PAPATYA

''Geç Olsun da Güç Olmasın''

  Oy veren ve yorum yapan herkese çok çok teşekkür ederim:)) Bölüm biraz aceleye geldi yanlışlarım varsa özür dilerim..Iyi okumalar:))

 

Aklımda tek bir düşünce vardı.Kafama sıkmak ve Buketime kavuşmak..

''İndir lan o silahı'' diyen Cenker'in sesi

''Ulaş ne yaptığının farkında mısın lan sen? Ağzına sıçarım Ulaş kendine gel.İndir o silahı'' diyen Emre'nin sesi

''Gerizekalılık yapmayı bırak lan,indir o silahı ve kendine gel gerizekalı'' diyen Doğuş'un sesi kulağımda bir uğultu halindeydi.Emre yavaşça bana yaklaşıyor bense geri adımlar atıyordum.Gamze'nin ağlaması tekrardan başlamıştı.Gözüm dönmüştü ve ben geri adım atamazdım.Başladığım işi bitirmeliydim,papatyama kavuşmayı delicesine istiyordum.Eğer şuan kafama sıkmazsam bu cesareti daha sonra kendimde bulamayabilirdim.

''İndir o silahı gerizekalı indir!!'' gözlerini kapatmış tam anlamıyla bir bebek gibi tepiniyordu Gamze.

''Hepinizden özür dilerim..Siz benim canımsınız..Hepinizi çok seviyorum..Özür dilerim..Artık bunu yapmam gerek..Bunu şuanda yapıp,tek kurşunda sonlandırıp acımı dindirmezsem daha kötü olacak her şey..Emin olun tek bir kurşun , Buket öldüğünden beri hissettiğim duygulardan daha çok acıtmayacak canımı.'' Buket kaçırılıp öldürüldüğünden beri aldığım her nefes,onsuz geçirdiğim her saniye bir kez daha öldürüyordu beni..Ben diğer yarımı kaybetmiştim,parçamı kaybetmiştim.Nasıl yaşayabilirdim ki daha fazla?

''Peki sen gittikten sonra bize ne olacak Ulaş? Söylediklerin mantıklı şeyler mi? Şuan ne yaptığının farkında mısın sen? Benim karşımda..Kurtardığın kızın karşısında..Hayatını geri verdiğin kızın karşında..Geçmişsin o kızın karşısına resmen o kızın hayatını tekrardan geri almaya çalışıyorsun.Sence yaptığın mantıklı mı? Emre ve Cenker abime bir şey olsa ne olur biliyor musun ? Ölürüm ben..Yemin ediyorum ölürüm.Senin ve Doğuş'unda abimlerden farkınız yok..Abimleri nasıl seviyorsam,sizide öyle seviyorum.Sizde benim abimsiniz,öz abisiniz benim için.Siz beni o pisliklerden kurtardınız,hayatımı bana geri verdiniz.Hayatımla birlikte sizi de kazandım ben..Şimdi hayatımı benden geri mi alacaksın Ulaş? Ben ilk kez..Beni kaçırdıklarında  yaptıkları şeylerle öldüm..Kalbim atsada,beynim çalışsada ruhen öldüm..Sonra siz bana hayatımı geri verdiniz,beni hayata geri döndürdünüz..İkinci kez ne zaman öldüm biliyor musun? Buket öldüğünde..Papatyan..Papatyamız öldüğünde öldüm Ulaş..O gün sende öldün, hepimiz öldük..Biz de içten içe parçalandık,parçalara ayrıldık ama biliyorum ki sen bizden daha fazlasını hissettin.Neler hissettiğini tahmin edemem ve etmekte istemiyorum Ulaş.Eğer şuan o silahı kafana sıkarsan..O acıyı bende yaşayacağım Ulaş..Lütfen bana o acıyı yaşatma..Ya da tamam..Sıkabilirsin  ama önce bir şartım var..''   Gamze de benim bir parçamdı.Buket sevdiğim,Gamzeyse kardeşimdi.Haklıydı Gamze..Evet hak veriyordum ama dayanamıyordum.Buketimin olmaması kalbimi deliyor,param parça ediyordu. Ben bunları düşünürken,mantıklı kararı almaya çalışırken Gamze'nin ne ara yanıma geldiğini ve en önemlisi elimi tutup elimdeki silahı kendi kafasına dayadığını anlayamamıştım.Elim Gamze'nin elleri arasında ve en önemlisi benim elim Gamze'nin kafasındaydı..Elimi çekmeye çalıştım fakat o kadar sıkıyordu ki..Elimi çekemiyordum.

''Önce beni öldür..Önce benim kafama sık.Hayatını geri verdiğin kızın hayatını tekrardan geri almalısın önce..Sonra da istediğini yapabilirsin'' Gamze gözleri kıpkırmızı bir şekilde gözleri gözlerimdeydi.Gözlerinden yaşlar akıyordu ama gözlerindeki ciddiyet beni daha da yaralamıştı.Ben Gamzeye bunu yapamazdım.Şuan da hiç düşünmeden kendi kafama sıkabilirdim,sıkacaktım da..Ama Gamze'm..Bir diğer parçam.Ona asla böyle bir şey yapamazdım,kardeşimin kafasına sıkamazdım.