PAPATYA

Kız arkadaşım

Cenker mutfaktan çıkmış bende arkasından bakakalmıştım.

''İşe daha da geç kalmak istemiyorsan yukarı çıkmalıyız ve giyinmelisin'' Gamze'nin bu sözüyle hala mutfakta olduğumun farkına varmıştım.

''Bende çıkayım.Kayra'nın yanına uğramam gerek.Cenker bırakır beni'' dedi Emre.

''Öhöm..Abicim sen kendi arabanla git'' dedi Gamze.

''Arabayı garajdan çıkarmaya çok üşeniyorum, Cenker bırakır beni'' dedi Emre.

''Abicim..Canım abim..Lütfen üşenme ve bir zahmet kendi arabanla git'' Gamze konuşurken Emre'ye gözleriyle bir şeyler anlatmaya çalışıyordu ve Doğuşla Ulaşta kıkırdıyordu.Aralarında geçen bu diyaloğun sebebi neydi? Bunu düşünmeye vaktim yoktu..Cenker beş dakikam olduğunu söylemişti biraz daha bekletirsem ayıp olurdu..

''Heee..Şeeeyy..Tamam..Ben kendi arabamla giderim'' dedi Emre bana bakıp sırıtırken.Olayı anlamamıştım ve çok merak ediyordum ama beni ilgilendiren bir şey olduğunu düşünmediğim için fazla üstüne düşmemiştim.

Ben yukarı çıkarken Gamze de gelmişti benimle.

''Defne sadece işe gitmene izin veriyorum akşam tekrar buraya geleceksin'' dedi.Ah deli kız.Ben bu kızı nasıl ikna edecektim? Burada kalamazdım.

''Gamze burada kalamam..Kalırsam da ancak bir süreliğine olabilir.Maaşımı aldığımda ev bakmalıyım''

''Defne neden inat ediyorsun? Sana hatırlatmak istemiyorum ama..Ya yine gelirlerse?'' dediğinde sessiz kalmıştım.Odaya girdiğimizde işte giyebileceğim bir kıyafetimin olmadığını fark ettim,yanıma hiç kıyafet almamıştım.Parti akşamı yanıma aldığım kıyafetler vardı ama o kıyafetleri işte giyemezdim..Gamze sanki beynimi okumuşcasına

''İki gündür o kıyafetleri giyiyorsun.Sana benim kıyafetlerimden vereyim hem zaten bedenlerimiz aynı gibi'' dedi.İtiraz etme gibi bir şansım olamazdı çünkü kıyafetim yoktu..Dolabının başına geçti ve uzun bir süre baktıktan sonra siyah bir etek ve güzel bir bluz çıkarıp bana uzattığında uzanıp bluzu almıştım.

''Eee? Eteği neden almadın?'' dedi şaşkın bir şekilde.

''Çünkü ben etek giyemem'' diyerek gülümsedim.

''Bence giyebilirsin...Hem fiziğin çok güzel'' dediğinde şiddetle başımı iki yana salladım.

''Rahat edemiyorum'' dediğimde eteği elime tutuşturmuştu.

''Bir şey olmaz..Hem fazla kısa değil,rahat edebilirsin..Şirkette giymen için sanırım pek uygun kıyafetim yok.En uygunu bu etek..Bir ara alışverişe çıkar kıyafet alırız ama şimdi buna mahkumsun'' diyerek gülümsedi..

''A..Ama olmaz.Ben bunu giyemem.Pantolon?'' dediğimde 'hadi hadi giyersin,hem benim pantolonum yok' diyerek beni yatağın olduğu tarafa itekledi ve çekmeceden siyah bir çorap çıkarıp bana uzattı.Hayır ama pantolonu vardı hemde bir sürü! Bu kızın amacı neydi,ben etek giyemezdim!

   Hayatımda ilk kez parti günü elbise giymiş ve şimdi de ilk kez etek giyiyordum.Üzerimi giyindiğimde aynanın karşısına geçmiştim..Gerçekten etek fazla kısa değildi ama yinede kısaydı..Topuklu ayakkabılarımı giyince olduğundan kısa duracağına emindim.Eteği aşağıya doğru çekiştirdiğimde'Hey!O eteğin boyu gayet iyi,fazla takıntı yapıyorsun' diyerek eteği düzeltmişti Gamze.

''Gel..Birazda makyaj yapalım'' diyerek beni yatağa oturtmuştu.Kendimi,okula gitmek için hazırlanan bir çocuk gibi ve Gamze'yi de beni hazırlayan annemmiş gibi hissediyordum.Annesiz büyüdüğüm için öyle bir şey olur mu bilmiyordum ama olurdu herhalde..Yüzüme yayılan buruk gülümsemeyi engelleyememiştim.Gülümsememde, hiç bilmediğim anne özlemi gizliydi...Annemi özlüyor muydum onu da bilmiyordum.Annemi hiç görmediğim daha doğrusu tanımadığım için özlemem saçma gibiydi..Sanırım benimkisi 'anne hasretiydi...' Acaba gerçek annem neredeydi? Ya da babam? Yaşıyorlar mıydı acaba? Ablam,abim ya da küçük bir kardeşim var mıydı? Birkaç yıldır içimi kemiren bu sorular şimdi daha da şiddetlenmişti sanki.Gamzelerin ailesi neredeydi acaba? Bu soruyu merak etmek hakkım değildi belki ama sormazsam da bu soru da içimi fazlasıyla kemirirdi...