi naman kailangan sa lahat ng oras eh kailangan nyong bantayan ang isa't isa o magkasama."

Nakikinig lang ako kay Mommy.

"IF possible man nga kung magkahiwalay kayo ng papasukang school.." Naah.. No way! "..may cellphone naman. Pwede nyo namang tawagan o i-text ang isa't isa anytime. Diba? Technology, you know?" She said it with a pa-cool tone sabay winked. Kaya napa-chuckle ako.

Then nagsalita ulit si Mommy, "And If you really love each other, You have to start learning the word TRUST. Because, baby, sa isang realationship, isa yan sa mga ingredients ng Love. Trust each other." Okay, trust. "Tsaka isa pa, bata pa kayo. Marami pa kayong pwedeng dapat gawin. Just take it easy kasi kung talagang kayo, edi go lang."

Tapos bumalik ulit siya sa panonood ng tv. Napa-nganga nga ata ako dun sa sinabi ni Mommy. Para kasing nakatulala ako. O diba? Alam kong natulala ako. Lol Kasi na-amaze lang siguro ako. Iba parin kasi talaga pag Mommy mo na ang nag-aadvice.

Comfortable na comfortable ka, ba. Ang gaan sa feeling. Tsaka ito din ang gusto ko kay Mommy. Napaka-supportive sa lahat ng gagawin ko. I'm so lucky to have her as my mother.

'Thank you, Lord for giving me such an amazing parents.' I said to my self.

Nag-hug ako kay Mommy. At inangat ang ulo ko para masilip siya at, "Thank You, Mom" I whisperedsabay yakap ng mahigpit.

At siguro narinig niya yun. Na-feel kung nag-hug back sa kin si Mommy then she tap her hand on my head. Ganito kami ka-cheesy na mag-ina. Hihihi

........

KENNETH'S POV.

"Magandang Morning sa inyo!" Masiglang bati ko sa lahat habang pababa ako ng hagdanan. Nakuha ko lahat ng atensyon nila. Ngumingiti sila ng nakakaloko sa akin. Nasa dining table na silang lahat. Ako nalang pala ang hinihintay.

"Good Morning din, anak. Halika ka na dito nang makapag-breakfast ka na." Saad ni Mama.

Agad naman akong tumungo kung san ang pwesto ko pagkakain. Pagka-upong pagka-upo ko, agad naman akong naglagay ng pagkain sa plato ko habang pasipol-sipol. Nang biglang magsalita si Papa.