PAPATYA

Özel Bölüm*BUlaş

Bölüm sonunda açıklama tarzımsı bir şey var,ismini bulamadım:D Okursanız çok seviniriim.

Buket'ten,

Cenker arabayı çalıştıracağı sırada,''Ah,bir dakika.''dedim yüzümü buruşturarak.Haftasonu için hepimiz şehirdışındaki eve gidiyorduk.Kar oynamayacak olsak bile bu sıralar ellerim ısınmak bilmiyordu ve soğuk havalardan dolayı çatlamıştı.Doktorum bu sebeple eldiven kullanmam gerektiğini söylemişti.Ve,evet eldivenlerimi dolapta unutmuştum.''Eldivenlerimi unutmuşum.Hemen gelirim.''

Ulaş,''Sen dur ben alıp gelirim.''dediğinde,''Güzel olurdu ama dolaba koymuştum.Yerini bulamazsın.''dedim.

Ulaş'la kısa bir bulurum bulamazsın tartışmasından sonra sonuç olarak ben kazanmıştım ve arabadan indim.Soğuk hava anında tenimi yalarken adımlarımı büyülttüm ve kapıya geldiğimde cebimden anahtarı çıkardım.Kapıyı açınca kendimi resmen evin içine atmıştım.Anahtarı kapının üzerinden alıp tekrar cebime koyduktan sonra kapıyı kapatarak yatak odamıza çıktım.

Dolabı açıp üst rafa uzanmak için parmaklarımın ucunda yükseldiğimde karnıma hafif bir acı vurmuştu ve yüzümü buruşturarak parmaklarımın üzerine geri indim.Bir nefes alıp tekrar yükseldim ve rafa göz attım.Buraya koyduğumu hatırlıyordum ama yoktu.Diğer raflara da baktım ve sonuç başarısızdı.Ulaş'a bulamazsın demiştim ve şimdi ben bulamıyordum.Sanırım başka bir yere koymuştum ama nereye koyduğumu hatırlamıyordum.Yatağın yanındaki komodine ilerleyip eğildim ve üst çekmeceyi açtım.Karnıma az öncekine göre bu kez daha kötü bir sancı vururken acıyla gözlerimi yummuştum.Ağzımdan ufak bir inilti kaçarken elimi karnıma götürdüm.Bir nefes alıp doğrulmaya çalışacağım sırada karnıma tekrardan vuran sancıyla daha da bükülmüştüm.Bu sancı da nereden çıkmıştı şimdi?

Acıdan nefesim kesilirken kalbim korkuyla çarpmaya başlamıştı.Öne doğru bükülmüş bir şekilde zorlukla duvara yaslandım.Doğrulmaya çalışıyordum ama karnımdaki sancı buna izin vermiyordu.Gözlerime dolan yaşlarla birlikte elimi karnımın üzerine koyarken altımdan bir şeyler aktığını hissettim ve,''Hayır.''dedim panikle.Gözlerim büyürken kapıya ilerlemek için adım atacağım sırada karnımdaki sancı daha da şiddetlenmişti ve birden dizlerim büküldü.Yere uzanıp karnımın büyüklüğünün izin verdiği kadarıyla bükülürken ağzımdan belki de binlerce kez acı dolu inleme dökülmüştü.

Yanağımda hissettiğim sıcaklıkla birlikte,''Ulaş!''diye bağırmaya çalıştım.Dudaklarımdan hıçkırıklar koparken karnımdaki sancı artık en üst noktaya gelmişti ve altımı fazlasıyla ıslak hissediyordum.''Kızım lütfen şimdi olmaz,''diye fısıldarken derin nefesler almaya çalışıyordum ve aldığım derin nefesler karnımdaki acıyı daha da şiddetlendiriyordu.

Dudaklarımdan dökülen acı dolu inlemeler artık çığlıklara dönüşürken içimi büyük bir panik kaplamıştı.Kolumun üzerinde doğrulmaya çalıştığım sırada,''Ah!''diye inleyerek tekrar yere düştüm.''Ulaş,gel.Lütfen.''

Ulaş'tan,

''Buket nerede kaldı?''diyerek kafamı evin kapısına çevirirken içimde değişik bir his oluşmuştu.Bir eldiveni almak bu kadar uzun sürer miydi?

Defne kucağında Bertuğ'u sallarken,''Git bir bak istersen,''dedi.O da telaşlanmış gibiydi.

Kafama girmek için zorlayan kötü düşünceleri kendimden uzaklaştırmaya çalışırken yavaşça kafamı salladım ve arabadan indim.Kapıya geldiğimde kapıyı ittirdim,Buket kapatmıştı.İçimdeki değişik his yerini kötü bir hise bırakırken,''Buket.''diye seslenerek zili çaldım ve daha sonra kulağımı kapıya dayadım.İçerden sesler geliyordu ama ne olduğunu anlayamamıştım.Kaşlarım sorarcasına çatılırken Buket'in çığlığı kulağıma ulaştığında bacaklarımı güçsüzleşmiş hissettim.Hızla silkelenirken kapıyı bir kez daha ittim.Kahretsin!