I'm a Fleming #Heartland

Merry Christmas

Het is een week voor kerst en er komt een prachtig paard naar Heartland Merry Christmas is een hele mooie witte ruin. Hij is geschrokken van een vrachtwagen die tegen de zijkant van de trailer aan is gereden. Nu wil hij de trailer niet meer in en dat is een probleem aangezien de eigenaren met Merry naar de spring kampioenschappen kerst editie willen, gaat het ze lukken om binnen een week het paard de trailer weer in te krijgen en klaar te maken voor de kampioenschappen?

Amy,

'Nog even en dan is het weer kerst' roep ik blij zodra ik met opa de kerstboom op de pick-up heb geladen.
'Ik moet nog kadootjes kopen' kreunt opa en ik begin te lachen.
'We zijn er nu, dus je kunt nog gaan dan ga ik naar Maggie's een kop koffie drinken' en hij knikt.
'Goed idee, anders moet ik alles op het laatste moment doen' en hij loopt richting de winkels en ik naar Maggie's.
'Hey Soraya' groet ik haar en ze komt naar me toe em knuffelt me.
'Hey hoe is het?' Vraagt ze.
'Super, we hebben net de kerstboom gehaald en opa is nog kadootjes aan het kopen' grinnek ik.
'Altijd Jack die het op het laatste moment doet'
'Ja klopt, ik doe het altijd al over het jaar verspreid' glimlach ik trots.
'Ja dat weet ik, je had in juni al een kado voor Alex en in februari zelfs een kado voor Lou' lacht Soraya en ik glimlach breed.
'Goedemorgen dames' en Scott neemt naast mij plaats.
'Goedemorgen' en ik zie dat hij dikke wallen onder zijn ogen heeft.
'Oeh zware nacht gehad?' Vraag ik en hij knikt en gaapt nog een keer voor hij antwoordt.
'Ja een kolieker en twee keizersnedes'
'Oh hemeltje, had je Alex niet gebeld dan?' Vraag ik en hij knikt.
'Die was bij een andere kolieker' legt hij uit en ik knik begrijpend.
'Hier van het huis' en Soraya zet twee koppen koffie voor ons neer.
'Dankje' zeggen we in koor en op dat moment gaat mijn mobiel.
'Met Amy Fleming Heartland Ranch waar kan ik u mee helpen?' Neem ik op.
'Met Harrold Visscher, ik heb een ruin die niet meer op de trailer wil en ik heb over een week kampioenschappen springen met hem. Kan ik hem brengen?' Vertelt hij.
'Ja tuurlijk kan dat' antwoord ik vrolijk.
'Super, ik ben er met een uurtje' meldt hij.
'Dan neemt wel iemand anders hem aan, aangezien ikzelf niet thuis ben op dit moment, maar iedereen is ervaren met moeilijke paarden' leg ik uit.
'Is helemaal prima'
'Is goed, daag' groet ik en na nog een fijne dag gewenst te hebben hang ik op en bel Alex.
'Ja' krijg ik en vervolgens hoor ik haar klak geluiden maken.
'Er komt iemand een ruin brengen die de trailer niet op wil, en hij moet binnen een week gefixt zijn' vertel ik haar kort.
'Serieus, je weet toch dat we dat niet doen...'
'Weet ik maar we hebben laatste tijd minder klanten, dus we kunnen het altijd proberen' onderbreek ik haar en ze zucht diep.
'Oke vooruit dan maar, maar je gaat zelf met de ruin bezig, ik heb de twee trekpaarden die voor de slee moeten nog'
'Is helemaal goed, ik wil alleen dat je hem aanneemt en de intake doet, of dat Ty hem doet'
'Dan zorg ik ervoor dat Ty het regelt, want ik ben net weg met de paarden' en ik maak een goedkeurend geluidje.
'Dankje, tot straks' zeg ik en kijk naar Scott die zijn kop leegdrinkt.
'Gaat het weer wat beter met de zaken?'
'Nu weer een ruin die niet op de trailer wil'
'Familie Visscher?' En ik knik
'Ja, je hebt hem bekeken of niet soms?'
'Ja, prachtig paard, alleen jammer van zijn trauma, maar een week is kort hoor' zegt hij en ik knik.
'Ik weet het, we gaan het proberen'
'Oh dat weet ik, je geeft ook niet zomaar op' zegt hij en ik glimlach en neem nog een stuk appelgebak en een kop koffie.
'Brrr... wat is het koud buiten' en opa komt het restaurantje in, zijn handen aan elkaar warm wrijvend. We barsten in lachen uit en ik bestel een kop koffie voor hem.
'Doe ook maar een warm gebakje' en Soraya die doet een stukje taart in de magnetron en warmt hem iets op en doet er vervolgens slagroom bij.
'Hoelaat moeten we aanwezig zijn?' Vraagt Scott die bezig is zijn spullen weer bij elkaar te rapen.
'Rond twee willen we beginnen met de kado's en het gebak'
'Goed, kun je dit voor mij meenemen?' Vraagt hij en geeft mij een pakje voor Alex.
'Is dit voor onder de kerstboom?'
'Nee, die mag je gelijk geven denk ik hij is bij de kliniek afgegeven'
'Oke, weet je ook van wie?'
'Nee, hij is gewoon met de koerier gekomen'
'Misschien staat het er wel in' en kijk naar de doos die niks weggeeft van wat erin kan zitten of vanwaar het komt.
'Werk ze nog' groeten we en hij zwaait met een kop koffie to go.
'Wij gaan ook maar' zegt opa en ik knik.
'Ja, ik denk dat het nieuwe paard er ook al is'
'Nieuw paard?' Vraagt hij verbaasd.
'Ja, een ruin die de trailer niet meer in wil. Weliswaar hebben we maar een week, maar we kunnen het altijd proberen' en ik betaal Soraya en we gaan weer naar de pick-up.
'Alles kunnen vinden?' Vraag ik en hij knikt.
'Ja, ik denk het wel'