Diamond Eyes

Chapter 31

"I'm home. Where are you?"

My body turned cold as I heard his deep voice on the other line. I took a deep breath and started to answer.

"N-Nandito rin...Nasa'n ka ba?" Pinipilit kong maging kalmado pero kinakabahan talaga ako sa kanya.

"Sa kwarto natin. Ikaw, nasaan ka?" Hindi pa rin nawawala ang galit sa tono niya.

"Dito lang." Sagot ko at dali-daling tumakbo papunta sa sala. Tinawag pa ako ng isang guard ngunit hindi ko na siya pinansin.

There were heavy footsteps coming from the grand staircase. Mabilis akong tumingin doon at nakita si Vladimir. His face was dark but it immediately began calm when he saw me.

"Saan ka galing? Bakit ganyan ang suot mo?" Bungad niya sa akin nang makalapit. Iniwas ko ang tingin sa kanya at itinuon iyon sa necktie niya na kasalukuyan kong inaalis.

"Ano..."

"Ano?"

"Ano kasi... Nagpicture ako sa labas, oo gano'n nga. Don't you like it?" I casually said while showing my outfit. My hands were trembling as I took his necktie off.

Napakagat labi ako nang inangat ko ang tingin ko sa kanya. He looked at me straight in the eyes.

"I love it." Sagot niya na nag-alis ng tinik sa puso ko. He really believed me. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin kung nahuli niya ako sa labas.

"Gutom ka ba? Is there something you wanna eat?" Pag-iiba ko ng usapan. Hindi ako nakagalaw nang bigla niyang hinawakan ang mukha ko at hinalikan ako sa labi.

"Ikaw."

That was close.

••••••

We're in our room and I'm sitting on his lap. Kasalukuyan kong ginagawa ang skincare routine ko sa harap ng vanity mirror.

"There's a Christmas Party next week at the company. We have to attend it before we fly to Milan." Saad niya habang sinisiksik ang mukha niya sa leeg ko.

Napatawa ako nang bahagya dahil nakikiliti ako sa ginagawa niya. His clingy side is on it again.

"So you'll finally introduce me to your colleagues?"

"Yeah, kinda." Napipilitan niyang sagot.

"Eh, bakit ba kasi ayaw mo?" Tanong ko. Kahit hindi niya sabihin ay alam kong ayaw niya talaga.

"Aren't you proud of me?" Dagdag ko. Inalis niya naman kaagad ang mukha niya sa leeg ko at yinakap ako.

"Of course I'm proud of my wife. It's just that... I don't want to share any of you. Gusto ko ako lang nakakakita sa'yo. Gusto ko ako lang nakakausap mo. Basta gusto ko ako lang." Seryoso niyang sambit habang tinititigan ako sa salamin.

"Sus, ayaw mo lang ako ipakilala kasi may iba ka."

"Ano?!"

Napatawa namana ko nang malakas. Grabe, ang bilis talaga magbago ng mood ng lalaking ito. 'Yung totoo, sino ba ang nagHHRT sa amin?

"Joke lang! Parang tanga naman 'to. Ang defensive mo masyado." At pinisil ko ang pisngi niya.

"I would never cheat on you. I waited for you for so long, tapos magloloko lang ako?" Seryosong sabi niya habang nakanguso.

"Choice mo naman 'yun, eh. Wala iyan sa oras ng paghintay. Kahit gaano pa kaganda o kayaman ang isang tao, kung gugustuhin ng partner niya magloko, magloloko iyon." Litanya ko. Totoo naman. I've seen so many perfect girls get cheated on by their boyfriends.