Black Kings

chapter 40

Χωρίς άλλα λόγια του έδωσα μια γερή γονατιά στο ευαίσθητο σημείο του και άνοιξα την πόρτα.

Kat~ Μην τολμήσεις να μου ξαναμιλήσεις. ΟΥΤΕ ΚΑΝ να με πλησιάσεις. Μαλάκα!

Άνοιξα με ταχύτητα φωτός την πόρτα και βγήκα έξω. Τον κλείδωσα μέσα και έτρεξα στο δωμάτιό μου μαζεύοντας γρήγορα μερικά ρούχα μου και τα βασικά αντικείμενά μου. Τα έβαλα όλα σε μια μεγάλη βαλίτσα και αφού κατάλαβα ότι τα πήρα όλα την έκλεισα και κατέβηκα γρήγορα κάτω.

Τα παιδιά σηκώθηκαν αμέσως μόλις με είδαν αλλά εγώ απλά τους προσπέρασα λέγοντας μόνο ένα αντίο. Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και κάλεσα οποίο νούμερο βρήκα πρώτο.

Violet~ Έλα ρε. Έγινε κάτι;
Ρώτησε εκείνη αλλά δεν απάντησα

Kat~ Πειράζει να μείνω για απόψε σπίτι σου;
Ρώτησα προσπαθώντας να μείνω ήρεμη.

Violet~ Ωχχ δεν μπορώ ρε!Είμαι ήδη εκτός πόλης. Θα πάω στη γιαγιά μου γιατί κάτι έπαθε το πόδι της και φύγαμε όλοι.
Είπε με στενάχωρη φωνή.

Kat~ ok, δεν πειράζει θα-

Violet~ Kat, τι έγινε;

Kat~ Θα σου εξηγήσω άλλη φορά. Έχεις να ανησυχείς ήδη για την γιαγιά σου.

Κατευθείαν το έκλεισα ώστε να μην προλάβει να ρωτήσει κάτι άλλο. Η Demi δεν θα μπορεί γιατί έχει έρθει η ξαδέλφη της, η Loren κοιμάται αγκαλιά με τον σκύλο της που είναι σαν αρκούδα. Άρα έμειναν η Ari και ο Oliver. Βασικά δεν μπορώ να πάω στον Oliver γιατί σίγουρα θα με καρφώσει. Άρα....

Πήρα αμέσως την Ariana.

Kat~ Ari, λείπουν ακόμα οι γονείς σου;
Ρώτησα πριν προλάβει να μιλήσει

Ari~ Ναι γιατί; Θα έρθουν σε 4 μέρες.
Απάντησε ενώ είχε μπερδευτεί

Kat~ Μπορώ να μείνω εκεί απόψε;
Ρώτησα με την τελευταία μου ελπίδα.

Ari~ Ναι ρε έλα! Σε περιμένω. Αλλά θέλω εξηγήσεις.
Είπε λίγο αυστηρά.

Kat~ Θα σου πω μόλις έρθω.
Απάντησα και το έκλεισα αμέσως. Ευτυχώς μένει κοντά και ήμουν ήδη στο δρόμο προς το σπίτι της οπότε μέσα σε 5 λεπτά ήμουν ήδη απέξω.

Λίγο πριν χτυπήσω το κουδούνι άκουσα έναν οικείο ήχο αμαξιού. Ωχ όχι, είναι το αμάξι του Eric. Χτύπησα γρήγορα το κουδούνι και αφού μου άνοιξε μπήκα σφαίρα μέσα κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.

Ari~ Ουοου! Τι έγινε!
Είπε όταν με είδε.

Εγώ έκατσα στο καναπέ αφήνοντας τη βαλίτσα δίπλα στην πόρτα και πήρα μια ανάσα.