My Professor

CHAPTER 14

CHAPTER 14

"You're late again Charmaine ha ?"salubong agad ni daddy saken pagdating ko sa dining area .Humalik ako sa pisngi ni mama at daddy na halatang dismayado sa akin umupo nalang ako .Parang ang bigat ng lamesa walang nagsasalita maski si mama walang kasalita na sinasabe .I don't know what's happening it feels like something really important and it's bother's me for their silent .

"Our company in States ay unti - unti ng nalulugi ,"salita ni daddy na nakuha ng atensyon .Oh it's about business as far I know wala naman akong maitutulong dahil senior highschool palang ako then bakit kailangan pati ako .

"Maiiwan ka ulit dito Charmaine your mom will going to be with me I just need her help I'm sorry darling maiiwan ka ulit sa Pilipinas mag - isa and then Abel will take our businesses in Philippines so since ikaw hindi mo pa kaya humawak ng negosyo dahil senior high ka pa just help us to maintain your good grades yan lang ang gagawin mo para maipasok kita sa gusto kong school."Tumango nalang ako kay daddy alam kong matatagalan sila sa States dahil sa problema nila sa company at si Kuya madalang ko lang makita dahil  magigimg busy sya pinapapagawa ni daddy sakanya .

Tahimik na paligid simoy ng hangin na rumaragasa sa katawan ko tila uulan pa ata mamaya .Nasa rooftop ako lumiban ako sa klase hindi pa kinakaya ng utak ko lahat nagkakasabay - sabay na imbes na dapat nasa tabi ko ang parents ko para icomfort ako sa mga problema ko pero kailangan nila umalis para naman sakin yun.Iniisip ko pa rin si Seira gusto kong pumunta sakanila pero tiyak ako mapapagalitan nun dahil malalaman nyang hindi ako pumasok so tumambay nalang ako sa rooftop .

Gusto ko muna mapag - isa ,gusto ko ng katamihikan walang mang - iistorbo hindi ko alam dahil lang ba sa kay Seira na kalagayan bakit ako naiiyak o dahil sa parents ko na parang wala ako alam kong ginagawa nila yun para sa akin bakit hindi ko naiintindihan.Naawa ako sa kalagayan ni Seira pero wala akong maitutulong sakanya para magising ang ate nya ang pinagdadasal ko nalang maging maayos na ang lahat .

"Are you crying ?"nabaling ang tingin ko sa likod ko tinitigan ko lang sya at hindi nalang pinansin ulit kahit kelan talaga napaka - epal nitong si Lucas itulak ko kaya to dito .

"I'm not napuwing lang ako ,"pagdadahilan ko sakanya na umupo sa tabi ko .

"Bakit ka nandito ?"tanong ko sakanya out of nowhere.

"Ikaw bakit ka nandito ?"kahit kailan talaga sarap sakalin hindi nagbabago ganun pa rin binabalik pa rin sakin lahat ng tanong ko sakanya .

"Gusto ko lang magpahangin ,"sagot ko nalang sakanya dahil wala akong sa wisyo ngayon para makipagtalo sakanya .

"Hindi naman mahangin dito ang tahimik pa para akong mumultuhin dito akala ko nga multo ko e," tawa tawa nya pang asar saken hindi talaga pumapalya inirapan ko nalang sya dahil baka hindi ako nakapagtimpi itutulak ko sya pababa.

"Ikaw Lucas tigilan moko wala ako sa mood makipagbangayan sayo !"

"Broken ka ba ?sus wag muna iyakan mas gwapo ako dun ."

"Broken your face Lucas kung ano ano pinagsasabe mo ."

"Ang cute mo talaga kapag napipikon Lene ."

"Hindi ako aso Lucas maganda ako hindi cute ,"tawa tawa naman syang umiikot ang mata ko hindi nya talaga ako titigilan .

"Smile kana nga Gandang aso ."Agad ko naman syang pinalo sa balikat sa pinangtawag nya saken sya nga tong unggoy hindi ko pinagkakalat e.

"Ikaw nga unggoy hindi ko pinagkakalat!"

"Ganda ng endearment natin ah aso pati unggoy ,"halagapak nyang tawa ganito ba talaga sta kabaliw ibang klase .