AMED DE AŞK CEHENNEMİ (tamamlandı)

Bölüm 12🍀

Avşinden...

Viyan bana nevresimi değiş pis kokuyor diyince kalbim krılımıştı babam beni mıs kokulum annem bahar kokulum diye severdi simdi durumuma bak değisip uyuduk.

Sabah uyandım ve baran yoktu..
Üstümü giyinip aşağı indim Sevilay ve annesi koşturuyordu..

"millet nerde hanımlar"

"gelin ağam selim ağanın kardeşiı urfadan gelirken kaza gecırmıs"

"ne aman Allahım ee peki durumu ''

" bilmiyoruz gelın ağam zaynep kız yukarıda git istersen sor "

Hemen yukarı çıktım

" Zeynep neler olmuş öyle "

" sorma yaa bızım düğünü tebrik etmek için gelmişler amcanlar yolda kaza gecırmısler ama hepsi ıyı"

" çok korktum önemli bıse olmasın da"

"yok yok iyiler sadece berat bacağını ve kolunu kırmış ama iyi dıgerlerınınde burnu dahi kanamamış bize gelen haber bu annemde yemek hazırlayın kalabalık geliyoruz dedi"

"anladım gel yardım edelim onlara"

Her seyı yapmıstık en son salata doğruyordum ve işte tas tamamdı hersey aradan üç saat geçmişti hala giden gelen yoktu

"Zeynep arasana şunları"

"sen ara kocanı" diyip sırıttı

Bir süre sonra mecbur kalıp aradım

"alo"

"viyan nerdesınız"

"ne o merak mı ettin"

"hayır her şey hazır"

"geliyoruz"..

Sonra telefon yüzüme kapandı..

Mutsuzdum, çok mutsuz ben böyle bir hayat istemıyordum sevmediğim bir adamla bir hayat bir ömür.. Nasıl sürerdi..

İçeri adamlar girince ardından 5 6 kadın girdi 4 tanede kız girdi ama en son iki tane genç adam geldi çok yakısıklılardı böyle anlatılmazdı ben ve Zeynep mutfaktan izliyorduk herkes gidince içeri butun heybetıyle viyan girdi ardından Botan koluma vurdu zeynep

"hele bah bah kocanda koca ama"

İçimden "hmm ne demezsin" diyip yuzune tebessüm ettim

"Zeynep son gelenler kimdi"

"ferha ve serhat İkizler amca cocuklarım benim ama serhat çok çapkın viyan haz etmez pek sende çok samimi olma"

"ay ne samımı olucam"

"sen olmazsın ama o seni gorse ben bilirim"

'' berat nerde"

"hastanede kalmış o"

Yukarı çıktık Zeynep le çok utanıyordum ama Zeynep le içeri girince herkes bize bakıyordu ben utançtan ölüyordum herkesle öpüşüp oturunca Lavın anne

"de hayde sofra kurulsun"

Zeyneple ayaklandık kapıdan çıkınca Zeynep takılıp sendeledı çok komikti küçük çaplı güldüm saçlarımı savurup arkamı döndüm serhatmı Ferhat mi nedir bana bakıp

"sen ne güzel gülüyorsun'' demezmı
İşin kötüsü vıyanda orda.

Sesimi cıkarmadım viyan arkadan

" yengen olur serhat" diyince tekrar bana bakıp süzdü

"sen hep şanslısın amca oğlu ne dıyım"