Aşiretin Hanımağası

12ஜ "Sen de benimsin Kerem Sayer."

Selaam :)

Yorumlar şahane votelere bayıldım!Her zaman böyle gitmemiz dileğiyle!

Yorumlarınıza geri döneceğim merak etmeyin :) Yorumlarınız benim için çook önemli.

Bu arada bölüm günümüz; Pazar!

Keyifli Okumalar.

Kerem mutfağa geçti.Zeynep için çorba yapmalarını isteyecekti.O Yusuf'u gebertecekti. Ona dokunan ellerini tek tek kıracak, köpeklere yedirecekti. Nasıl vurabilir?Nasıl Kerem'in kadınına vurabilirdi?Buna nasıl cesaret edebilirdi?

"Fatma Anne.." dedi Kerem, annesi gibi gördüğü kadına seslenirken.

Fatma Teyze yerinden aniden sıçradı.İşine öyle dalmıştı ki Kerem'in geldiğini fark etmemişti.

"Ay oğlum, niye sessiz geliyorsun?Aklımı aldın." Dedi kadın elini dişine takarken.

Kerem'e 'Ağa' demezdi.Kerem dedirtmezdi. Annesi gibiydi onun.Elinde büyümüştü ona 'oğlum' demek yakışı kalırdı.

"Fatma Annem, dalmışsın sen, sessiz sessiz gelmedim ki." Dedi.

"Ne istemiştin sen oğlum?" Diye sordu yaşlı kadın.

"Zeynep için çorba isteyecektim."

"Daha yeni yapmıştım, sıcak sıcak tarhana çorbası koyayım de götürürüm ben." Dedi Kadın hemen dolaplardan tabak çıkarırken.

"Sen koy, ben götürürüm." Dedi Kerem ensesindeki saçları karıştırırken.

"Olur mu öyle şey, ben götürüm." Dedi kadın.

"Ben götüreceğim." Dedi Kerem kesin bir şekilde.

Fatma Hanım anlamasa da fazla üstüne gitmeden tabağa tarhana çorbasını koyup, tepsiye yerleştirip, Kerem'e uzattı.

Kerem tepsiyi eline alıp annesi gibi gördüğü kadına teşekkür ettikten sonra hızlı bir şekilde merdivenlerden çıktı.

Odalarının kapısının önüne geldiğin de tepsiyi tek elinde tutup, boş da kalan eliyle kapıyı açtı.

Zeynep yatakta boylu boyunca uzanmış, tavanı izliyordu.

Yüzünde ki kızarıklar hala gitmemiş, dolgun dudakları şişmişti.Kerem, onu böyle gördüğün de o Yusuf denilen adi piçi gebertmemek için kendisi ile mücadele veriyordu.Zeynep, Kerem'in odaya girmesi ile bakışlarını kapıya doğru çevirdi.

Elin de tepsi ile görünce tebessüm etmeden duramadı.Patlamış dudağı sızlamasına rağmen tebessüm etti.

Kerem kapıyı kapattı ve yatağın ucuna oturdu.Zeynep yatakta doğrulup, sırtını divana yasladı.

"Vay, Ağamız çorba da getirirmiş." Dedi Zeynep sesinde alay vardı.

"Dalga geçmeyi bırak da ağzını aç." Dedi Kerem kaşığı Zeynep'in ağzına doğru uzatırken.

Zeynep gözlerini büyütmüştü.Bir de çorba mı içerecekti Zeynep'e? Mardin'in en büyük aşiretlerinden birinin ağası şu an çorba içiriyordu genç kıza.

İşte buna gülünürdü.

Kerem Zeynep'in şaşkınlığını fark etmiş, sırıtmasına zor zar engel olmuştu.

"Alışma, bunu her zaman yapmam. Hatta hiç yapmam ama konu sen olunca, yapmayacağım şeyleri bile yapar oldum." Sona doğru sesi kısılmış olmasına rağmen Zeynep duymuş ama bir şey dememiş, Kerem'in çorba içirmesine keyifle izin vermişti.