Hey yine yeniden hoşgeldin.
Geç buyur
&&&
GİDİŞ
Hastanenin karanlık koridorunda ilerleyen hemşire gözlerini net görülmeyen oda numaralarında gezdirdi.
206, 207, 208 ve 209.
Sonunda bulmuştu. 210 numaralı odaydı aradığı.
Kapının önünde bekleyen gözleri ağlamaktan şişmiş kadını görmezden geldi.
Kadının aksine.
Hemşire odaya girene kadar onu izledi kadın. Zaten bütün gün başında beklemekten başka bir faydası olmuyordu kızına. İsterdi ki ona ilaç olsun ama o olaydan beri içinde büyük kin beslediği Şafağın kızına daha iyi geldiği apaçık ortadaydı. Yani doktorların söylediğine göre.
Hemşire odaya girip kapıyı kapadığı an derin bir nefes bıraktı. Daha önce hiç böyle bir işe bulaşmadığı için korkması normaldi.
Kafasını kalldırıp önce yatakta yatan kıza daha sonrada kızın elini tutarak uyuyakalmış eski sevgilisine baktı.
-Bu kız için beni terk etmen acı ama daha acısı onu kaybetmen olacak Şafak!
Kızın kolundan uzanan seruma yaklaştı. Cebindeki iğneyi çıkarıp içindeki maddeyi kontrol etti. Son bir kez daha kıza baktı. Gözlerindeki hareketlenmeyi gördüğünde elini çabuk tutmasını anlamıştı. İğneyi hızla seruma geçirip dolmasını bekledi. Bittiğinde odadan çıkıp rahat görebileceği bir yere saklandı.
Yaklaşık bir iki saat sonra odadan büyük bir çığlık koptu.
GELİŞME
Önünde sırıtan kadına biraz daha eğildi Rüzgar.
Evet güzel biriydi. Normal şartlarda onu beğenebilirdi. Ama geçici olarak birini öldürnüş olmasaydı tabi.
- Ne o? Beceriksizliğine mi gülüyorsun?
O sırada yanında duran sandalyeye oturdu. Bu son sorgusuydu ve yeterince yorulmuştu.
- Yoo. Sadece beni bulurken zorlanmamanıza sevindim.
- Bırak dalga geçmeyi de anlat. Hareket bile edemmeyen birini neden öldürdün?
- Katilmişim gibi konuşmasana. Sadece kısa sürelik kalbinin durmasını sağladım o kadar?
- Ne kadar basit bir şeymiş gibi anlatıyorsun. Diğerleriyle ortak noktanı bulduk.
- Beni diğerleriyle kıyaslama.
- Asla yapmam bunu. Onlar profesyonel oluyorlar senin gibi acemi değil.
Uzadıkça uzayan konuşmada artık asıl noktaya gelinmesi gerekiyordu. Konuşmaya devam etti Rüzgar.
-Her neyse şimdi bana Nevanın nerede olduğunu söyle.
Burcu sorulan soruya kısa bir kahkaha attı.
- Orada, burada, şurada. Anlarsın ya işte kafası biraz gidik. 5 yıl öylece dümdüz yatınca bütün hafızası puf. Uçup gitmiş.
