9. Bölüm ▪︎Sınav Sonuçlarının Açıklandığı Gün▪︎
Seungmin olmadan tam bir sene geçirmiş, artık son sınıf olmuştuk. Zaman sadece yokluğuna alışmamı sağlamış olsa da özlemim gün geçtikçe artıyordu. Hyunjin'e onu unutacağımı söylemiştim fakat unutamıyordum.
Of, neden böyleyim ben?
İç çektiğim sırada sadece bundan dertli değildim. Ders çalışmak için Jisung'ların evine gelmiştik ama bir saat bile çalışmadan oyun oynamaya başlamışlardı. Üstelik çok fazla gürültü yapmaları da odaklanmamı zorlaştırıyordu.
"VURSANA!"
"VURUYORUM KÖR MÜSÜN?"
"HAHAHAHAHA BEN KAZANDIM! EZİKLER!"
"AĞZINA SIÇAYIM SENİN! SENSİN EZİK!
"EZİK EZİK EZİK!"
Seoyoon ile göz göze geldiğim de onun da benim gibi sesten rahatsız olduğunu anladım.
"Çocuklar." dedim ciddiyetle. Beni takmayıp oyuna devam ettiklerinde gözlerimi devirip eşyalarımı toplamaya başladım.
"Gidiyor musun?" diye sordu Seoyoon. Başımla onayladığımda beyefendilerin dikkatini çekebilmiştim.
"Daha yeni geldik zaten." dedi Felix gözünü bilgisayardan çekmeden.
"Bir saatten fazla oldu geleli. Bu sene cidden hepimiz için önemli ve siz oyunla vakit harcıyorsunuz. Hani hepinizin hedefleri vardı?" Dediklerim işe yaramıştı, hızla oyunu kapatıp kitapların başına geçtiler. Ben de toplanmayı bırakıp yerime oturdum.
Aradan bir süre geçmişti ki Jisung sağ omzuma yaslandı. "Hyejin." diye fısıldayınca, "Efendim?" dedim.
"Hyejin."
"Efendim Jisung?"
"Hyeeejiiiiin~"
Sabır dilenir gibi derin bir nefes alıp sevecen bir sesle, "Söyle canım arkadaşım." dedim.
"Yaa, canın mıyım gerçekten?" dedi şımararak. Gözlerimi devirmemek için kendimi tuttum.
"Ne diyeceksen de hadi."
"Hiç, öylesine bulaşayım demiştim ama sayende şimdi duygusal bir jelibonum. Seni sevdiğimi hiç söylemiş miydim?"
Gülümsedim ve kolumu omzuna atarak yandan sarıldım. "Söylemiştin. Ben de seni seviyorum." dediğimde Hyunjin kusma sesleri çıkarırken Seoyoon ve Felix tebessümle bize bakıyordu.
Jisung kolumun altından çıkıp Hyunjin'e yanaştı. "Gel aşkım, seni öpeyim de stresin geçsin." demişti bir yandan da. Hyunjin onu kendinden uzaklaştırmaya çalışırken resmen boğuşmaya başladılar ve biz de onlara güldük.
Boğuşmayı bıraktıktan sonra yine derse geri dönmüştük. Bir ara daralıp başımı kitaptan kaldırdım ve bizimkilere baktım. Hepsi dikkatle önlerindeki sorulara bakıyordu, Hyunjin hariç. O, yüzünde salak bir tebessümle Seoyoon'u izliyordu.
"Öhöm öhöm." diye yalandan öksürdüm ama nasıl daldıysa duymadı. "Öhö öhö. Öhö. Öhö!"
Sonunda bana bakmıştı fakat, "Kus da rahatla." demişti yüzünü buruşturarak.
"Hyunjin, senin yüzunden IQ ortalamamız düşüyor." dedim sinirle. Dil çıkarıp önündeki kitaba döndü.
"Çok doğru bir yere parmak bastın." dedi Felix.
"Ben de yükseltiyorum, değil mi?" Seoyoon bilmiş bir ifadeyle saçlarını savurarak söylediğinde diğerleri ona gülmüştü.
Ben ise Hyunjin ile ne kadar uyumlu olduklarını daha yeni fark ediyordum. Biri salaktı, diğeri akıllı. Zaten çiftler birbirlerinin eksikliklerini tamamlamalıydı, değil mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Another Day | Seungmin
Fanfiction"Gülümsediğinde gözlerinin kaybolmasını seviyorum." [Lise hayatımın sıradanlığı, beden dersinde çıkan kavgayla bozuldu. Artık her yerde kaos vardı, çünkü birbirinden çatlak olan bir grup arkadaşın ortasına düşmüştüm.] Kapak: @stay_rsn ♡♡
