He Adore Her From Afar (On Hiatus)

Chapter 2

 
    "Hera?"

Napatigil ako sa paglalakad nang marinig ang pangalan ko. Nilingon ko ito at nakita ang taong hindi ko inaasahan na nandirito sa harapan ko. Ilang linggo rin akong umiiwas sa kanya dahil alam kong masasaktan ako kapag sinagot na siya ng tuluyan ng babaeng nililigawan niya. Tutal nagawa ko na ang pinapagawa niya sa akin. I sang a love song for the girl he was courting.

    "M-Markhiel?" I sound surprised to see him here in front of me.

Naging busy kasi ito simula nung pumayag na ligawan niya si Daphne. Lagi niya itong binibigyan ng pansin. Halos lahat ng oras niya inilalaan niya sa babaeng iyon at wala na siyang oras para sa akin, sa mga kaibigan niya.

    "You sounds surprised." He said.

    "Of course I am." I spoke so low.

Paanong hindi ako masusurprised, ngayon niya lang ako naalala. Ni hindi na nga siya pumupunta sa bahay namin para samahan ako mag-movie marathon. When I always asked him if he's available, he's always said no because of Daphne. Like, may date kami ni Daphne, ihahatid ko pa si Daphne. What the hell?! Kaibigan niya pa rin ako but he'll do everything for that girl. At masakit sa dibdib ko ang ginagawa niya sa akin.

     "Are you okay?" He came closer to me.

My heart beat so fast. Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko because I'm weak when it comes to his presence, especially if he's close to me like this. Pagkagusto pa ba 'to? Parang hindi e. Bakit ganito 'yung sakit na nararamdaman ko? Bakit ang sakit na makita ko siyang masaya sa iba at hindi ako ang dahilan nu'ng ngiti at saya niya? Am I inlove with my best friend? Damn it!

    "Y-yes. Just..." Come on, Scheherazade. Tell him now. "Markhiel, I.. I--"

Bago ko pa masabi ang dapat kong sabihin sa kanya ay may nagputol na rito. Sabay kaming napalingon ni Markhiel sa taong tumawag sa pangalan niya at nakita ko ang babaeng nililigawan ng best friend ko. I faced him but he still looked at the girl that he adored so much. There's a pang in my chest. Bakit ganito ang nararamdaman ko? I hate this feeling. I don't want this.

    "Daphne." He called her name with love.

May ngiti sa kanilang mga labi habang nakatingin sa isa't isa. I can see that they love each other. At ako lang itong bitter para sa kanila.

      "Mark, you're here." Wika nito nang makalapit sa amin.

I distance myself away from Markhiel. Ayaw kong mahalata ng babaeng ito na may feelings ako sa lalaking nanliligaw sa kanya. She's a bitch, I know. She's a bully and a demon. Mas malala pa siya keysa sa akin. Akala nang lahat mabait, matulungin at mapagkumbaba ang Queen Bee ng campus but it's exactly the opposite of those characteristics. I don't know why Markhiel like her. Ano naman ang nagustuhan niya sa babaeng ito? Because she has the beauty? Because she's a fucking rich?

     "I'm just talking to my best friend." Baling nilang dalawa sa direksyon ko. "You knew her, right?"

I saw how her faced turned into a crumpled. Hindi niya ako gusto and I feel the same way. I hate her too. I hate her guts.

    "Oh! Yeah, I knew her." Wika nito na parang wala siyang pakialam. "Let's go Mark, it's already a lunch time."

Humawak ito sa braso ni Markhiel at pilit na hinihila papalayo sa akin. But Markhiel stopped and looked at me.

      "Una na kami, Hera. Take your lunch too. See you around." Wika nito bago tuluyang nawala sa paningin ko.

Napayuko ako and I can't help not to cry because I am hurting. Masakit isipin na hindi niya ako kayang magustuhan. Bakit ganito? Bakit sobrang sakit sa dibdib? Kailan ko pa ba matatanggap na hindi kami ang itinadhana para sa isa't isa?

I just want to know and ask him, why did he chose to court that girl? Nandito naman ako, I'm always there for him. Palagi akong nasa tabi niya kung kailan niya ako kailangan. When he needed a person to listen to his problem, I lend my ears to him and a shoulder to cry on. When he's sick, I am the one who's taking care of him. Pero nagawa niya pa ring lumingon sa iba. Am I not enough? Or hindi lang talaga ako attractive para sa kanya?

Best friend ka lang niya. My mind interrupted.

Yeah, best friend. Ngayon ko lang na-realize na walang kwenta ang salitang iyan.

     "Why are you crying over the person whom can't love you back?"

Huh?

I raised my head and I saw a man standing in front of me. Napatingin ako sa kamay niyang nakalahad habang may hawak na panyo.

     "Here, take it." I looked at him, suspiciously. "It's not dirty because I didn't used it. You can use it if you want." He said seriously.

I was intimidated by his aura. Masyado itong malamig para sa isang taong nerd. He's wearing a nerdy glasses and holding a lot of books in his right hand. Ngayon ko lang siya napansin sa campus na ito.

      "Are you a transferee?" Kinuha ko ang panyo sa kanya at pinunasan ang basa kong pisngi. "Ngayon lang kasi kita napansin dito."

He turned his back on me. "I'm not." His voice is so cold as ice.

Nagsimula na itong maglakad but I stop him.

    "Wait! What do you mean about what you said earlier? Kanina ka pa ba dito? Are you listening to our conversation?"

    "I'm going."

He didn't answered my question, instead he just walked away from me. Hindi ko alam kung sadyang weird lang ba siya or may iba pa sa kanya na hindi ko ma-point out kung ano. He seems nice but I think he's dangerous too.

Napatingin ako sa hawak kong panyo. I don't know why but it made me smile while looking at the handkerchief that he gave. I'm crazy. Umiling ako at ipinasok nalang ang panyo sa bulsa ng palda ko.

--------

A/n:

Hi😊. Good morning guys😇, the Chapter 2 is up😍. Sobrang konti lang kaya sorry guys for the short update.

E N J O Y ! R E A D I N G ! 😍😘