03: Idol Room

17 0 0
                                    








“Rain!” tumakbo ako na parang bata papunta sa kaniya sa kusina. “Kailan ka dadating, Rain? Gusto 'ko na mag rain.”








She rolled her eyes, “Corni mo. Kumain ka na. Pancake, oh.”








Inabutan niya ako ng plato at tinidor tsaka ako kumuha ng pancake na bagong luto niya at nilipat sa plato 'ko. Nilagyan 'ko pa ng honey pancake 'ko para mas masarap at malasa.








Nilibot 'ko paningin 'ko. Dadalawa palang pala kami na gising? O baka naman nag kwarto na muna 'yung iba at wala pang kagana ganang kumain?








Sunday ngayon at wala kaming trabaho, yay! Pero dapat parin sundin ang sched sa pag kain. Pero mukha kasi talagang masarap itong pancake ni Rain, ayaw 'kong palampasin 'to!








“Hindi ka pa kumain?” tapos na siya magluto ng pancake at nag huhugas naman siya ngayon.








“Kumain na ako,” tumango lang ako. “Kamusta ka?”








Halos masamid ako sa tanong niya. Ang seryoso naman nito! Agad 'kong inabot 'yung baso ng tubig para maalis ang samid. Tapos na siyang mag hugas kaya naupo siya sa stool sa tapat 'ko.








Tumawa ako, “Chill, kina-career mo naman pagiging panganay mo. Kung ako nasa edad mo, aasta akong maknae.”








Pumangalumbaba siya, “Yeah, you seem fine.”








Kumain na ulit ako. “Bakit mo ba natanong?”








“Feeling maknae ka naman na. Ang ligalig mo kasi samantala si Sharon tahimik kaya talagang ikaw pag hihinalaan na maknae.” hindi niya pinansin 'yung tanong 'ko.








“Good morning!”







Hindi pa ako nakakalingon sa bumati ay may humalik na sa pisngi 'ko habang nakapulupot ang braso sa leeg. Maya maya ay lumipat si Saera ay Rain para halikan rin sa pisngi.








She stretched her arms, “Haba ng tulog 'ko ngayon — Oohh, pancakes.”








Mabilis siyang nag kuha ng plato para kainin 'yon. She sat next to Rain at palipat lipat ang tingin niya sa amin dalawa.








“Mwoya? Wae geuroke simgakae?” (What the? Why are you so serious?)








“Nag tooth brush ka man lang ba muna bago mo ako halikan?” umarte pa ako na pinupunasan 'yung kanang pisngi 'ko kung saan niya ako hinalikan.








Dinuro niya 'yung tinidor sa mukha 'ko, “Kapal ng mukha mo! Baka nga mas mabango pa hininga 'ko kaysa sa kili-kili mo, e!”








“Hoy, mabango kili-kili 'ko!”







“Talaga? Kaya pala tuwing makikita kitang nag kakamot ng kili-kili, pasimple mong aamuyin daliri mo!”








“Mabango kasi ginagamit 'kong deodorant! Rain nga, oh!”








She laughed at us at parang wala pang balak na awatin kaming dalawa sa pag aasaran. Nakakapikon na 'tong isang 'to, e! Ikumpara ba naman 'yung hininga sa kili-kili 'ko?! Hindi naman laging nakasarado kili-kili 'ko so bakit 'to babaho?!








To The Stars And Back (Completed)Where stories live. Discover now