Army Sayımı Yeni Aşk Doğuruyor

17.BÖLÜM İSTEME

Bunu onlara söylemezsem bir şey olmaz değil mi??? En azından ünlü olana kadar.
Arabada giderken birden gamzeli çocuk kusmaya başladı!

Herkez şaşkınca ne oluyor gibisinden bakarken çocuğun sırtına vuruyorlardı.

Çocuğun kusumuğu bile kokmuyor be!
Bir ara benim de midem bulansa ve öğürmeye başlasam da geri yolladım ve bana endişeyle bakan bakışlara gülümsedim.

"İyiyim ben iyiyim."
Üyelere kaymalarını işaret ettim ve kusan çocuğun yanına oturup sırtına vurmaya ve boğazına masaj yapmaya başladım.
"Şimdi iyi misin?"

"İyiyim saol, nasıl yaptın bunu? Daha iyi hissediyorum."
"Ben tecrübeliyim, hatta 3 kere kustum ve birinde hastanelik oldum"
Birbirimize gülümserken duygulandım... Sevdiğim çocuk bir kere bile bana gulümsememiş, benim için endişelenmemşti.. Ama beni hiç tanımayan bu çocuklar 20 dakikada hepsini fazlasıyla yapmıştı. Gözlerim dolduğunda onları üzmemek için hala gülümsüyordum. Ben , ilk defa kendimden başka birilerine de değer verip onları düşünüyordum.
AA, şimdi değil!

Gözümden yaşlar dökülürken üyeler bana garip garip bakıyordu.
"Özür dilerim, gözüme dedorant kaçtı"
Ellerimle gözlerimi silmeye çalışırken civciv çocuk (gerçi saçlarını turuncu yapmış ama..) gözyaşlarımı silmeye başladı.
"Neden ağlıyorsun Şukufe?"
Gözlüklü çocuk konuşurken aklıma ayım geldi, ne çok özledim onu... Pembe tüylerine o kadar çok atlamak istiyorum ki... Annem, Ateş... Hiçbiri beni sevmiyor değil mi?

"Teşekkür ederim hepinize. "
Üyeler şaşkınca bakarken arabayı parkeler şoför ile birlikte hemen kapıyı açıp şirketin lavabosuna koşmaya başladım..

Çişim geldi ayol!

________________

Tooletimi yapıp makyajımı düzelttikten sonra tuvaletten çıktım ve başkanın odasına doğru yürümeye başladım. Telefonum çalınca 999.999.999.999 tl olan çantamdan aldım ve arayana baktım.

Anam arıyor...
Hayırdır inşallah?

"Efendim?"
"Alo canım kızım? Nasılsın birtanem ?"

Gözlerimi devirdiğimde başkanın odasına gelmiştim . İçeri girdiğimde Bts de vardı.

"Kim var yanında anne?"
"Ahahaha, şakacı seni ..."
Annemin tiz kahkahasıyla kulağımdan telefonu uzaklaştırsam ne fayda... Bu kadın -yani anam- yüzünden  müzik kariyerim bitecek aha ben size diyem...

"Kızım sen neredesin?"
"Kore'deyim ya anne, sana söylemiştim."
"Ahahahah. "
Annem bir gülücük daha bırakırken ellerimi sıkıyordum.

"Kızım başlatma şimdi Küre'nden , hemen eve dön!"
Annem dişlerini sıkarak konuşurken kimseye duyurmamak için böyle yaptığının farkındaydım.

"Ahaha, Şukufe tatlım, Necmiler burda sesini duymak ister misin niş - yani arkadaşının? "

Suratımı  ekşitirken "Aman Aman kalsın " diye bağırdım.

"Kızım, çok ayıp oldu. Necmiler seni istemeye geldiler ama sen yoksun."

"NEEE! !!"

Şaşkınlık içinde gözlerim açılırken Necmi'nin arkadan gülücük sesini duyuyordum.
Üyeler ve pd dede bana şaşkınlıkla bakarken gözümün önüne  Necmi ile olan güzel (!) anılarımız ve onun diş telleri geldi.

Görüntüleri geri yollamaya çalışsam da artık çok geçti...

Pd dede ve Bts karşımda iken ve annem hatta iken tekrardan ( artık bir hobi haline gelen ) şeyi yapmaya başladım.

Evet, kusuyorum.
Ve evet, rezil oldum.