AMED DE AŞK CEHENNEMİ (tamamlandı)

Bölüm 60🍀

Her canlı bir gün ölümü tadacaktır...

-----------------

Arkadaşlar yazıyorum ve emek veriyorum sizde yorum ve voteyı çok görmeyin böyle gitmesi beni üzüyor şevkimi kırıyor yorum yaparak bana gidişatı söyleyebilirsiniz.....

Yazardan....

Düğün günü cenaze günü olmuştu hayat değil hayatlar, can değil canlar solup gitmişti asmının bu katliamı yapacağını kimse bilmiyordu... Odasında tek başına neler yaşadığını, avşin her ne kadar onun yanın da olmak istesede buna izin vermiyor'du asmin...

Tahir ve karşısında silahlı asmin doktor hanım yanı nazlı kız zaten oracıkta ölüp can vermişti..

Suna xanım, Lavın xanım, ne yaptılarsa asmin vazgeçmedi. Asmin asla şiyar bebeği öldürmeyecektı, sadece avşine acı çektirmek istedı ve başardı, asmin katliamını gerçekleştirmiş.. Şimdi kendı sonunu hazırlıyordu, burda cehennem bıtmıyordu ve bitmeyecektı acı olan ne biliyor musunuz, bunlardan kimse ders çıkarmayacaktı, asmin kendını sonsuzluğa bıraktı Dicle nehrine düşen asmının cansız bedenine bir daha asla  rastlanmadı...genç kadının yaptığı bir devrim değildi bir sondu

Avşin gencecik, küçücük yaşında nelerle karşılaşmış, neler yaşamıştı, yaşamak zorunda kalmıştı.. Nelere şahit olmuştu genç kadın.

Hardal konağın da yaşayan ölüler vardı sadece mutlu olan bir aile vardı, Zeynep, Fırat, ve kızları avzem, onlarda sadece kendi odalarında mutluydu.. Bahoz ve zilşan hala ıkı yabancı bahoz artık esıkı gıbı değıl gülmeyi unutan bir adamdı, asmının ölümüne bile ilk gün ağlayıp susan adamdı..

Havva xanım kızı asmin için ağlıyor susmuyordu hikmet ağa kızına

"ben kızıma yanmam, aptallığına hırsına yanarım peşinde bıraktığı yetimine yanarım"

Asmin gitmişti artık yoktu...

Tahırın annesi oğlunu kara toprağa verdi yüreği yangın yeriydi Amedde anaların yüreği yanıyordu, Amedde evlat acısı vardı, ammede yaşanan aşk cehennemi onlarca cana maal oldu.. Tahir artık, yok asmin, yok serhat yok  

Günler geçmiş olay gününün üzerinden tam 10 gün geçmişti hala ilk gün ki gibi ciğerler yanar yanar sönmez Havva xanım en günah anaydı herkes evladının başına Gıdıp ağlardı Havva xanım Dicle nehrine Gıdıp ağlardı...

Dicle asmini vermedi aldığı canların cesetlerini verdi ama asmının cesedini vermedi....

Viyan karısı avşin için telaşlıydı odasından çıkmıyor çocuklarla ilgilenmiyor sadece berçeme bakıyordu

"avşin hadi güzelim bir seyler ye"

Sadece ağlayan avşin vıyana bakıyordu..

Bu cehennemde ne çok acı yaşandı bu olay aylarca, yıllarca, asırlarca, konuşulacaktı bir destan olarak değil alınan bir intikam olarak...

Serhat o gün mardıne gidiyordu yanında ravzanla yolda önünü kestiler çekilen silahla ravzan arabadan inip ağlayarak babasına yalvardı babası cemşit ağa

"sen amede çalışmaya gıdecem dedın bılmezmıydın biz de namus başkadır, karnın dolu gelıp bana ben hamileyim dedın sımdı seni affedıcem mı sandın sende piçinde bu adamda öleceksiniz"

Arabayı tarıyan adamlar ravzanı ve serhatı öldürmüşlerdı varmıydı böyle kalleşçe adam öldürmek varmıydı böyle zalimce arkadan bıçaklanmak serhat artık yoktu..

Suna xanım ıkı tane yiğit oğlunu genç kocasını kaybetmiş bir insandı.. Günlerce ağlayıp

"ben ölülerin anasıyım, ben ölülerin anasıyım, ben yavrularımı toprağa gömdüm, ben kötü anayım"