I'm Inlove With A Criminal

Chapter 7

 Psycho

"Baby chaserrrrr~" I teased him with a sweet voice

He glared at me like he doesn't gave me a sweet smile and sweet words earlier.

"They're gone now! Stop that!" Iritableng sabi niya

I pout. "Hindi mo naman kami nilutuan kanina, ang tagal tagal mo sa kusina. Ano ba'ng ginawa mo doon ha?"

Pabagsak akong umupo sa mahabang sofa dito sa living area. Gusto ko ilipat yung channel kaso ang layo ng remote sakin.

Nagangat tingin ako kay Chaser na para ba'ng ang lalim ng iniisip, layo ng tingin eh.

"Chaser, paabot naman ng remote." Utos ko

Doon na siya natauhan. Problema neto? Baliw na ata. "Why would I?" Pagsusungit niya

Abat! Napakasungit!

"Ugh! Oo ako na kukuha ng remote." Medyo inis na sabi ko

Tamad akong tumayo at dinaanan ko lang siya. Siya naman ang umupo sa sofa at parang ang lalim talaga ng iniisip niya. Tumingala siya sa kisame at doon natulala ulit.

Si Wendy nanaman ba? Siguro nga.

Pagkakuha ko ng remote, nanakbo ako sa sofa at patalon na umupo doon. I giggle when he eyed me with a serious eyes.

Nag indian seat ako at medyo nakaharap ako sa kanya. "What are you thinking?"

Marahan ang naging pagtingin niya sakin at nagbalik tingin ulit sa kisame. He sigh. "It's none of your business."

Napanguso ako. "Kailangan ba may business ako?" He gave me a what-the-fuck-are-you-saying look. I chuckle. "May business ako! Nagbebenta ako ng ice cream pag may event sa school namin!" Proud na sabi ko

He gave me a bored look. "That's not what I mean."

Napakamot ako sa ulo. "Pero, gusto mo ba maging business partner ko?"

"What the Suzey?!"

"Lah? Bakit ka nagagalit? Inaalok lang kita maging business partner ko eh. Tyaka huwag ka magaalala hindi ako kuripot, bibigyan kita ng tamang sweldo." Dalawang thumbs up ang pinakita ko sa kanya

He sit properly na but his attention is on television. Lah bakit ang pogi niya kahit side view?

"I don't want to be your business partner, I have job and I receive a lot of money."

Abat! Trabaho ba ang pagiging mamamatay tao?!

Pabiro kong hinampas ang braso niya. "Kung nakikita lang natin si Satanas, siguro sobrang lapad na ng ngiti no'n dahil sa ginagawa mo."

He scoffs. "At least someone is happy to what am I doing."

Napatitig ako sa kanya. I smile to him even his attention is not on me. "Sige na nga, pumatay kana." Bigla na lang 'to napaharap sakin at halatang gulat sa sinabi ko. "Bakit? Pumatay kana sabi, basta huwag bestfriend ko." I pinch his cheek

I smile awkwardly when his stare at my eyes are not fading. What the...

"You..." mahinang usal niya

Napakurap ako. "Me? What me?"

He groaned. "Nevermind." Napalabi ako nu'ng bigla nalang itong tumayo at nagdire diretsong lumabas ng bahay. Agad ko naman siyang hinabol.

"Hoy tekaaa! Anong oras na oh? Bukas kana umuwi!"

Hindi niya ako pinansin sa halip binuksan na niya ang gate, kaya sumunod na lang ako sa kanya. Sinandal ko ang pisngi ko sa gate at pumalabi.