Part-14

3K 299 11
                                    

Zawgyi

~~ျမနန္းစံေတာ္~~
အပိုင္း(၁၄)

"အကၡရာ..."

ေခၚသံက နီးလာလိုက္ေဝးသြားလိုက္ႏွင့္..။
ထိုအသံက ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈေတြၾကား သူမအတြက္အားအင္တစ္ခုလို..

မ်က္လံုးကိုအတင္းအားယူဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမမ်က္ႏွာထက္ဝယ္ အုပ္မိုးထားသူက ယမ္း

"ယမ္း..."

ယမ္းမ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာထက္မွ စိုးရိမ္ပူပန္မႈအရိပ္အေယာင္ေတြ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ရင္ထဲေႏြးခနဲ႔ျဖစ္သြားမိသည္။

နာက်င္ျခင္း ဝမ္းနည္းျခင္း အားငယ္ျခင္းေတြႏွင့္ ယမ္းရင္ခြင္ထဲသတိလက္လြတ္တိုးဝင္ရင္း သူမ႐ႈိက္ငိုမိသည္။ အလိုက္သင့္ေပြ႔ဖက္ထားသည့္ ယမ္းလက္ေတြၾကားဘယ္ေလာက္ထိၾကာေအာင္ ငိုလိုက္မိသည္မသိ။

"ေတာ္သင့္ျပီထင္တယ္ မငိုနဲ႔ေတာ့"

ယမ္းအသံၾကားမွသူမသတိဝင္လားရင္း ရွက္ရြံ႔ထူပူမိကာ သူ႔ရင္ခြင္မွ ကမန္းကတမ္းခြာလိုက္မိသည္။ ခုနက ျဖစ္တည္ေနသည့္ဝမ္းနည္းစိတ္တို႔အစား ရွက္ရြံ႔ျခင္းေတြက ရင္ထဲျပည့္လ်ွံလာေတာ့သည္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ေယာက်ာၤးဝတ္အက်ႌႏွင့္ပုဆိုး..

အကၡရာမ်က္လံုးေလးေတြ၀ိုင္းစက္သြားရင္း အလန္႔တၾကားျဖင့္

"အကၡရာ..အက်ႌေတြ.."

"စိုေနလို႔ဒီအိမ္ရွင္အစ္မကိုလဲွခိုင္းထားတယ္ စိတ္ခ်ပါ ကိုယ္ဘာအခြင့္အေရးမွမယူဘူး.."

အကၡရာမ်က္ႏွာေလးရဲခနဲ႔ျဖစ္သြားရင္းႏွင့္ ေဘးဘီယာကို အရွက္ေျပလွည့္ၾကည့္မိကာ

"အကၡရာ..ဘယ္ေရာက္ေနလဲဟင္"

မ်က္ရည္ၾကားမွာ ရွက္စိတ္ေလးျဖင့္ ရဲသြားသည့္မ်က္ႏွာေလးက လွလြန္းေနသျဖင့္ သူေငးခနဲ႔တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားျပီးမွ..

"အဲ႔ဒါအေရးမၾကီးဘူး မင္းအခုဘာျဖစ္လာသလဲဆိုတာ ကိုယ့္ကိုအရင္ေျပာျပပါ"

ရူိက္လိုက္သည့္သက္ျပင္းေတြထဲမွာ နာက်င္ျခင္းေတြ လိႈက္ခါလို႔။ ကိုယ္ၾကံဳခဲ႔ရသည့္အျဖစ္ကိုေျပာျပရင္း ထိန္းထားသည့္ၾကားမွ မ်က္ရည္တို႔က တေပါက္ေပါက္...။ သူမစကားအဆံုးရည္ရြယ္မထားဘဲ သူမမ်က္ရည္ေတြကို သူသုတ္ေပးမိလ်က္ႏွင့္..

မြနန်းစံတော် - MyaNanSanTaw (Zaw+Uni) Where stories live. Discover now