The End လို့စာတန်းထိုးနေပေမယ့် မပြီးဆုံးသေးတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ် ။
ပြီးပါပြီလို့ ပြောနေပေမယ့် ဆက်ရန်ရှိသေးတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ် ။
သိရဲ့လား အချို့သော ဆက်ရန်တွေမှာ ပထမဇာတ်လမ်းနဲ့ မတူညီတော့တဲ့ ဇာတ်ကွက်တွေရှိနေတယ် ။
ချစ်ရတာပင်ပန်းပေမယ့် မုန်းဖို့ မဖြစ်နိုင်တဲ့အခါ ခံစားချက်တွေကို ဥပေက္ခာပြုလိုက်တယ် ။ ချစ်လားဆိုတော့လည်း ဟင့်အင် ၊ မုန်းလားဆိုတော့လည်း ဟင့်အင်ပဲ ၊ တူညီတဲ့ အဖြေလေးတစ်ခုပေါ့ ။
လူ ၃ယောက်ထိုင်နေတဲ့ နေ့လည်စာ ထမင်းစားဝိုင်းက တိတ်ဆိတ်လှစွာ ။
ထမင်းကိုသာခေါင်းငုံစားနေတဲ့ ယုဝါရယ် ။
ပုစွန်ကိုသာ စားနေတဲ့ မဟာရယ် ။
မဟာ့ပန်းကန်ထဲက အနည်းငယ်မှ ပုံစံမပျက်ရှိနေတဲ့ ထမင်းကို ကြည့်နေတဲ့ တုနှိုင်းမောင်ရယ် ။
"မင်းဘယ်တော့ ထမင်းစားမှာလဲ"
"ရှင် ကိုကို"
တုနှိုင်းမောင်ပြောတာကို မဟာကမကြားတာလား မဖြေတာလားမသိ ၊ ယုဝါက ထထူးသည် ။
"ဘာမှမဟုတ်ဘူး ယုဝါ ၊ စား"
"ကိုကိုရောမစားဘူးလား"
"ကိုယ်မဆာသေးလို့"
တုနှိုင်းမောင်တို့စကားပြောနေတာကို အနည်းငယ်မှ စိတ်ဝင်စားဟန်မပြတဲ့ မဟာက ၊ သူ့ရှေ့က ပန်းကန်ထဲရှိ သူကြိုက်တဲ့ ပုစွန်ကိုသာ အခွံခွာပြီး အေးဆေးစွာ စားနေလေရဲ့ ။
"ယုဝါ ထနှင့်မယ် ကိုကို"
"အင်း"
ယုဝါ ထ ထွက်သွားပြီး ၊ တုနှိုင်းမောင် မဟာ့ရှေ့က ပန်းကန်ကို လှမ်းယူလိုက်ကာ တစ်ဖက် ပို့လိုက်သည် ။ အဒီတော့မှ မဟာက တစ်ချက်မော့ကြည့်လာကာ လက်ထဲက ပုစွန်ကိုပဲ ပြန်စားနေသည် ။
"မင်းဘယ်တော့ ထမင်းစားမှာလဲ"
"အခု"
တစ်ခွန်းသာ ပြန်ဖြေပြီး ထမင်းစားနေတဲ့ မဟာကြောင့် တုနှိုင်းမောင်ဆက်မပြောတော့ ။
"သူဌေး ဟို ယုဝါ အန်နေတယ်"
"ဘာ! ငါလာပြီ"
ချက်ချင်း ထ ထွက်သော တုနှိုင်းမောင်ကြောင့် မဟာ ပြုံးလိုက်သည် ။ တုနှိုင်းမောင်က သွေးသားကိုတော့ သိတက်တယ် ။
YOU ARE READING
Inversely Proportional(ပြောင်းပြန်အချိုးကျခဲ့သော)-Complete
Romanceယံုၾကည္မႈကလည္းအခ်စ္ နားလည္မႈကလည္းအခ်စ္ ေပးဆပ္မႈကလည္းအခ်စ္ ခြင့္လြတ္မႈကလည္းအခ်စ္ ဟု ဆိုခဲ့ေသာ္ ေျပာင္းျပန္အခ်ိဳးက်ခဲ့တဲ့ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုရဲ႕ အဆံုးသတ္က ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ? . . . . . ယုံကြည်မှုကလည်းအချစ် နားလည်မှုကလည်းအချစ် ပေးဆပ်မှုကလည်းအချစ် ခွင့်လွတ်မှုကလည်...
