Aşiretin Hanımağası

18ஜ "Ben bu aşiretin hanımağasıyım."

Herkese selaaam. İnanın bölümü yazarken çok zorlandım. Tıkandım. İki günlük gecikme için hepinizden özür diliyorum, açıklama yapmıştım, ama görmeyenleriniz olmuştur, Matematik telafi sınavım vardı. Cuma günü bölümün yarısını yazdım ama fazlasıyla yorgun ve kafam dolu olduğum için devamını getiremedim. Herkese desteği için çok çok çok teşekkür ederim ^^ Rekorumuz, 600! Huh. Seviyorum sizi. Kısa oldu biliyorum, malesef alalacele oldu. Ayrıca sadece 'yb' tarzında yorumlara cevap vermediğimi bilmenizi isterim. Bölüm ile ilgili düşüncelerinizi paylaşarak, yazmama daha fazla teşvik ediyorsunuz, emin olabilirsiniz. Keyifli Okumalar. Daha fazla yorum!

-

Yanağında hissettiği baskı ve ıslaklıkla huzursuz bir şekilde kıpırdandı, Zeynep. Ama uykusu ile bağını koparmamış, daha da sarılmıştı yastığına. Kerem, büyük bir zevkle izliyordu genç karısını. Dün tamami anlamda birbirlerinin olmuşlar, bedenlerini alevler arasına atmışlardı. Genç kadının sadece ona ait olmasını, onun karısı olması bile kalbinin hızını arttırıyordu.

Tüm gece bedenlerini birleştirmişler, ama bir türlü birbirlerini doyamamışlardı. Kerem, Zeynep'e sahip olmanın verdiği duygu onun için paha biçilemezdi. Hala inanamıyordu, dün gece gözünün önüne geldikçe sırıtıyor, ama içinde ki arzu gittikçe arttırıyordu. Zeynep'i tekrardan, tekrardan, tekrardan istiyordu!

Kerem, bu sefer ıslak bir şekilde boynunu öptü, Zeynep'in. Zeynep yerinden tekrardan kıpırdandı, ama hala uykusuna devam ediyordu. Kerem, genişçe sırıtıp, tekrardan öptü boynunu. Teni yumuşacıktı. Sürekli öpmek istiyor, sürekli bütün olmak istiyordu Kerem, sevdiği kadını.

Zeynep, ardı ardına gelen öpücüklerle, gözlerini istemeyerek kaldırdı. Üzerinde gecenin vermiş olduğu bir yorgunluk vardı.

Hafif yana dönüp, gülümseyen bir Kerem'le karşılaştı. Tebessüm etti, ama dün geceden sabahın erken saatlerine kadar yaptıkları şey aklına gelince, gülümsemesi yüzüne durup, utangaç bir şekilde bakmaya başladı, Zeynep.

Kerem, genç karısının kehribar gözlerine bakıp, gözlerinde kaybolmayı diledi. Bir kadın bu kadar güzel olabilir miydi? Ya da sadece Kerem için bu kadar güzel geliyordur. 'Zaten kimse güzel bulmasın karımı!' Diye içinden geçirdi, genç adam.

Kerem, dudaklarına ateşli bir öpücük kondurdu."Günaydın, güzelim."

Zeynep, hala utançlığın vermiş olduğu bakışlarla bakıyordu, konuşmak için dudaklarını araladı,"G-günaydın," dedi titrek bir şekilde. Kerem, Zeynep'in utançlığını fark etmiş, yüzüne genişçe bir gülümseme yerleştirdi. Kerem, Zeynep'e biraz daha yaklaşıp, onu altına aldı. Boynuna ıslak öpücükler kondurmaya başladı. Zeynep, titrekçe soludu. Şuan çıplaktı ve Kerem üstündeydi! Ah, bu çok utanç vericiydi! Her ne kadar dün gece her yerini en ince ayrıntısına kadar görse de işte utanmadan edemiyordu.

"Ş-şey, duşa girmem gerek Kerem,"dedi Zeynep, zorla yutkunarak. Kerem, istifini bozmadan, Zeynep'in boynunu ıslak öpücükler kondurmaya devam ediyordu. 

"Gir," dedi.

"Üzerimden kalk o zaman." dedi Zeynep, ellerini omuzlarına getirip, hafifçe iteleyerek. Kerem, Zeynep'in dokunuşları ile çılgına döndüğünü hissetti. Tüm hücreleri arzudan kıvranıyordu.

"Sonra yaparsın, şu an senin sıcaklığını istiyorum." Deyip, hayat bulmuşcasına dudaklarını öpmeye başladı. Zeynep, her şey bir kenara bırakıp, kendini tekrardan Kerem'in sıcaklığına bıraktı.