I'm a Fleming #Heartland

Blue, Red, Yellow, Blacky en Brownie

Hierboven, Yellow.
Alex,

Wel een leuk clubje die we meenemen op een trail ritje. We hebben 5 pony's die als manegepony's moeten worden ingezet en een paard Jasper die 'bomproof' gemaakt moet worden. De manege pony's hebben allemaal wel namen die met een kleur te maken hebben, Blue, Red, Yellow, Brownie en Blacky en het past ook allemaal, Blue is een blauwschimmel, Red een Vos, Yellow een valk, Brownie een bruine en Blacky een zwarte. Het zijn paarden die wat meer op leeftijd zijn al maar als nog. Ze vonden het leuk als ze bij ons zouden komen en dat we ze wat konden gaan trainen. Wij maken altijd een trailritje van ongeveer 5 dagen. Nu net zo, we hebben iedereen erbij gehaald. Mallory, Jean, pap en mijn beste vriendin van school Iris.

'Goed op het krijt bord maak ik een lijstje met wie op wie gaat, mocht iemand bezwaar hebben, dan heb je pech' en ik pak een krijtje en begin te schrijven.
Alex op Haifa
Opa op Paint
Ty op Copper
Iris op Sundance
Mallory op Blue
Soraya op Red
Lou op Yellow
Pap op Blacky
Jean op Brownie
Amy op Jasper
En Pegasus en Spartan als extra pakpaarden. Je zal wel denken waarom zet je anderen op de manege pony's, nouja zoals ik eerder zei, ze zijn al ouder en al heel wat gewend. Dus veel problemen zullen er niet komen.
Uiteraard heeft iedereen nog wel een slaapzak en eten in hun trail tassen.
'Nou iedereen zijn paard pakken en zadelen!' Roept opa, het is heerlijk na zomer weer en we hebben nog 2 weken voor school weer begint.

'Let's go, we hebben de paarden gezadeld, spullen vast gemaakt, gecheckt en zijn intussen bijna allemaal opgestapt. Behalve pap, Jean en ik staan nog met de voeten op de grond. Onze pup, intussen half volgroeide hond Remi hebben we uiteraard ook mee. En de ouders van Mallory komen de komende 5 dagen hier de boel in de gaten houden, de overige dieren voeren en planten water geven. Eigenlijk alleen kippen en ganzen die we nog hebben, maar dat zijn ook diertjes die dagelijks vers water moeten hebben en kippen korrel. Verder mogen ze overdag lekker rond scharrelen en s'nachts in het hok om niet opgegeten te worden door de vossen en wolven, die s'nachts nog wel eens rondsluipen. Ik ben de laatste die opstapt en dan kunnen we weg. We nemen de afslag maar Willow Creek en laten de paarden die het kennen door het water gaan om zo de andere te laten volgen, gelukkig zijn paarden net schapen en volgen ze heel snel. Opa rijdt voorop samen met mij, Jean, Mallory en Iris. Daarachter rijden pap, Lou en lopen Pegasus en Spartan mee. Als laatste zijn Soraya, Ty en Amy. Uiteraard verandert de formatie nog wel is om de anderen ook met hun paarden voorop te laten lopen.
'Ik heb echt al lang niet meer in een westernzadel gezeten' klaagt Iris die eigenlijk niet heel vaak mee gaat, maar ze wou mee met ons.
'Tsja moet je maar vaker gaan rijden' lachen opa en ik.
'Ach je went er wel weer aan' beloof ik haar en we stappen door een groot stuk bos heen.
We komen nog langs de begraafplaats van onze familie, en dus ook onze moeder die er ligt. We stappen niet af maar groeten haar wel allemaal even. Voor de mensen die haar gekend hebben, de anderen zijn alleen netjes en doen hun hoed af of zijn gewoon even stil.
Tegen de middag besluiten we een stop te maken en even een broodje te eten en de paarden te laten grazen. Remi heeft wat brokken en na een half uurtje pauze te hebben genomen stappen we weer op en gaan weer verder, Remi neem ik mee boven op Haifa omdat ze nog jong is en dus dit al er veel was voor haar.

'Over een dag zijn we bij de bergen en dan moeten we kijken wat het makkelijkst is, of we bergopwaarts kunnen of er omheen' roept Opa naar achteren.
'Hoezo of we bergopwaarts kunnen?' Vraagt Ty.
'De wegen zijn soms geblokkeerd doordat er stukken rots zijn gevallen' antwoord Lou en we lopen nu allemaal naast elkaar.
'Gebeurt dat vaak dan?' Vraagt Ty weer.
'Niet vaak, maar het gebeurd wel is en dan duurt het wel even voor de weg weer vrij is' antwoord Lou weer.
'Het is net alsof je nooit weg bent geweest' glimlacht Amy.
'Ach ik kom meestal wel met vakanties hoor' en ze port Amy in de zij.
'Niet doen' giechelt ze en spoort Jasper aan om naar voren te draven. Lou die volgt haar en ze jagen elkaar achterna door rondjes om ons heen te rijden of vooruit te gaan.
'Gosh, jullie zijn ook een stelletje kleuters' lacht Ty en nu ben ik degene die hem port en zo het kringetje rond maak.
'Eeh' roept hij verontwaardigd.
'Whoops mijn vinger schoot uit' en ik trek een onschuldig pruillipje.
'Ik zal je is een mijn vinger schoot uit geven' en nu jaagt hij mij achterna.
'Zie er toch wat plezier in mijn jongen' lach ik achteruit roepend terwijl ik over de vlakke velden galopeer. Ik kijk recht vooruit en trap Haifa op de rem want er is een gigantische kuil recht voor mijn neus. Midden in die kuil zie ik 3 paarden waarvan er 1 plat ligt en niet al te best uitziet. Ik spring van Haifa en ren de helling af.
'Alex!' Roept Ty en niet veel later komt Amy achter mij aan.
'Hooo' fluister ik en loop richting de paarden.
'Wat is er met ze?' Vraagt Amy.
'Weet ik niet, ze zien er erg slecht uit' en ik loop richting het diertje dat plat ligt en niet veel beweegt, hij ademt nog lichtelijk.
'Oh mijn hemeltje, Alex kun je hem helpen?' Vraagt Amy en opa komt naar beneden met Ty.
'Deze is bijna dood' fluister ik na een klein onderzoekje.
'Hij heeft zijn been gebroken, een gat in zijn buik, vieze ontstekingen en nog wel niet meer. Hij is te mager en uitgedroogd. Ze staan hier al een tijdje' constateer ik en kijk naar opa. Hij knikt en loopt naar boven.
'Amy ga naar boven en zorg dat de paarden op een afstandje staan, Ty haal twee halsters met touw'
'Ja' en ze lopen naar boven achter opa aan die naar Paint toe loopt onder zijn zadel haalt hij zijn wapen vandaan en weer terug loopt.
'Alex, opa!' Roept Amy.
'Dit kun je niet doen!' Roept ze.
'Ty neem haar mee!' Zegt opa en Ty grijpt haar bij de armen en sleurt haar mee. De anderen gaan met de paarden weg en Ty komt met twee halsters terug. Opa die wacht en ik bekijk ondertussen de andere paarden die ondanks dat ze erg uitgemergeld en uitgedroogd zijn er nog reddingswaardig uitzien. Ik haal voorzicht het halster om het hoofd van het diertje en clip hem vast Ty neemt hem over en ik pak de volgende. Samen begeleiden we ze naar boven en laten ze grazen. Ik geef de andere aan Ty en die loopt een stuk verder met de paarden tot hij bijna weer bij de groep is en ik loop naar opa de staat te wachten.
'Toe maar' meld ik en hij maakt een einde aan het leven van het beestje.
'Rust zacht lieverd' fluister ik, nadat ik gecontroleerd heb op een eventuele hartslag, die er gelukkig niet meer was.
'Ik denk dat Amy me echt gaat haten' mompel ik en sluit het oog van het paard.
'Kijk even of deze een tatoeage heeft' komt pap aan gerend.
'Hoezo?' Vraag ik en til de bovenlip op en zie inderdaad een tattoo staan.
'Het is een racepaard' concludeer ik verbaasd.
'Maar waarom zou iemand ze hier neer kwakken?'
'Waarschijnlijk, omdat ze niet goed genoeg zijn' antwoord pap.
'Sneu? Hoe is het met de paarden?' Vraag ik.
'Alleen die twee die hieruit kwamen waren een beetje geschrokken, maar door hun gebrek aan energie zijn ze niet erg sterk'
'Och, ik ga wel kijken' en loop naar boven.
'Hey pap, ken je deze paarden?' Vraag ik nog geen 5 meter verder.
'Ik denk het wel' is het enige wat hij zegt en ik knik en loop naar boven waar de rest staat.