From Ash to Flame

22

Maaga akong ginising ng mga halakhakan at sigawan nina Jerwin at Janjan. Rinig ko ring pinapatigil sila ni Lola Clarita pero sige pa rin sila sa hiyawan.

"Good morning babies," sabi ko.

"HAHAHAHAHAHAHAHA," tawang-tawa pa rin sila Jerwin.

Napansin kong nakaupo rin si Steel sa tabi ko habang hawak-hawak ang, teka, marker? Dali-dali kong kinuha ang cellphone ko. I looked at my reflection and... "STEEELLL!!!" I screamed on top of my lungs.

Huminto sila sa pagtawa nang bigla akong bumangon at dumiretso sa gripo para maghilamos. I hate you Steel!

Nang matapos ako'y tahimik lang silang kumakain. Umupo ako sa tabi ni Lola Clarita. "Good morning, 'La. Happy birthday po," sabi ko.

"Magandang umaga rin, Apo. Salamat. Mamaya ha? Magluluto ako ng pancit na paborito ko," sabi naman ni Lola.

Naging tahimik ang bahay. Pansin kong panay ang sulyap sa akin ni Steel pero hindi ko siya nilingon. Tse, manigas ka riyan!

"Ate Flame, punta raw po tayo mamaya sa mall," sabi ni Jerwin.

"Ay kayo na lang, sasamahan ko kasi si Lola sa palengke, 'di ba 'La?" lumingon ako kay Lola saka ngumiti.

"Ah... eh... Oo nga pala, mamamalengke kami nitong si Flame mamaya," sagot naman ni Lola.

I saw how Steel's eyebrows furrowed. Natahimik naman ang lahat nang tumayo ako at naunang naligo. I don't know why I feel like this. Konting bagay lang naman 'yon pero ang tindi ng inis ko.

"Lola, tara na po?" tanong ko nang matapos akong mag-ayos. Good thing, I always bring extra clothes and stuff with me whenever I leave home.

"You go with us. Hatid na namin kayo," malambing na sabi ni Steel.

I walked first and sat on the backseat. Bahala siya, ayaw ko siyang tabihan. Bakit ba, nakakainis e. Nang huminto ang sasakyan ay agad akong lumabas at naglakad.

"Apo, huwag mong bilisan at ako'y napapagod," rinig kong sabi ni Lola.

"Ay sorry 'La. Oo nga, hays. Sorry po," I answered.

Marami kaming pinamili ni Lola. Pancit lang dapat ang lulutuin niya pero bumili na rin ako ng ingredients for fried chicken at shanghai.

"Ang dami naman yata nito Apo."

"Okay lang po 'yan 'La. Para may maibigay rin po tayo sa mga kapitbahay niyo." Ngumiti ako kay Lola.

Pauwi na kami nang may madaanan kaming nagtitinda ng mga damit. Nahagip ng paningin ko ang isang bestida. I'm sure, bagay 'to kay Lola. I bought the duster and gave it to Lola.

"'La, para po sa inyo. 'Di ko alam bibilhin e hehe. Happy birthday po," sabi ko.

I was shocked when Lola Clarita hugged me. "Salamat Apo. Napakalaki niyong tulong ni Steel. Pagpalain kayo ng Diyos."

When we arrived at their house, wala pa sila Steel. I helped Lola in preparing the ingredients. Ako na rin ang nagbalot ng shanghai. Good thing, I used to help Ashley before.

"'La, alam niyo ba, may kambal po ako tapos mahilig din 'yon magluto. Kaso nasa heaven na po e, kasama sila Mommy," pagkukwento ko.

"Mag-isa ka na lang sa inyo, Apo?"

"Opo 'La. And I only have two friends po, si Carl at Steel. Pero syempre, Steel's special po. 'La, pa'no po kayo niligawan ni Lolo... ano nga pong pangalan?"

"Ay ineng, ang Lolo Emilio niyo, hindi iyon nanligaw."

Gulat akong napatingin kay Lola. "Po? E 'di ba sabi po nila, no'ng mga panahon niyo po, kailangan ligawan ng lalaki ang babae? Ipagsibak ng kahoy, ipag-igib, gano'n po?"