Lollipop Boys

7

"CAN WE talk?"

Hindi nilingon ni Jillian si Enteng. Nasa location shooting sila. Lumayo siya sa mga kasama niya upang pag-aralan ang kanyang script. Nais din niyang lumayo pansamantala kay Enteng. Hindi niya alam kung paano ito pakikitunguhan pagkatapos ng nangyari sa kanila sa unit niya.

Dalawang araw na mula nang mangyari iyon. Hindi sila nagkita dahil nagkataong hindi sila magkaeksena sa mga eksenang kinunan noong mga nakaraang araw. Ngayon ay magkasama na uli sila. Kanina ay matipid na nagngitian sila upang hindi magduda ang mga kasama nila. Baka isipin pa ng mga ito na nag-aaway sila. Ngunit naiilang siya sa presensiya nito. Pakiramdam pa nga niya ay hindi siya makakaarte nang maayos mamaya.

Kasalanan ni Enteng ang lahat. Kung makahalik ito, tila may karapatan ito. Ginugulo nito ang buong sistema niya.

"If it's about the kiss, forget it," she told him flatly.

Bumuntong-hininga ito. "It's about the kiss. Jilli, I—"

"Don't you dare!" sikmat niya rito. "Don't you dare ask for forgiveness. Huwag mong sabihing hindi mo sinasadya at pinagsisisihan mo ang lahat. Hindi kita patatawarin, Enteng." Tila nais na niyang maiyak. Nagsimula nang mamasa ang mga mata niya.

Napangiti ito. Hinaplos nito ang pisngi niya. "Hindi ko ihihingi ng patawad ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko, Jilli. I just wanna tell you that after this project, we'll have a serious talk about the changes in our relationship."

Nagsalubong ang mga kilay niya. "Changes in our relationship?"

"We've crossed the line of friendship now, Jilli. We can't go back anymore. It's just not possible."

"We just kissed, Enteng. Why are you making a big deal out of it?"

Sumimangot ito. "We just kissed? Just? Hindi lang iyon basta halik. It's special. You are special."

"I already know that." Hindi niya alam kung bakit kung ano-ano ang mga sinasabi niya. Tila umiikot kasi ang mundo nila. Napakabilis ng tibok ng puso niya.

Matutupad na ba ang matagal na niyang pangarap? Iyon na ba ang araw na magsasanib ang realidad at pantasya?

Hindi niya alam kung maniniwala siya o hindi. Napakatagal niya itong pinangarap. Ang buong akala niya ay mananatili na lamang itong pangarap. Ayaw din niyang paasahin masyado ang puso niya dahil baka hindi naman mangyari ang inaasahan niya. Baka mabigo lamang siya at tuluyan nang mawasak ang puso niya.

Pinisil nito ang ilong niya. "We'll talk further about it. But not now and not here, okay?"

"We are okay then?" pananiniyak niya.

"Of course." Masuyo siya nitong nginitian. She smiled back. Hindi naman siguro masama kung aasa siya sa isang magandang kapalaran para sa kanila. Libre naman sigurong mangarap na sa wakas ay minahal na siya ng lalaking mahal niya.

NAGING maayos ang takbo ng trabaho nila. Wala nang ilangan sa pagitan nina Jillian at Enteng. Wala pa silang napagkakasunduan ngunit sapat nang maayos sila. Kapwa sila masaya na kasama ang isa't isa.

Kilig na kilig si Jillian on and off camera. Parang naging mas malambing kay Clarice si Andrew. Mas naging masuyo ang mga tingin nito. Tila punong-puno ng pagmamahal ang mga mata nito tuwing nakatingin ito sa kanya. Palagi niyang sinasabi tuloy sa kanyang sarili na siya si Clarice at ito si Andrew. Off camera, naging mas maasikaso si Enteng sa kanya. Palaging paborito niya ang mga pagkaing dala nito. Ito palagi ang nagpapakain sa buong staff. Minsan ay ito pa talaga ang naghahatid sa kanya pauwi. She felt so adored.

Last shooting day nila. Sa isang malaking tertiary hospital sa lungsod ang lokasyon. Labis na nalulungkot si Jillian. Bakit ba hindi na lang teleserye ang ibinigay sa kanila upang mahaba-haba ang panahong magsasama sila? Alam niyang mahihirapan siyang mag-adjust pagkatapos. Sanay na sanay na siyang palaging nakakasama si Enteng. Ayaw na nga niyang mahiwalay pa siya rito.