CHAPTER 30: I MISS THEM

11 0 0
                                    

KATHERINE's POV

*5 months later*

Isang magandang sikat ng araw agad ang bumungad sa'kin pagkagising ko. Pagkatingin ko dun, Kenneth was there sa may curtain siya pala ang nag-alis ng curtain. At ang aga niyang magising ah. Medyo papikit pikit pa akong nakatingin sa kanya dahil sa silaw at sa antok pa rin but I smile a little bit to him.


Lumapit siya sa akin then kissed my forehead and greeted me, "Good Morning, Babe" and sat beside me why I'm still lying on the bed.


"Uhm Good morning din. You wake up early huh?" I said.



"6am nadin naman ako nagising sakto lang. And also I want to prepare breakfast for my Princess" then he tapped my head "Happy Monthsary, Babe :)"



I widened my eyes from disbelief. Oooh yes it's our 8th monthsary pala today! How come at nakalimutan ko? Tss 'Dami kasing iniisip eh kaya ayan tuloy'


I sweetly smile to him para naman di niya mahalatang nakalimutan ko hehe then hugged him so tight and greeted him back



"Aww :') Happy Mothsary too, babe" and I kissed him smack lang naman :) "You really never failed to surprise me. I love you, Dee."


"I love you more, babe. C'mon! Get up there so we'll have to take our breakfast :)"

________________________________________________________________________

It's been 5 months na pala since I left Mom & Dad to go with Kenneth here to make tanan.  Ang bilis ng panahon. How was them kaya? Si Mom, okay lang kaya siya? Si Dad, okay lang din kaya siya? I missed them so much :( But I need to this.



'I'm really so sorry, Mom, Dad.'
I said in myself then I cried again. Nangyayari 'to pag ganitong mag-isa akong nagmumuni muni sa terrace.



Kenneth and I were fine naman. We stayed here sa Rest house na may Resort sa Pampanga na pagmamay-ari ng Dad ni Kenneth. Hindi naman kami naghihirap.


Kenneth told me na ang Dad niya ang nagsabing dito na muna kami tumuloy kasi di naman daw gaano known ang resort na'to sa Manila dito lang sa province.




Kenneth's parents supported us. They supported Kenneth's decision. Nasabi din sa'min ng parents ni Kenneth na hinahanap nga daw kami nina Mom at Dad ko. Muntikan na nga daw silang magkagulo buti at napag-usapan nila ng maayos.

Alam na nila Mom na kasama ko si Kenneth pero hindi nila alam kung saang lugar kami saan. Kenneth's parents didn't tell them. Di na rin daw nagpumilit sina Mommy na magtanong. Baka narealize din nilang mas mabuting makapag-isip din muna ako.



Kahit may perang pinapadala ang parents niya for us, still Kenneth finds a job. Part time lang naman. Sa isang malapit fastfood chain dito.



At as I said na my work nga siya, so he's on his 5hrs. duty now at mag-isa lang ako dito so nakakaboring.

Ugh Nakakasawa na din naman kasing matulog magdamag. Mababaliw na ata ako dito sa sobrang tahimik. Kanina padin naman ako naglalakad lakad sa dalampasigan eh.


Yung bestfriend ko si Chienna, miss na miss ko na rin. Tagal na naming di nakakapag-usap. 3 and a half months na ata kasi busy siya sa school. But atleast nothing change between us. We're still the best of friends.

I'm thinking of calling her total weekends naman din. Okay, tatawagan ko siya.

.....

"Hi, bes!" I said it with an energetic voice when she anwered my call.

UNEXPECTED LOVE [KathNiel]Where stories live. Discover now