Will love survive? (sequel hchlm!) (Completed)

hoofdstuk 10

-Ashley POV-

"Are you sure you have everything with you?" vraagt mijn tante voor de zoveelste keer.

"Yes, I have everything." zeg ik met een glimlach. Vandaag vertrek ik terug naar London en ik heb er zoveel zin in.

"Ok." zegt ze en ze kijkt me aan, "Come here." zegt ze en ze opent haar armen.

Ik glimlach, laat mijn koffers los en stap naar voren. Ik geef haar een knuffel en glimlach.

"Thank you so much for everything you've done for me." zeg ik in haar nek.

"No problem, darling. I love you." zegt ze en vlak daarna horen we een toeter buiten als teken dat de taxi is aangekomen.

"I love you too aunt Lindsey. See you soon."

"See you soon, call me when you arrive in London?"

"I will. Bye." zeg ik en ik neem mijn koffers op en stap naar buiten. De man stapt uit en helpt me mijn koffers in de kofferbak te steken. Dan stap ik in en vertrekken we richting de luchthaven.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik kijk in de spiegel van de toiletten in de luchthaven. Ik heb geen make-up aan en dat is duidelijk te zien. Ik zucht en was mijn handen. Daarna loop ik de toiletten uit en loop verder naar de douane waar ik begin aan te schuiven. Ik kijk om me heen en zie hoe iedereen afscheid neemt van zijn of haar familie, vrienden of geliefde. Ik voel de tranen terug opkomen en ik kijk snel weg. Ik doe mijn ogen dicht en haal diep adem. Ik kan dit. Ik ga terug naar Londen en Liam proberen te vergeten, ookal weet ik niet ofdat zal lukken. Ik bedoel, ik zie hem overal. Soms als ik naar iemand kijk, denk ik dat het Liam is. Ik knipper dan een paar keer met mijn ogen en uiteindelijk is het iemand die zelfs niet een klein beetje op hem lijkt. Ik zucht. Dit moet stoppen of ik word gek.

Ik schrik op als ik iemand luid en duidelijk mijn naam hoor roepen. Niet zomaar iemand, hém. Nee, dit kan niet, ok nu word ik echt zot.

"ASHLEY!" hoor ik weer. Het klinkt zo echt, zijn stem die mij roept. Dan worden mijn ogen groter. Dit kan niet waar zijn. Ik draai me om en zie hoe hij naar me toeloopt en vlak voor mij stopt. Ik kijk naar hem en schrik. Zijn haar hangt plat langs zijn gezicht en zijn ogen zijn bloeddoorlopen en rood omrand. Hij heeft wallen onder zijn ogen en ziet er bleek uit. Hij heeft een zwart t-shirt aan met een grijze joggingsbroek en witte afgetrapte Allstars. Wat doet hij hier? Hij weet dat ik het niet aankan om hem te zien!

"Ashley, please..." zegt hij en zijn stem schudt mij wakker.

"Liam, what are you doing here?" zeg ik zonder in zijn ogen te kijken en ik voel hoe er tranen in mijn ogen komen.

"Maddy told me you were leaving to London today." zegt hij en dan pas zie ik de anderen achter hem staan. Ik slik en probeer de tranen weg te knipperen, maar het lukt niet, "Please Ashley, don't leave. Just hear me out." zegt hij terwijl hij mijn hand vastneemt. Ik voel hoe ik vanbinnen langzaamaan breek. Zijn stem klinkt zo vertrouwd en zijn woorden klinken zo smekend.

"Why wouldn't I leave? Huh?"

"Because I need you Ashley. I can't live without you. You are everything I want and need. I can't-" Ik hoor hoe zijn stem breekt, "Please Ashley, I can't live without you." zegt hij en ik voel de eerste traan over mijn wang rollen.

"You should've thought about that before you got drunk and cheated on me. You've hurted me so much Liam. You broke my heart." zeg ik en de tranen sromen nu één voor één over mijn wangen, "I thought you were the one for me, that one person I would grow old with. The one I would marry and get kids with." zeg ik fluisterend, maar ik weet dat hij mij gehoord heeft. De tranen stromen ondertussen over mijn wangen en ik kan ze niet meer stoppen.