Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bilinmeyen Numara : Geliyorsun nihayet. Tam on gün beklediğime değdi doğrusu.
Bilinmeyen Numara : Senin için her şey değer.
Bilinmeyen Numara : Planıma göre bugün dinleneceksin. Zaten uzun bir yoldan geliyorsun ve diğer günler yeterince yorulacaksın bu yüzden bugün ne kadar iyi dinlenirsen o kadar iyi.
Bilinmeyen Numara : Allahım o kadar heyecanlıyım ki kafamda cümleleri bile toparlayamıyorum.
Bilinmeyen Numara : Kalbim öyle bir atıyor ki yerinden çıkacak gibi. Niyeyse bu heyecan? Sana sarılırken bile böyle hissetmemişti kalbim.
Bilinmeyen Numara : Diyorum sana dengesizim birazcık.
Bilinmeyen Numara : Selma ablayla da konuştum.
Bilinmeyen Numara : Artık nasıl sevindiyse geleceğine, telefonu yüzüme kapatıp yarım saat içinde bir sürü yemek döktürmüş kadın.
Bilinmeyen Numara : Deli dolu falan ama seviyorum ya. İyi insan. Sonuçta kimin annesi. Tabi ki benim askerimin.
Bilinmeyen Numara : Hadi yine iyisin. Baya övdüm seni bugün.
Bilinmeyen Numara : Bak iyi değerlendir bu yanlarımı. Her gün bulamazsın.
Bilinmeyen Numara : Neyse tamam şimdi biraz daha sakinim.
Bilinmeyen Numara : Üç tane sakinleştiriciden sonra bir zahmet yani!
Bilinmeyen Numara : Sabahın köründe geldim dikildm havaalına. Gelişini kaçırmamak için.
Askerim : Şimdi bir yere otur. Yanında da biri olsun tamam mı? Bayılırsan falan tutsun seni.
Bilinmeyen Numara : Neden noldu ki?
Askerim : Benim şu izin işi iptal oldu.
Askerim : İyi misin?
Bilinmeyen Numara : İnsan alıştıra alıştıra söyler ya. O kadar da sevinmiştim.
Bilinmeyen Numara : Neyse artık kısmet değilmiş.
Sabahtan beri oturduğum yerden kalkıp ayaklarımı sürüyerek gitmeye başladım. Buradan gitmek istemiyordum. Gelmek zorundaydı. Gelecekti.
Bir yandan gitmeye de mecburdum. Sonuçta gelmeyecekti. Ve daha fazla güvenlik görevlilerin şüpheci bakışlarını görmek istemiyordum.
- Bu kadar kolay pes edeceğini düşünmemiştim.
Bu ses! Allahım bu ses! Lütfen rüya olmasın. Lütfen uyandığımda annem başımda dikiliyor olmasın. Lütfen lütfen lütfen.
Korkarak arkamı döndüğümde oradaydı işte. Oydu. O buradaydı. Yine de emin olmak için gözlerimi kırpıştırdım. Hala oradaydı. Öyle durup bana bakıyordu.
Kendimi daha fazla tutamadım ve ona doğru koşmaya başladım. Ben koştukça o da bir kaç adım geliyordu. En sonunda yanına ulaştığımda hiç düşünmeden kollarımı sardım. Ve küçük ama anlamı büyük bir cümle söyleyebildim sadece.
