I'm a Fleming #Heartland

BlackPearls Lonesome

Eigenaresse Stefanie Cooper is met BlackPearls Lonesome een vier jaar oude Shetlander kruising Lippizaner merrie naar Heartland gekomen, omdat ze in paniek raakt zodra ze een zadel in haar zicht krijgt.
Verhaal van dierenloverrrtje3211

Alex,

'Veel plezier met hem' en ik zwaai de nieuwe eigenaren van de kleine zwarte pony uit. Hij was via Scott bij ons gekomen, nadat hij bij de eigenaren was weggehaald vanwege verwaarlozing. Na ongeveer een maandje is hij zo goed opgeknapt dat we besloten hebben hem al te herplaatsen. Nog geen uur nadat we een advertentie hebben geplaatst, was er al een familie die een leuke pony voor hun zoontje zochten.

En nu wacht ik nog tot de volgende eigenaar langs komt met de pony van haar dochter.

'Alex ga je zo mee een buitenrit doen?' Wanneer ik mij omdraai zie ik Amy, Lou en opa staan.
'Ik moet nog een pony opvangen die hier komt'
'Ohja, maar dat kan Ty eventueel ook nog doen'
'Ik heb die vrouw vertelt dat ik op haar wacht, ze is er met een half uur' antwoord ik nadat ik op mijn horloge heb gekeken.
'Oke, we kunnen ook nog wel even wachten, want we gaan ook nog niet 1, 2, 3 weg hoor'
'Is goed, als jullie Haifa willen zadelen dan ga ik mee' en Opa die steekt zijn duim op en neemt een extra touwtje mee om Haifa te halen.

Na ongeveer 20 minuten dan komt er een klein vrachtwagentje het terrein opgereden. Ik leg de borstel neer en loop naar de vrouw die uit de voorkabine komt. 'Goedemorgen, ik ben Alex Fleming'
'Hai, Fiona Cooper, ik kom de pony van mijn dochter brengen' en we lopen richting de zijkant van de vrachtwagen waar we de klep openmaken. En ik een schimmel zie met het lichaam van een kleine pony en de benen die iets uit propositie zijn. Maar dat maakt hem wel uber schattig.
'Dit is ze, Blackpearls Lonesome, waar mag die heen?'
'Naar de voorste paddock, is die makkelijk met vangen?' Vraag ik voor de zekerheid, want anders dan zouden we het halster omlaten. 'Ja ze houdt van troetelen, maar zodra ze een zadel ziet, dan is ze weg' en we lopen naast elkaar met de pony aan de hand naar de paddock.
'Ze is 4 en verder nooit bereden toch?'
'Ja dat klopt'
'Dan moet het wel goedkomen om haar zadelmak te krijgen' glimlach ik naar Fiona Cooper en open het hek waar de pony in kan. Ze klikt de pony los en gaat vervolgens weer naar de vrachtwagen maar dan in het laadruimte, waar ze het paspoort eruit haalt en nog wat spullen.
'Dit is het voer van de pony, omdat ze gevoelig is voor suikers, het zadeltje, hoofdstel, paspoort, heb je verder nog wat nodig?' Ik denk snel even na en schud vervolgens mijn hoofd.
'Is ze nog ergens gevoelig voor, behalve suikers?'
'Nee, dat is het enige. We hebben haar al een keer hoefbevangen gehad en willen dat graag niet nog een keer' ik knik met een begrijpende uitdrukking. 'Ja dat begrijp ik en we zullen goed voor haar zorgen, zijn er verder nog vragen?' 'Hoelang denk je met haar bezig te zijn? Want mijn dochter zou graag met haar willen rijden' vertelt de jonge vrouw en ik knik begrijpend. 'Ik snap het, ik zal mijn best doen' en nu knikt de vrouw en stapt na gedag te hebben gezegd weer op het vrachtwagentje en rijdt het terrein weer af.
'Zo heee, die mag wel wat kilos kwijt' hoor ik achter mij en barst zelf bijna in lachen uit.
'Ja de eigenaresse is bang dat hij weer hoef bevangen wordt, dus heeft suikervrij voer gegeven. Maar goed, ik zal vandaag denk ik ook direcht beginnen, tenzij iemand anders graag het projectje wil nemen' en Jean knikt. 'Ik wil wel, is toch alleen zadelmak maken he'
'Ja, is een 4 jarige pony, dus moet niet zo'n drama zijn als de eigenaar zei' ik krijg de teugels van Haifa in mijn handen en bedank opa die haar gezadelt heeft voor mij. En stap op nadat ik de singel heb gecontroleerd.

Buiten rijden we langs de rivier en lopen erdoorheen om naar de overkant te gaan. 'Ik hou ervan om dit soort gezamenlijk buitenritten te maken' zegt opa en iedereen maakt instemmenden geluiden en ik aai mijn bonte merrie over haar hals. 'Maar goed Lou, wat wou je eigenlijk laten zien?' Vraagt Amy en ik draai me in mijn zadel om. 'Oh?' En ze glimlacht en rijdt naar voren. 'Volg mij' zegt ze heel enthousiast. We gaan over in galop en rijden een tijdje achter haar aan terug richting huis maar voordat we bij huis aankomen slaan we af naar rechts.
'Tadaa' zegt ze nadat ze overgegaan is naar draf en vervolgens stap om de paarden niet ineens tot stilstand te krijgen. 'Wat wil je met over over groot opa's vishutjes?' Vraagt Amy en nu wordt iedereen nieuwsgierig, maar opa die krijgt een blik op zijn gezicht dat het hem niet aanstaat. 'Ik wou eigenlijk deze huisjes slopen en vervolgens nieuwe neerzetten zodat ik ze kan verhuren voor vakantiegasten' begint ze vrolijk en springt nog net niet de lucht in. Opa die draait zich op en rijdt terug naar huis. 'Die is het er niet mee eens, blijkbaar' zegt Ty en ik knik 'hij houdt niet van verandering'. 'Oh ja dat weten we' zegt Jean en ik grinnek. En stap af en luister naar het verhaal van wat Lou heeft bedacht. En moet eerlijk zeggen dat het wel een goed idee is, want dit stuk land word nooit gebruikt en dit is toch verrot. Ik snap de emotionele waarde wel, maar dan nog. We hebben zoveel hectaren grond, dat er overal wel wat te vinden in. We hebben zelfs nog ergens een ondergrondse bunker zitten kwam ik laatst nog achter en de fundering van een ander gebouw liggen nog ergens te vergaan. Dus het is eigenlijk wel een beetje zonde van deze verrotte huisjes.
'Ik zou zeggen werk het allemaal verder uit en opa draait wel bij, maar heb je dit echt allemaal zelf bedacht?'
'Met hulp van pap'
'Ja laat die er dan voorlopig maar buiten' en klem mijn tanden op elkaar bij het idee wat voor bom er dan zou afgaan.