CHAPTER 21: WYBMGF?

51 1 0
                                    

KATHERINE'S P.O.V

Di ko alam ko ano na namang mga ka-echosan ang gagawin sa 'kin ng Daniel na 'to! May pa blindfold blindfold pa 'tong nalalaman. Hmp!

San kaya ako dadalhin ng baliw na 'to. "San mo ba kasi ako dadalhin, Daniel!"

Pero gag*ng 'to. Di pa rin ako pinapansin! Bw*set talaga 'to! Ugh!!

"Huy!----A-aray!--O-ouch!!" Ano ba 'tong dinadaanan namin at natatapilok ako.

"Sorry. Hihi" Sabi niya.

What the hell! Medyo napasubsub pa ako ng konti sa likod niya nung bigla siyang tumigil. Tss -___-

At parang bigla siyang umalis sa harapan ko. Ano 'to iiwan niya ako ? Aba!

But I'm wrong . I feel him at my back. Tinatanggal na niya yung panyong naka-blindfold sa mga mata ko. Dahan-dahan niya yung tinanggal.

At nung natanggal na niya..Pero di pa exactly naalis ang panyo sa mata ko. Nagsalita siya, "Nandito na tayo." At para akong nakiliti because he said it cooly near on my ears.

Nung natanggal na talaga yung panyo, kinukusot kusot ko muna yung mata ko . Kasi nga pagnatakpan yung mata mo or galing kang pikit ng matagal eh you can't see things clearly. It becomes blured or something.

Kaya kinusot ko para makakita ako nang maayos at malaman ko kung sang lupalop ako dinala nitong si D.

Tapos nung parang feel ko nang maayos na ang paningin ko, I blink 2 times first.

"Ayan okay----WOW!" Bigla akong namangha sa mga nakita ko.

Totoo ba 'to? Is it real? Or I'm just dreaming? But kung nananaginip lang ako, bakit ko ito nahahawakan itong mga magagandang bulaklak?

So, kaya niya pala ini-blindfold ni D. yung mga mata ko kasi may pakulo pa siyang mga ganito. Pero in fairness, I really really like it! Para akong nasa fairytales.

Grabe!! I was so amaze! Can you believe it? This is one of my dreams.

I feel relief pag nakakakita ako ng mga flowers. Nakakawala ng stess. Nakakagaan sa feeling at ang ganda-ganda pa tingnan.

Naglibot-libot ako. Grabe! Para akong papunta sa altar ay este altar ng mga fairytale. Ang ganda at ang bango pa. Isa pala 'tong flower garden.

'Obviously, Katherine.' I thought to my self.

Pero teka, ngayon ko lang 'to napansin. Where's Kenneth Daniel? Whoa!! Omg! Where is he? Don't tell me? ----- Naaaah stop over thinking, Katherine!

Nagpatuloy akong maglibot BUT hinahanap ko rin si D.

"DANIEL! --- D! ----- KENNETH! WHERE ARE YOU?" Medyo mahinang pagtawag ko sa kanya kasi baka may ibang tao pa rito pero walang sumasagot o lumalabas ni anino ng kumag na yun.

Aish ano ba yan!!! Ba't ba ako kinakabahan? Tss bahala nga siya . Enjoyin ko nalang 'to. Ansarap makapag-unwind dito. Makapag selfie nga.

At ipinost ko yun sa Instagram ko. With a caption, "Best place to unwind. ♥" Siyempre background ko ang mga napakagandang flowers.

..........................

For almost half hour kong maglibot dito, namalayan kong nakaabot na ako sa harap ng flower garden. As in pinakaharap.

At.....

Bigla na lamang may tumugtug. May mga nag-vviolin. At.. at.. May 6 na tao sa gilid at lahat sila ay nakatalikod lang. Lahat sila ay suot-suot ang favorite color ko. Ang YELLOW. O_O

UNEXPECTED LOVE [KathNiel]Where stories live. Discover now