I'm a Fleming #Heartland

Celina Dove's Hulsthof

Celina Dove's Hulsthof is een echte stamboom merrie die naar Heartland is gekomen om zadelmak gemaakt te worden en vervolgens de ring in te gaan als springmerrie, maar ook om gebruikt te worden als fokmerrie.

Ty,

'Maar... jullie dragen ook geen cap?' Zeg ik verontwaardigd
'Nee, maar wij kunnen rijden' lacht Amy en Mallory staat in het midden van de longeercirkel met Copper aan de longeerlijn en ik ga een poging doen om te gaan rijden. Of laat ik het zo zeggen, ik ga een poging doen om er op te gaan zitten zonder eraf te glijden.
'Ach joh, wij kunnen het dus dan kun jij het ook leren' lacht Jack en die loopt met twee springbalken die droog zijn richting de bak die intussen bijna klaar is. Het enige wat nog gedaan moet worden is het gras eruit en vervolgens wit zand erin. Alex en Jack zijn de hindernissen aan het plaatsen die we al hadden, maar een flinke opknap beurt hebben gegeven. De metalen palen daar hebben we de roest eraf geschuurd, een laag doorzichtige verf speciaal voor ijzer erover heen gehaald en vervolgens hebben we de balken geschuurd, weliswaar met de hand en heb de splinter littekens nog in mijn handen staan. Vervolgens hebben we ze met een primer verf wit geverfd en gekleurde strepen opgemaakt. Nu hebben we 5 complete hindernissetjes en elke hindernisset bestaat uit 2 staanders en 2 of 3 balken. We hebben een witte hindernis gelaten, een rood-witte, een blauw-witte, een zwart-witte en een hindernis met alle kleuren gemengd. Dit omdat we te weinig verf hadden om nog weer de balken in één kleur te verven.

'Hallo, ik kwam kijken hoe het met Big star en Fifty gaat?'
'Oh ja, ik loop wel even mee' zegt Alex en ze begeleid de eigenaar naar de paddock waar de 2 jaarlingen staan, omdat ze te koppig waren om met een halster mee te lopen. Het gaat intussen al stukken beter, ze lopen rustig mee aan het touw, lopen de trailer op, kennen poetsen, de hoefsmid en de dierenarts intussen al. We hoeven alleen nog het scheren een paar keer te doen zodat ze dat ook kennen. We hebben ze allebei al bij één voetje geschoren, maar doen het voorzichtig aan. Om geen nare situaties te creëren voor de jonge beestjes waardoor ze een trauma of iets in die richting zouden kunnen krijgen.

'Hier zijn ze' en Alex pakt twee touwtjes en geeft ze aan de eigenaar zodat ze een stukje kan gaan lopen en ze kan laten grazen.
'Wij zijn hier allemaal in de buurt dus geef maar een gil als het niet goed gaat ofzo, of iets anders'
'Helemaal goed, bedankt' en ze glimlacht vriendelijk en loopt naar de twee kleintjes toe en klikt ze vast.

Ik sta intussen op het opstap krukje en doe mijn been in de stijgbeugel. Ik pak wat manen beet en leg mijn hand bovenop het zadel om mij vervolgens af te zetten en mijn been achterlangs te zwaaien en mijzelf vervolgens te laten zakken in het zadel. Ja gaat soepel, klopt ik heb nu al vier keer op Copper gezeten.

Een kwartier later zodra ik klaar ben komt er een vrachtwagen het terrein op. Stal Hulsthof, staat er op de zijkant, achterkant en vast ook aan de andere zijkant die wij nu niet zien. Hij draait een rondje aangezien dat hier kan en stopt voor de deur naar de stallen. 2 vrouwen komen de vrachtwagen uit en begroeten ons.
'Hallo wij komen Celine brengen' groet de oudste.
'Hai, ja klopt, ik ben Amy, dit is mijn zusje Alex, onze hulp Ty. Dat is Mallory ons buurmeisje dat hier bijna elke dag is en Jack onze opa' stelt Amy ons allemaal voor en we schudden allemaal de hand.
'Hallo, ik ben Dianne de hoofd stalhulp en dit is Sonia mijn stagiair' stelt Dianne zich voor.
'Willen jullie wat te drinken of zullen we haar er gelijk uithalen?' Vraagt Amy en Alex die excuseert zich en helpt Mallory met wat massages bij Copper. Ik daarin tegen ben benieuwd naar het paard en blijf staan als er enige hulp nodig is.
'Wij gaan zo gelijk door naar een hengsten en jonge paarden veiling dus als we haar er gelijk uithalen zou super zijn'
'Helemaal prima, lukt dat of moet iemand nog helpen?' Vraagt Amy.
'Dit lukt wel, Celine is wel een hele betrouwbare merrie, ik heb zelfs mijn kleine zoontje van 3 ermee laten lopen' glimlacht Dianne.
'Oh wauw, wat is de reden dat jullie haar hierheen sturen voor zadelmak maken dan?'
'Nou het is niet het zadelmak maken, maar meer uitbrengen op wedstrijd, onze stal is eigenlijk voor dressuur ruiters, maar mijn baas die wou graag wat nieuws proberen dus ging hij een paar springpaarden fokken. De meesten heeft hij allemaal verkocht, maar deze vond hij zo leuk en mooi dat hij haar wou houden' vertelt ze kort het verhaal.
'Oke, hoe is ze verder op stal, met andere paarden? Iets anders waar ik van moet weten?'
'Naar andere merrie's is ze heel vriendelijk, maar ruinen daar is ze een beetje moeilijk mee, dan scheelt het dat wij maar 2 ruinen op stal hebben' lacht Dianne en laat de achterklep naar beneden komen.
'En ja verder ze is echt heel vriendelijk, kent longeren, vrij springen, geen gebreken, staat op ijzers, eh.. mis ik nog wat van haar?' En ze kijkt de stagiair aan.
'Nee volgensmij niet' antwoord ze.
'Nouja dat dus, maar als jullie altijd nog vragen hebben mogen jullie altijd bellen'
'Dat zullen wij ook altijd doen'
'Pak jij haar?' Vraagt Dianne.
'Ja' en ze glimlacht. Niet veel later komt er een paard te voorschijn die ingepakt is met dikke transport beschermers, een hoofd-hals beschermer en een fleece deken.
'Willen jullie dit hier hebben?'
'Nou niet perse, maar de fleecedeken mag wel blijven, voor als we haar op transport doen'
'Oke waar mag ze heen?'
'Voorlopig even in een paddock, eh Ty wil jij de twee jaarlingen even naar achteren zetten?'
'Ja zal ik doen' en loop naar het hek waar hun touwtjes hangen en klik ze vast om mee te nemen naar de achterste paddock.