We Meet Again, My Runaway Bride [EDITING]

Chapter 7

DEMHON’S POV

I was about to sleep when my phone rang. Bumangon ako at sinagot ang unregistered number na tumawag.

“Hello? Who's this?” i ask.

Walang sumagot at tanging katahimikan lang ang narinig ko sa kabilang linya. Kalaunan ay agad ding pinatay and tawag.

Napa-iling na lamang ako, “prank call” I murmured bago muling nahiga.

Saktong ipipikit ko ang aking mga mata ng muling tumunog ang aking cellphone. This time it's a text message.

Hindi na ako nag-abalang bumangin para tignan ito. I don't care if it is important. I'm sleepy, I need to rest. Bukas ko na lang ito titignan kapag kagising ko.

—

“Bro, where are you?” agad na tanong sa akin ni Jake mula sa kabilang linya ng masagot ko ang tawag niya.

Kasalukuyan pa rin akong nakahiga sa kama. It's already six o'clock in the morning. Masayado pang maaga para sa akin pero dahil sa tawag ng ugok na kaibigan kong si Jake nawala na ang antok ko.

Bumangon ako mula sa aking pagkakahiga, “bahay, bakit?” sagot ko bago nag-unat ng braso.

Bumaba ako sa aking kama at naglakad papunta sa banyo.

“we have a problem bro” problemadong saad nito.

Binuksan ko ang gripo para magsipilyo, “mamaya na tayo mag-usap. Magkita na lang tayo sa restaurant, doon na ako magb-breakfast. Bye.” I said before clicking the end button.

Inilapag ko muna sa gilid ng lababo ang phone ko kung saad hindi ito mababasa.

Nagsimula akong mag-toothbrush. Pagkatapos at dumiretso ako sa shower para maligo. After taking a bath agad akong lumabas ng banyo hawak ang nilapag kong cellphone kanina sa lababo. Kaagad akong nagbihis ng isang sinpleng white T-shirt with black fitted fitted denim jeans at black and white color airmax Nike rubber shoes.

Agad akong lumabas at nilock ang pinto ng aking bahay. Dumiretso ako sa aking sports car at tinahak ang daan papunta sa restaurant. Thankfully, hindi masyadong traffic kaya madali lang akong nakarating sa aking paroroonan.

Pinark ko ang aking sasakyan ng makarating sa parking lot malapit sa restaurant. Nang masigurong maayos na ang pagkakapark ng aking sasakyan, agad akong naglakad papasok sa restaurant. Iilan pa lang ang mga costumers dahil masyado pang maaga. Tanging mga trabahador pa lamang ang karamihang nandito at mukhang kararating din lang.

Naglakad ako papunta sa aking opisina. I'm one hundred percent sure na nandoon na si Jake bago pa man ako nito tawagan kanina.

“good morning sir!” masiglang bati sa akin ng mga waiter at casher ng madaanan ko sila. Sa unang pagkakataon ay nginitian ko sila dahilan para mapatili ang mga babaeng casher.

Kaagad kong pinindot ang code ng makarating ako sa harapan ng aking opisina.

Nadatnan ko si Jake na nakaupo sa sofa at busy sa kung ano mang  mga papeles na binabasa nito.

Dumiretso ako sa aking swivel chair at naupo.  Tinignan ko si Jake, “magpadala ka ng almusal dito.” utos ko dahilan para mag-angat siya ng tingin sa akin.

He took his phone out of his pocket “what do you want to eat for breakfast?” tanong nito habang nagd-dial.

“fried rice with onion rings, fried chicken, ham and egg pakisamahan na din ng hot coffee” sagot ko.

Tumango siya sa akin pagkatapos ay may kinausap sa telepono na sa tingin ko’y isa sa mga waiter sa labas. Saglit lang natapos ang tawag.

Tumikhim ako, “what’s the problem?” seryosong tanong ko.

Bumuntong hininga siya, pagkatapos ay inipon lahat ng papeles at lumapit sa akin. Inilapag niya ang mga ito sa harapan ko.

“i hired some private investigators to investigate that mysterious billionaire woman, pero wala ni isang impormasyong nakalap. Masyadong tago at pribado ang pagkatao niya.” he paused.

“the next problem is, kalat na ang issue sa inyo ni Artheni. Nalaman kasi nilang pinalayas mo siya sa pamamahay mo.” he bit his lower lip. “until now wala pa ring nakakakita at mayroong alam kung nasaan siya. Ikaw ang sinisisi kung bakit bumagsak ang Art dressing company. ” he said.

Nangunot ang noo ko “nawawala si Artheni?” tanong ko.

He nooded “actually ang kumakalat, nag-start siyang nawala noong pinalayas mo siya.”

Napa-iling na lamang ako at hindi na muling nagsalita.

"Can I borrow your phone bro? Makiki-text lang ako, ubos na pala load ko.”

Iniabot ko sa kanya ang cellphone ko at hinayaan siya sa kung anong gagawin.

“bro, what's with this unseen message?” tanong niya bago iniharap sa akin ang aking cellphone.

I got curious kaya binasa ko ang laman ng text message from unregistered number. Ito rin yata ang tumawag at nag-text sa'kin kagabi.

Message:

From: 09*********

I'll make you pay Lurd Dhemon Vertome Scendon! I'm going to make your life miserable again! Get ready, wait for me. I'll kill you when I see you... Soon!