PAPATYA

Özel Bölüm*BUlaş

Koşarak arabaya ilerleyip Defne'nin kapısını açtım.''Defne,evin anahtarını verir misin? Acil.''

Defne'nin gözlerine panik yerleşirken Bertuğ'u tek koluna yaslayarak hızla çantasının içinden çıkardığı anahtarı bana uzattı.''Bir sorun mu var?''

Anahtarı alıp kapıya koşarken Defne'nin söylediği şeyi algılayamamıştım bile.Evden içeriye girdiğimde,''Buket?''diye seslenerek hızla merdivenlere koştum.

Yatak odasına adım atar atmaz karnıma bir yumruk yemiş gibi olurken hızla silkelenip telaşla Buket'in yanına diz çöktüm.''Buket,iyi misin? Neler oluyor?''

''Ulaş geldin,''diye fısıldadı ağzından acı dolu iniltiler dökülürken.''Hastane...Sanırım bebeğimiz geliyor.''

Karnıma bir yumruk daha yerken,''Ne?''dedim bir an donarak.

Biri daha yanımıza diz çöktü ve,''Buket!''dedi panikle.Defne'ydi.''Ulaş,çabuk arabaya götürelim!''

Buket'i kucağıma alırken ağzından kaçan iniltiler canımı acıtıyordu.''Dayan Papatya'm,''diye fısıldadım.Sesim o kadar kötü çıkmıştı ki,bir an bu ses benim mi diye şüpheye düşmüştüm.

***

Buket'i sedyeye yatırırlarken beynimi uyuşmuş hissediyordum.Ağzından dökülmüş olan yüzlerce acı dolu inilti ve bazen iniltinin dönüşmüş olduğu çığlık sürekli kafamın içinde yankılanıyordu.Bedenimin güçsüzleştiğini hissediyordum.

Bayan doktorlardan biri sedyeyi götürmek için hareketlenirken diğer doktorlara,''Anneyi doğuma alıyoruz,''dedi telaşla.

Birden irkilirken anne ve baba sıfatı kulaklarımda yankı yaptı.Cidden kızımız geliyordu,şaka ya da rüya değildi.Bebeğimiz geliyordu.Özlem'imiz.İkimizin Özlem'i.

Bacaklarımı zorla hareket ettirerek yeni hareket ettirilmiş sedyeye yetiştim ve hızla Buket'in elini kavradım.Gözlerimin dolduğunu hissederken alnına öpücük kondurdum ve,''Korkma Papatya,''diye fısıldadım onu sakinleştirmek adına.Buket doğumdan korkuyordu,bunu biliyordum.İçime hücum eden tüm duygular beni ele geçirmeye çalışırken,''Ben yanındayım.''dedim alnından bir kez daha öperek.''Bak kızımız da yanımıza geliyor.Yeni bir papatya.''

''Seni seviyorum,''diye fısıldadı yaşlı gözlerini açmaya çalışarak.

Avucumdaki elini sıkarak,''Ben de seni seviyorum Papatya'm.''diye fısıldadım.

Bayan doktor beni sedyeden uzaklaştırmaya çalışırken Buket'in eline öpücük kondurdum ve,''Buradayız hepimiz.''dedim yanağımda hafif bir ıslaklık hissederken.''Birazdan Emreler de gelecek.Hepimiz buradayız.''

Buket'in eli elimden koparken derin birkaç nefes alarak ellerimi yanaklarıma bastırdım.Sırtımı zorla duvara yaslarken bedenim çökecekmiş gibiydi.Sanki tüm gücüm bedenimden çekiliyordu.Buket'in gözümün önünde sancıdan kıvranması canımı o kadar acıtmıştı ki.Bu şey tarif edilemezdi.Tüm duygularım birbirine karışmış gibiydi.Kızımızın gelecek olmasına seviniyordum ama henüz bu sevinci yaşayamıyordum.

''Kızın doğacak lan bu ne surat?''Kafamı kaldırdığımla Cenker'le karşılaştım.Eliyle omzuma vurarak,''Toparlan biraz.''dedi.

''Abi,''dedim,çökmüş bir şekilde yüzüne bakarken.''Buket çok kötüydü.''

''Doğum sancısı oğlum bu.Kahkaha mı atmalıydı?''Sanki doğum sancısını biliyormuş gibi bir tonla konuşması hafif gülmeme yol açarken olduğum yerde dikleşerek elimi saçlarımdan geçirdim.''Ne bileyim abi işte.İnsan kötü oluyor.''

''Bilirim,''dedi,destek olmak ister gibi omzuma vurarak.''Ama,emin ol Özlem doğunca hepsi geçecek.''

Hafif bir tebessümle karşılık verip kafamı sağ tarafa doğru çevirdiğimde Defne'nin koridorda iki yana yürüdüğünü gördüm.Kucağındaki ağlayan Bertuğ'u susturmaya çalışıyordu.Defne'de panik yapmıştı,yüzündeki kan çekilmişti adeta.Bertuğ'a bakınca yüzüme bir tebessüm yayılırken kızımı kucağımda hayal etmeye çalıştım.Çok güzel bir duygu olmalıydı.Ve,o duyguyu benim de tadacağımı düşündükçe içime bir heyecan yerleşiyordu.