AMED DE AŞK CEHENNEMİ (tamamlandı)

Bölüm 11🍀

Tahirden....

Asminle konuşurken avşinden bahsettim yine bılıyorum bılıyorum hoşuna gitmıyordu istemeden yapıyordum bunun olmasını istemıyordum ama tutamıyordum kendimi asmının canı yanıyordu farkındaydım ama istemeden oluyordu bu. Onunla konusurken konak kalabalıktı

"asmin bu ses ne"

"hazırlık yapılıyor"

"ne hazırlığı"

"avşinin kına hazırlığı"

"ne kına mı nasıl kimle"

"viyan peyman la"

"ne anlamadım o adam sana takıntılı degıl mıydı"

"sımdıde avşin dıyor avşinde kabul etti bizede vermek düştü"

O kadar soğuk kanlı ve rahattıki üstelesem kavga çıkacaktı

"anladım"

"yuzun dustu"

"başlama yine gorusuruz"

"..."

Cevap gelmemıstı kalbim de sızı hissettim nasıl oldu bilmiyorum ama sanki yüz üstü bırakılmış gibiydim canım yanmadı değil asmin de anladı oda canımı yaktı..

Salona girince avşin tüm ihtişamıyla oturuyordu bir ara arkadsına bakıp tebessüm etti yok boyle guzellık yoktu boyle bise.. sorunca benı tersledı viyanın hosuma gitti ben de cok durmayıp yerime gectım umarım bu acım kısa surer.. Asmine bakınca oda cok guzeldı oturuyordu ama Bı turlu Avşinden gözümü alamıyordum..
Asmin göruyordu o fark edince kafamı ona cevırıp tebessüm ediyordum

Barandan...

Kınası vardı Kehrıbar anlattı bana inanmadım yalandı bana kurduğu oyunlar yeterdi eve geldim uyudum sabah olmustu kalbimde ki acı çok buyuktu sızlıyordu ağır geliyordu bana  babam bana

"hardalların ve peymanların düğünü var oğul sen avşine tak takını ben Vıyana iki taraflı olsun"

Kafamı salladım sevdıgım kıza takı takacaktım ona ve kocasına mutluluklar dileyecektım..

Sabah konvoy sesiyle uyanınca ustumu degısıp bakmaya gittim dayanamadım onu gormek ıstedım
Kapıdan cıktı o endamına nasıl yakısmıs beyaz gelinlik beni gördü bir adım attı sonra düşünüp geri dondu arabaya bindi soyledıklerim aklına geldi demek ki bir de gurur yapıyordu ağladım onun öyle çekip gitmesine ağladım çaresizliğin bu kadarı dedım ağladım araba önumden gecerken bana baktı gözlerinde ki o yıldız yoktu sanki...

Akşam salona gidince avşin babamın elini opup konustu bana bakınca bakışları kalbimi delip gectı içimden tek cumle kullanıp onu es gecıp yerime geçtim.

"meğer ben bir kalpsize gönül vermişim bu gece yarimi el koynuna gönderdim"

Takılar takıldı birbirimize son sözlerimizi söyleyip çekip gittim geldim eve cıktım terasa bagıra bagıra

"amed ben yanlışa meyil verdim şimdi hasret benim amed içinde ben dicleyım aşka aktım"

bağıra bağıra ağladım ben avşin için son kez ağladım...

Asminden...

Kına günü gelmişti öyle guzeldıkı asla tarifi yoktu zaten anlatılamazdı

Her sey oluyordu dort dortluk oluyordu hemde turku söyleyince hepimiz ağlıyorduk ama viyan gözunu bir saniye bile benden alamıyordu delı oluyordum.

Sabah uğurlarken bize sarılmadı aslında hak veriyordum ona ne dıyım mutlu olsun...

Salona girince butun guzellıgıyle şıklığıyla oturuyordu tahır geldi ona yaklaştı onunla konusuyordu ona bakıyordu
Avşin onu tersledı yuzunden belliydi yerine gecıp butun gece avşini izledı ben de onu ona bakınca bana tebessüm ediyordu ben de aptal gıbı karşılık veriyordum bu adam ugruna kardesım den vagectım ben ne dıyım Allah ya benden bu aşkı alsın ya tez zaman da onada versın