Chapter 32

42 3 0
                                    

    "Scheherazade, are you ready? Kanina ka pa dyan, baka ma-late ka nyan. It's your graduation day!" I heard my mom yelling from downstairs.

    "Be there in a minute, mom." I yelled back.

I looked myself in front of a mirror. I smiled while looking myself wearing a graduation toga. Yes, it's my graduation day. Natapos din 'yung paghihirap ko for these last 4 years at ngayon ay ito na ang naging bunga ng paghihirap ko.

For the last 6 months, it was like hell for me dahil sa OJT namin. Hindi ko inakalang ganun pala talaga kahirap magtrabaho. Nung first day ng OJT ko, natataranta pa ako dahil hindi ko masundan 'yung senior ko. Ang daming inuutos, kahit hindi pa ako tapos ay may panibago na naman. And it was like I was catching to someone, kailangang mabilis ang kilos mo dahil kung hindi, mapag-iiwanan ka at matatambakan ng trabaho.

But I tried, I did not give up until I'm used to it. Sa ZS company clothing ako napunta and that was the best experienced ever. Pangarap ko lang dati na makapasok sa ZS clothing area dahil mahilig talaga ako mag-design ng mga damit at sobrang saya ko dahil natupad 'yun.

I snapped back to reality when I heard a knock from my door room.

    "Yes?"

    "Come on, 'Zadei sweetie. Kanina ka pa dyan sa kwarto mo. Just tell me if your not going to attend your graduation day." My mom stated.

Napailing nalang ako sa sinabi ni Mommy. Sino ba naman ang hindi a-attend sa graduation day mo? Ako nga, excited na e. Excited ng lumaya sa 4 years na pag-aaral ko sa course ko. Kahit mahal ko ang course na pinili ko, nakakapagod ring pag-aralan 'yun ng apat na taon. And now I'm free, I can finally do whatever I want.

Binuksan ko ang pinto at doon ko nakita ang pagkainip sa mukha ni Mommy pero napalitan agad ng isang matamis na ngiti ng makita ang hitsura ko.

     "Sorry mom, I'm here na." I chuckled.

She breathed deeply in the air, embarrassed to feel the tears on her face. "Oh God! You look great in that graduation toga, sweetie. Goodness, ang laki mo na. Parang dati lang ang liit-liit mo pa habang karga-karga kita. And now, you've grown up into a beautiful young lady." Mom swiped away her tears and drew a deep breath. She touched my face so lovingly. "I love you so much, my daughter Scheherazade. And always remember that I am so proud of you no matter who you are."

Pati ako ay hindi mapigilan na huwag umiyak dahil sa sinabi ni mom. Nagdadrama kami umagang-umaga, but I wouldn't mind as long as I can see my mom's happy face.

     "Thank you din po sa inyo ni dad, mom." Hinawakan ko ang kamay niya na nasa pisngi ko pa rin. "I love you too, so much." Before I hug her and she hug me back.

Ilang segundo rin kaming magkayakap bago kami bumitaw sa isa't isa. We looked into each others eyes reason for us to laughed.

     "I can't believe na nagdadrama ako ngayon sa mismong araw ng graduation mo, anak." Natatawang umiiling nalang si Mommy habang pinupunasan 'yung luha na natira sa pisngi niya.

     "It's okay, mom. Moment talaga ng mga nanay kapag graduation day na ng mga anak nila." I teasingly said, at nakataas pa sa ere ang kamay ko na parang sinasabi na 'okay lang'. "And I understand." Habol ko pa.

     "Don't get smart with me, young lady."

I grinned. "Yes, mom."

     "Tara na nga at baka mainip na 'yung Daddy mo dun sa baba. At baka ma-late ka dahil ang tagal mo sa loob ng kwarto mo kanina."

I shake my head. "Don't worry po, hindi tayo mali-late mom. I can assure you that." Inakbayan ko siya at sabay na kaming bumaba. I saw my dad sitting on the couch while reading a newspaper. "Hey dad."

He Adore Her From Afar (On Hiatus)Where stories live. Discover now