Warmth of Memories

Kabanata 15

Kabanata 15

Family Bonding

Lomeli's POV

Dahil sa hectic na schedule ay naisipan kong tawagan nalang si Raizen para ipaalam na hindi ako buntis. Iniisip ko nga para naman akong ewan kung sasabihin ko pa. Ano namang pakielam niya diba?

Nakailang ring na pero hindi parin niya sinasagot. Ibababa ko na dapat ang tawag nang sagutin niya ito.

"Who's this?" nakagat ko ang ibabang bahagi ng labi ko dahil sa boses niya. Shit! Ang husky ng boses siya.

"Good Afternoon. This is Lomeli." narinig kong parang may nagmamadali at may nabasag.

"Shit! Shit! Shit!" rinig kong sigaw niya sa kabilang linya.

"Lomeli? I love you. I'm so sorry baby. I just woke up."

"I called to inform you something."

"Hmm.. What is it? Did something happened?"

"Wala naman. I just want to say na I'm not pregnant. False alarm. Isa pa, wala naman akong nakatalik kaya nagulat talaga ako."

"You're not what?!" he shouted happily.

"Uhm.. I'm not pregnant."

"I'm sorry about the news."

Natakpan ko ang tenga ko dahil sa biglaang pagsigaw niya. Narinig kong may nabasag nanaman at nagtatatalon siya.

"Yes! Yes!"

"Mom, Dad! Rainie! Lomeli is not freaking pregnant!"

Pati mga alaga nila ay kinausap niya narin. Tumatawa nalang ako habang pinapakinggan siya. Cold siya dati at walang modo. Walang pakielam sa nararamdaman ng iba. I'm glad that I'm the one who changed him for good.

Lumipas ang oras. Kasama ko ang mga pinsan ko ngayon dito sa bahay.

Nakangisi ako habang pasimpleng sinisilip ang mga pinsan ko. It's their 13th Birthday today. Kambal sila pero magkaiba ang gender. They're non- identical twins. Kambal sila pero magkaiba ang ugali. Hera is always full of energy, while Hans is as cold as ice.

We planned to surprise them. Pareho silang mukhang malungkot ngayon dahil tanghali na pero wala paring bumabati sakanila. We also rescheduled our family bonding. Biglaan kasi ang pag uwi ng pinsan ko. Sa Italy sila naninirahan with our other relatives.

I was the one who suggest this thing. I want them to be happy. To feel loved.

"Hera, aalis lang ako ah. Lock the doors. Don't open it kapag hindi niyo alam kung sino ang nasa labas." paalam ko. Maiiwan silang dalawa dito dahil aasikasuhin na namin ang surprise para sakanila. Nag day off ang mga maids namin. Yung mga natira naman ay inutusan kong mag grocery. Sa totoo lang ay kagabi pa ayos ang surprise namin pero madami pa kaming dinagdag. Nag aalala ko lalo pa't hindi parin nahuhuli ang gustong pumatay sa'kin.

Alam kong kailangan malaman 'to ng family ko but I remain quiet. Alam kong mag aalala sila ng todo.

She answered with full of energy. I know that deep inside, she's sad. I repeated the same with Hans but he just nodded coldly.

Patalikod palang ako nang may maalala ako. "May iuutos ako sainyo mamaya. May kukunin kayo. Kailangan 'yon sa trabaho ko kaya wag kayong malelate. I will send the address later." I lied.

I waved at them before leaving the mansion.

"Were done!" masiglang sigaw ko ng matapos kami. I glanced at my wrist watch. It's already three in the afternoon.