From Ash to Flame

01

Having the life that everyone has been dreaming of is both an honor and a curse. Being an influencer requires a lot of adjustments. The way you live often goes with what the world tells you and sometimes, it hinders you to be you.

I am happy, hindi ko na 'yon ipagkakaila. Lahat naman ng tao, may kanya-kanyang definition ng happiness. Mine doesn't lie in money or fame, it is found in someone's eyes. Ashley, my twin sister, became the reason why I wanted to be like this. Ginusto kong maging model para sa kanya and of course, sa sarili ko rin. When our parents died, ako na ang tumayong magulang sa aming dalawa.

We are of the same age but I can feel her softness. Alam kong hindi siya gano'n katapang para harapin lahat ng problemang pwedeng ibato ng mundo. It's not like I'm degrading her, I just don't want something or someone to hurt the only family I have right now.

Today's Saturday and we decided to have a celebration for her promotion. Kung ako ay model, siya naman ay writer. Marami ang humahanga sa galing sa pagsusulat. Even I, walang masabi kun'di "Ang galing mo!" every time na binabasa ko ang mga sulat niya. She works for a publishing company. Hindi naman 'yon gano'n kalaki at hindi rin gano'n kataas ang sweldo niya but I can feel that she's happy with what she is doing.

"Hey, Ashley. Gising na. Aba ano? Hihilata ka riyan maghapon? Sleeping beauty ka girl?" biro ko sabay alis ng kumot na nakatalukbong sa kanya.

"Ate, five minutes." Aba! Akalain mo 'to. Siya ang nagsabing maaga kaming gigising tapos siya itong ayaw bumangon.

"Babangon o bubuhusan ng malamig na tubig?" puno ng pagbabantang tanong ko.

"Ate naman e," singhal nito.

"Hoy bruha. 'Wag mo akong matawag-tawag na Ate. Magka-age lang kaya tayo, haler?"

"You look so mature so you're my Ate. Ito na, babangon na PO ako ATE FLAME," sagot nito. At talagang diniinan pa ang pagsabi ng 'po' at 'Ate Flame' ha? Kaloka!

"Wash your face na and mumog din. Eww, kadiri," biro ko. Rinig ko naman ang tawa niya hanggang sa makapasok siya sa C.R. I folded her blanket and organized her things. Gano'n ba 'pag writer, magulo na ang utak, magulo pa ang mga gamit?

I went out of her room and waited in the dining area. This is our everyday routine, I wake up early and cook tapos siya naman ang maghuhugas ng mga pinggan. Being with her for twenty-four years brings me smile. Kami na lang kasi ang magkasama, our parents died when we were nineteen kaya todo alaga ako sa kanya kahit pa ang edad nito'y hindi nalalayo sa'kin. Ano ka ba Flame, malamang. Kambal kayo e, I told myself.

"And why is my Ate Flame smiling?" Ayan na naman siya sa pa-Ate Ate niya.

"Hay nako Ash. 'Pag hindi ka tumigil, kakaltukan kita sa ngala-ngala."

Rinig ko ang tawa niyang napakalakas. Hindi ko nga alam kung ba't ang ingay nito sa harap ko pero kapag sa iba, super tahimik naman. If I am the outgoing one, she's my opposite. She prefers to stay inside the house rather than going out and shopping. Kaya nga basta may okasyon ay nasa bahay lang kami.

"Sorry na. Kay aga aga kasi, ang init ng ulo mo," sagot niya sabay subo ng pritong hotdog na niluto ko. "Ano ba 'yan, kailan ka ba matututong magluto? Kapag wala na ako?"

"Ah talaga ba? E kung gumising ka sana nang maaga e 'di masarap ang almusal mo, senyora." Napairap ako at humalukipkip. We're always teasing each other. I don't know why but it makes my mornings complete.

"Sige na. Eat. Sasamahan mo akong maggrocery ngayon." As expected, gulat siyang lumingon sa akin saka kumunot ang noo. "What? You expect me to buy these things by myself?" 'di makapaniwalang tanong ko sabay pakita ng list na sinulat niya kagabi.