Zawgyi
WYTU(West Yongon Technological University )ဟူေသာ ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္းနည္းပညာတကၠသိုလ္ႀကီး၏ မုခ္ဝသို႔ေျခခ်မိလိုက္သည္ႏွင့္ လြန္းျမတ္သာဒင္ တစ္ေယာက္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ၾကည့္ကာ သူခိုးေျခလွမ္းႏွင့္ ခပ္သြက္သြက္လွမ္းေနရသည္။ မသြက္ပါက ဒုကၡႀကီးႀကီးေတြ႔သြားနိုင္သည္ေလ။
"ေဟ့ေကာင္ေတြ ဟိုမွာ သာဒင္"
ၾကားလိုက္ရသည့္ အသံျပာျပာႀကီးေၾကာင့္ လွမ္းလက္စ ေျခလွမ္းကို ႏွစ္ဆျမႇင့္လိုက္သည္။ေနာက္ကၾကားရသည့္ေျခသံမ်ားအရ မဟန္ေတာ့။ ေျပးကာမွ ေတာ္ကာက်ေရာ့မည္။ ကၽြတ္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနေသာ ပုဆိုးကို တင္းတင္းျပင္ဝတ္၍ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ေသခ်ာမ,ကာ အပီအျပင္ေျပးေတာ့သည္။
ဒင္းတို႔ သာဒင္ကို ဘာထင္ေနပါသနည္း။
အေတြးႏွင့္ျပဳံးစိစိႀကီးျဖစ္ေနေသာ မ်က္ႏွာႀကီးႏွင့္ ပုဆိုးမ ကာေျပးေနေသာ သူ႔အား တစ္လွည့္၊ေနာက္ကေန ေဟာဟဲဆိုက္ကာ လိုက္ဖမ္းေနၾကေသာ သေကာင့္သား၃ေယာက္ကိုတစ္လွည့္ ၾကည့္ကာ အျခားေက်ာင္းသားမ်ားက တြတ္ထိုးကာ ရယ္ေနၾကသည္။
သိပ္မၾကာလိုက္။ေနာက္ေက်ာဘက္မွ ေဆာင့္ဆြဲလိုက္မွုေၾကာင့္ အင့္ခနဲပါသြားရသည္။
သူ႔ကိုခ်ဳပ္ထားၿပီး ေမာလြန္း၍ ဘာစကားမွမဆိုနိုင္ၾကေသး။ အတန္ၾကာေတာ့မွ..
"ေခြးသားေလး.. အေျပးကေတာ့သန္သား"
မ်က္မွန္ဝိုင္းႀကီးကို ပင့္တင္ရင္း ခ်စ္တီးက စေျပာသည္။ ေဘးကႏွစ္ေယာက္ကလည္း ေထာက္ခံသလို ေခါင္းညိတ္သည္။
သာဒင္တစ္ေယာက္ သူ၏ခ်စ္စဖြယ္သြားတက္ေလးမ်ားအပါအဝင္ သြား၃၂ေခ်ာင္းစလုံးကို မရပ္မနားၿဖီးထားလိုက္ရင္း..
"မင္းတို႔က အားႀကီးနဲ႔ လိုက္တာကိုး"
ထိုအခါ ခ်ဳပ္ထားေသာ စာဂ်ပိုး က သာဒင့္ေခါင္းကို 'ေဒါက္'ခနဲျမည္ေအာင္ ေခါက္ခ်သည္။ ဒင္းက စာသာေတာ္သည္၊ လက္သံကေျပာင္ၿပီးသား။
"သရဲေတြ႔သလိုေျပးေနတာက ဘယ္သူလဲ..မင္းေျပးလို့ ငါတို့ကလိုက္ရတာေလ"
YOU ARE READING
My DuDuDin ♡
Romance{Both Zg&Uni} အသေမခွီးရတောင် တစ်ချက်တော့ပြုံးမိဖို့ အာမခံပါတယ် ..💚 Start - { 11,8,2020 } End - { 25,11,2020 } အေသမခြီးရေတာင္ တစ္ခ်က္ေတာ့ျပဳံးမိဖို႔ အာမခံပါတယ္ ..💚
