AMED DE AŞK CEHENNEMİ (tamamlandı)

Bölüm 13🍀

Yazardan...

Ve kadın yoruldu, Hissetiği duyguları uyuştu, Sessiz hıçkırıklarına sarıldı, Geceyi koynuna aldı, Sonra yalnızlığıyla yola düştü.. Ve sabahın Berrak aydınlığında kayboldu. Artık avşinin mutluluğu herkes için bir düş oldu..

Genç kadın söylediği bir cümle üzerine dayak yemıstı hiç bir acı hissetmıyordu. Tek hissettiği kalbindeki sızıydı.

Genç adam kadının bayıldığını görünce gerisin geriye gitti banyoya girip pijamalarını degişip yatağın pikesini fırlatmıştı odanın tam ortasına serin ve rahat olan yatağına girdi vicdanını asla sorgulamadan.

Sabah olmuştu amedın kızgın güneşi yerini hırçın yağmura bırakmıştı sanki o gün yer gök avşine ağlıyordu sanki avşinin tarafını tutmuştu haklı olanın yanındaydı sanki. avşinin hiç yere eziyetıne..

Uyandı avşin baktı odaya sonra vicdansızca yatan zalimine, hayatının katiline, umudunu tüketen adama kalktı gözü aynaya çarptı baktı kendine sanki cektıgı acı avşine daha guzellık katıyordu bu kız asla kendinden ödün vermeyecektı

Attı kendını dışarıya bulutlarla beraber ağlıyordu hem ağlıyor hem yürüyordu ayakları onu götürmüştü tepenin oraya ağlıyordu karalanan harflere bakıyordu "avşin bunu hak etmedi"

Viyan ağa uyanmıştı aklına gelen ilk seyle fırladı yatağından avşin öyle yerdeyken butun gece daha yeni aklına gelmişti..

Uyandı adam yoktu yerinde kadın..

Butun konağı gizlice aradı viyan ağa yoktu avşin en son zeynepı cağırıp arıyacaktı didik didik AMEDİ

Tek derdi viyan bir kadına sahip cıkamıyor bunu desinler istemiyordu zalim adam.

Avşin sağında duran barana baktı onu gören o yokmuş gibi gidip tepenin ucunda durdu.. Durdu durmasınada arkasında onu özleyen, ona hasret, ona Bı çare olan kadını görmezden geliyordu.. Avşin yorgundu duygularıyla baş edemıyordu artık

Viyandan....

Serhat avşini çok beğenmişti sürekli kesiyordu zaten beğenılmeyecek gıbı degıldı ki hayal gibiydi konakta yuruyunce durup butun gun izleyebilirsin gelin olmak daha çok yakışmıştı..

Bana köpek diyince aklımı yitirdim çocuklarla dışarı çıktım gelince hesabını ödeyecekti serhat arabada bana gülüp

"vaay koskoca viyan ağa köpek olup kız peşinde dolandı sonra gitti kardeşini aldı"

Diyip kahkahata attı ben ise ona

"valla sapık, şerefsiz, karaktersiz gıbı cumleler kullanmıyorlar bana serhat senin adın daha rezıl olmus durumda"..

Buna hepimiz gulunce o sustu arabadan inince Botan kolumdan tutup

"git o karına soyle bir daha seni bunlar ve başkalarının yanında rezıl etmesin"

Aslında dokunmayacaktım ama bunlar olunca bu uyarıyı hak etti eve geldim muzları dağıttım tamam bu doğru değildi asla bılıyorum.

Saçını tutunca canım yandı içim acıdı hani hemen bırakırım dedım ama bana sana köpek dedım demez mi

İstemesemde gözüm dönmüştü deli olmuştum ne kadar dövdüm bılmıyorum tek hatırladığım ona

"yüzüne asla dokunmayacağım"

Çünkü eşsiz bir guzellği vardı bunu kendimden mahrum edemezdim...

Gözümü açtığımda yerde yatan avşin hareketsizdi onu öylece bırakıp gidip uyudum. Sabah gözümü açtım koltuğa baktım yoktu yoksa hala bıraktığım yerdemıydi..