Moulin du Roy

8

*Klik*

Het is zwart. Op de achtergrond zijn meerdere, galmende voetstappen te horen.

"So... we're now walking, looking for Alys. Don't worry, guys, you'll see everything in a second. I just have to find the right button." Het is de hoge, vrouwenstem van Loes, "Ah, there it is."

Na de klik wordt meteen alles groen. Lichtgroene muren met zwarte plekken vullen het beeld. Ze staan dicht bij elkaar en lopen ver door. Soms zijn er deuren in de muren en een enkele keer een zwarte doorgang. Bij iedere zwarte doorgang, waar soms de scharnieren nog in zitten, beweegt de camera in die richting. Drie lichtjes volgen en ruimtes verschijnen. De meesten zijn leeg. In één kamer staat een bureau, in een andere liggen gebroken tandwielen naast een grote, metalen doos.

"Loes, je vergeet er een."

De camera draait, waarna Thierry en Thomas in beeld komen. Thomas staat dicht bij de camera, met zijn rug ernaartoe gekeerd. Thierry tegenover Thomas. Tussen hen in zit een rechthoekig gat in de muur. De camera begint te bewegen en het zwarte gat komt dichterbij. Als de camera gepositioneerd staat en de lichtjes in het zwart worden gericht verschijnt er een grote ruimte met een stoel in het midden. Rondom de stoel is een grote cirkel op de grond gemaakt met kaarsen. De kaarsen zijn niet aangestoken.

"Wow," zegt Thierry, "This must be a joke."

Thomas komt in beweging, pakt zijn K2 erbij en loopt verder naar binnen. De arm van Loes komt het beeld in en probeert hem vast te pakken, maar hij wurmt zich weer los. Langzaam zet hij stappen richting de achterkant van de cirkel. Hij spert zijn ogen wijd open en laat zijn mond vallen.

"Wat?" De stem van Loes beeft.

Thomas kijkt op, knippert een paar keer en schudt dan zijn hoofd. Hij opent zijn mond een aantal keer, maar er komt geen geluid uit. De camera zoomt in op zijn hoofd, waardoor zijn opgetrokken wenkbrauwen scherper in beeld komen.

"No, you don't want to see this," is zijn antwoord.

Er wordt weer uitgezoomd als Thierry zich omdraait naar de camera. Hij fronst zijn wenkbrauwen en blijft zo een paar seconden staan.

"I thought this place was just a factory?" Er zit een beving in zijn stem.

"I guess it wasn't shut down immediately, or the explosion wasn't the only reason the place was shut down."

De cirkel met kaarsen komt dichterbij. De lonten van de kaarsen zijn zwart. De kaarsen staan op een zwarte lijn, die zich vertakt in meerdere lijnen. De lijnen in de cirkel vormen een stervorm.

"I really hope this was placed after the shutdown." De stem van Loes galmt lang na in de ruimte.

Kaarsen schuiven langzaam voorbij aan het beeld, tot het stilstaat. Er zit iets op de stoel. Kleine voetjes, met alle tenen, benen zo licht als porselein en een jurkje met franjes, waarvan de onderkant gescheurd is. Een gezicht zonder ogen met een gat boven in het hoofd verschijnt als de camera rond de cirkel draait naar de voorkant van het schepsel op de stoel.

"Oh my God."

"I told you. I try to waarschuw you, but you not listen."

Een zucht klinkt luid, waarna het beeld naar Thierry draait. Even is het wazig, maar al snel wordt het weer scherp gesteld. Thierry staat tegen een muur aangeleund en kijkt met open mond voor zich uit.

"Thomas, don't touch it!" roept hij dan en hij gooit zijn arm naar voren. Zijn pols draait hij omhoog, waardoor hij zijn platte hand in de lucht houdt.

Thomas heeft zijn handen al om de pop heen gevouwen. Hij kijkt rond in de kamer met een brede grijns op zijn gezicht en tilt de pop uit de stoel. Hij beweegt het ding heen en weer, waarbij de ketting met het omgekeerde kruis dat om de nek van de pop hangt meebeweegt. Dan tikt hij tegen het hoofdje aan.