Warmth of Memories

Kabanata 7

Kabanata 7

Awkwardness

Lomeli's POV

"Ang tanga ko! Ang tanga tanga ko! Bakit ko ba kasi ginawa 'yon?" pinaghahampas ko ang mukha ko ng unan.

Paano ko ngayon haharapin si Jerome? Kaya ayokong naglalasing e. Bakit ba kasi ang gaga ko?

Nakataklob ako ng kumot. Hindi rin ako lumalabas ng kwarto ko. Alas dos na ng hapon pero hindi parin ako kumakain.

"Hey! Lil sis. What happened? Kanina ka pa daw hindi lumalabas ng kwarto mo kaya tinawagan ako ni Ryza para pumunta dito." paliwanag ni Kuya Luthor.

Hindi ko siya hinarap at nanatiling nakatalukbong ng kumot.

"Si Jerome kasi e.." hindi ko matuloy tuloy ang sasabihin ko.

"Jerome what?"

"Did he raped you?"

"Did he hurt you?"

"May nangyari ba sa inyo?" tiim bagang na sunod sunod na tanong niya.

Tinanggal ko ang pagkakatalukbong ng kumot sa'kin at hinarap si Kuya.

"Easy! OA much? Kasi kuya.. ano kasi.. hinalikan ko kasi si Jerome." nakayukong sabi ko. Hindi ko maitago ang pamumula ng mukha ko na parang kamatis.

"You what?! Kissed him?!" hindi makapaniwalang sigaw niya.

"Ang ingay mo naman e! Kapag nalaman ni Ryza 'to, magagalit 'yon. She likes Jerome." bakas sa mukha niya ang sakit dahil sa huling sinabi ko.

"Ano ba kasing nangyari at grabe ka kung ngumawa ngayon?" nakakunot noong tanong niya.

Alas syete na. Wala pa ako sa mood para umuwi. Nag presinta si Jerome na ihatid ako pero gusto kong magpakalasing.

Mahina ang tolerance ko sa alak kaya pinangako ko sa sarili kong konti lang ang iinomin ko.

"Are you sure you don't wan't to go home? Mahina ang tolerance mo sa alak." nag aalalang tanong niya. Nakaupo kami sa bar counter. Konti palang ang naiinom ko, habang si Jerome ay mas marami na. High ang tolerance niya sa alcohols kaya hindi siya madaling tamaan.

"Oo nga! Kanina ka pa tanong ng tanong. Kung gusto mong umuwi, umuwi ka!" asar na sigaw ko sakanya.

"Let's go home. Lasing ka na. Hindi ganyan ang totoong ugali mo. Kapag hindi ka lasing, kahit galit ka hindi mo ako sinisigawan ng ganyan. Let's go home. Kanina pa tumatawag si Ryza." mahinahong sabi niya. Pilit niyang hinahawakan ang siko ko.

Tinabig ko ang kamay niya dahil sa inis. "Bakit ba ang kulit mo?! Ayoko pa sabing umuwi! Umuwi ka kung gusto mo!"

Iniupo niya ako ng maayos. Pagkatapos ay hinarap niya ako. He touched my cheeks.

"Stop crying. It's fine. I won't force you. Sasamahan nalang kita."

Huminahon na ako. Kinakain ako ng konsensya ko. "I'm sorry, Jerome. Ikaw na nga ang nagmamalasakit sa'kin, inaaway pa kita. Sobrang sakit lang kasi."

"Lagi nalang akong iniiwan. My son left me. Raizen left me. May mali ba sakin? Be honest, masama ba ako?"

"You're not, Lomeli."

"Pero bakit? Bakit lagi nila akong iniiwan? I sacrificed twice. I sacrificed for Raize to have a perfect family. I sacrificed for Raizen, para hindi na siya masaktan. They say, Sacrifice is part of love. Pero puro sakripisyo nalang ba?"