9.Bölüm:Sana aşık olmama izin ver

322 44 32
                                    


Onun arkasından atlayıp onu sahil kenarına çıkarmamın üstünden yaklaşık iki dakika geçti.Hala gözleri kapalı bir şekilde yatıyor.Yan çevirdim ve kolunu başının altına koydum.Bu kusmasını sağlar diye düşündüm ama işe yaramadı.

Ona suni teneffüs yaptım.Sanki bunu bekliyormuş gibi anında kendine geldi.Su kusup bir iki dakika boyunca yüzümü inceledikten sonra kendine geldi.

-Neden hala ölmedim
-Çünkü biz yaşamanı istiyoruz...
-Sen kimsin?Siz kimsiniz?
-Bunu sonra açıklarım önce seni hastaneye götürmemiz gerek
-Senin yardımseverliğini sikeyim...Kim sana beni kurtarmanı söyledi?
-Süperman değilim sana ihtiyacım var bu yüzden kurtarmak zorundaydım.
-Ben kendi annesini bile kurtaramamış boktan herifin tekiyim kimin bana neden ihtiyacı olsun? Yoksa babam mı gönderdi seni? Biliyordum o oç adam ne ölmeme izin veriyor ne de yaşamama...
-Beni baban falan göndermedi hastaneye gidelim sonra anlatacağım zaten boş yapıyorsun.
-Kurtarmasaydın o zaman onun bunun çocuğu ben kurtar dedim sanki
-Boş yapmayı bırakıp benden yardım al da hastaneye gidelim
-Gelmiyorum beni köprüye götür tekrar atlayacağım.
-Atladıktan sonra deli gibi çırpınıyordun bu senin yaşamak istediğin anlamına gelir.
-Yaşamak istiyorum...Ama yaşayamıyorum bari öleyim
-Saçma sapan şeyler söyleyip boş yapma tut şu elimi de gidelim hadi
-Gelmiyorum
-Sikerim
-Gel sik
-Beni tanımıyorsun o yüzden bu kadar rahat konuşuyorsun mecazi olarak söylemiyorum boş yapma ve kalk yoksa gerçekten sikerim
-Herkes öyle der zaten med moy seni

Ama yaşayamıyorum bari öleyim -Saçma sapan şeyler söyleyip boş yapma tut şu elimi de gidelim hadi-Gelmiyorum-Sikerim-Gel sik -Beni tanımıyorsun o yüzden bu kadar rahat konuşuyorsun mecazi olarak söylemiyorum boş yapma ve kalk yoksa gerçekten siker...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Bir elimle üyesini okşarken dudaklarına yapıştım.Sanki yıllardır bu anı bekliyormuş gibi derin bir şekilde inledi.Neye uğradığını şaşırdı.Gözleri faltaşı gibi açılmıştı.Bir tepki vermiyordu ama geride çekilmiyordu.Alt dudağını daha fazlasını ister gibi ısırıp geri çekildim.Hala şok içindeydi.

Üyesi anında kalkmıştı.

-E bir şey söyleyecek misin?
-T-tamam gidebiliriz...
-Bu şekilde gidemeyiz.Önce senin şu ufaklığı halledelim.Gerçi şuan pek ufak değil ama olsun.
-Ne saçmalıyorsun ne ufaklığı?

Ayağa kalkıp alt tarafına baktı.Gözlerini devirdi ve "siktir" dedi.

Sahile yakın bir yerdeki Kafenin tuvaletine gittik yüzünü yıkadı.

-Hastaneye gitmemize gerek yok.Bu da..doğal bir durum yani..ben kendim hallederim.
-Karşında ben varım ve sen kendin halledeceğini mi söylüyorsun tam bir aptalsın.
-Seninle daha az önce tanıştık yaptığın şey bile yeterince saçmaydı.Bir de bunu izin vereceğimi mi sanıyorsun?

Gidip kapıyı kilitledim.

-Ne yapıyo-

Kucağıma alıp tuvaletlerden birinin kapısını açtım onu oturttum ve hızlı bir hareketle pantolonunu alıp bir tarafa fırlattım baksırıyla kalmıştı.

-Ne yaptığını zannediyorsun sen bu çok utanç verici ben gidiyorum.

Kalkmaya yeltendiğine yerine oturttum ve hızlı bir hareketle baksırını çıkarttım.Onu da bir kenara fırlattıktan sonra dudaklarına yapıştım.Sert bir şekilde emiyordum.

Gympie-GympieHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin