5. BÖLÜM UÇAK İLE DUBAİ'YE DOĞRU

64 23 92
                                    

"Annniiş " dakikasında alnıma isabet eden terlikle ağzımdan küçük bir anırtı (evet doğru okuyorsunuz, anırtı) kaçtı.

"Kız ben sana demedim mi yatağını topla diye...Eşek gibi anıracağına azıcık insan ol da şu annene acı"
"Anne ben insan değil miyim..?"
"Sen insanliktan çıkmışsın yavrum... Bırak genç kızlığı, züppe oğlan çocuklarına taş çıkarırsın. Günaha girmek gibi olmasın ama, niz seni kesin hastanede karıştırdık! Şu hale bak, saygı yok, nur yüzünü kirden göremiyoruz zaten..."
Diyerek bilmem kaçıncı söylenmesine başladı.
Ben çok terbiyesiz bir kızmışım, gün grubundaki teyze arkadaşlarına beni beğendirmek için canı çıkmış, hele de bu sıcakta eşek kadar olsam da aç susuz ve ter içinde ev işlerine koşuşturuyormuş, her gün aynı maraton ev işi koşuşturmalarından bıkmadan ve yorulmuş , zaten Elmas hanımlar iki gün önceki güne gelmemişler, ona küsmüşler mi yoksa?...

"Ayh yeter! Sen de rapçilere taş çıkartırsın valla! Geç kalıcam , sadece kıyafet seçmeme yardım et."

Annem gözlerini büyüterek "kim bilir yine ne haltlar karıştırıyorsun" bakışlarını atmaya başladı.

Bacağımı çimdirmesiyle çığlık attım.
"Kız yoksa bu yaşta sevgili mi yaptın! Günahtan anlamıyor musun sen!"
"Ya anne hayır ya, ben namusumu kirletir miyim hiç .."

Dudağımı büküp masum bakışlarımı anneme yolladım ( evet yolladım, kaldırımlamadım 😅. Neyse, ciddi olalım )
Şimdi annemin vicdanı sızlayacak...
1
2

"Ne o zaman?" Evet, bakışları yumuşadı...
Şimdi konuya girmeliyim, ya şimdi ya hiç!

" Ünlü bir şirketten çaya davet teklifi aldım, ama Dubai'de..."

Çok kızıcak...

Ellerimle yüzümü kapattım , Her an annemden bir tokat gelebilir...

"CANIM KIZIM BENİM!!" Annemin önündeki kollarımdan tutup bir anda bana sarılmasıyla gözlerimi tuvalletteki büyük abdestin gitmeyen parçasını görmüş gibi açtım...
BU BENİM ANNEM Mİ??

Ya haftada 10 kez yıkadığı çamaşırlarını evde koleksiyon yaptığı mandallarla asarken kafasına Diyarbakır'ın güneşi geçti ya da ben yeterince iyi tanıyamamışım.

"Oh sonunda kafamı dinliycem! Çamaşır , yemek de azaldı... Hanife hanımcığımı da çağırırım.... BENİM KÜÇÜK BEBEĞİM! " beni bağrına tekrar tekrar basarken ( ayağıyla değil😂) emin oldum...

Böyle yapacağını tahmin etmeliydim! Demek ki iyi tanıdığımı sanıyormuşum. ..

" Aşk olsun Anne, ben sana fazlalık mıyım?"
" Sen değil senin sorumlulukların bana yük"

"Yani izin verdin değil mi?"
"Ay iyi , nereye gidiyorsan git"

"Canım annem!"
Ay gözlerim yaşardı, ne kadar duygusal bir ana kız sahnesi...

Annemle straplez bir üst ile mini file etek beğendik. Yeni aldığımız nazar boncuklu toplu iğne ile başımı örttük.
" Babama söyleyelim de 2015 model olan en büyük uçağı hazırlasın. "
"Tamam söylüyorum "

_______

Oturduğum krem rengi koltukta rahatsızca kıpırdandım, biraz alçak mıydı ne...

Ama kibar duruşumu bozmamalıyım çünkü filmlerdeki gibi her an yakışıklı bir çocuk içeri girip benim güzelliğimden etkilenebilirdi.

SONRA DA EVLENİRDİK.....

Ne, sadece hayal kuruyorum, bu da günah değildir herhalde...

Önümdeki kokteylden bir yudum aldım ve pembe kürkümü çıkardım.
Şirkete yolda olduğuma dair mesaj attım ve siyah taşlı gözlüklerimi takarak uykuya daldım.

Umarım Kore'deki şirkete de giderim ....

Army Sayımı Yeni Aşk DoğuruyorWhere stories live. Discover now