Victoria's Secret

Chapter 45

Chapter 45: Last Chapter

May mga bagay tayong pilit na kinakalimutan ngunit pag may mga nagpapaalala sayo ay biglang raragasa nalang ito sa buong pagkatao mo. Looks like I hit Vail Rothschild to it.

Mentioning Violet Eunice was one thing but asking her after her supposed betrayel is another.

Vail becomes silent after I asked him the question, I can see his eyes became blank like he was reminiscing something ancient.. something forbidden.

Behind his cold demeanor lies the vulnerability Violet Eunice can give to Vail Rothschild.

"I don't care about her." Malamig na turan sa aking ng matanda.

"Pero hindi iyan ang nakikita ko ngayon." I said mockingly.

Magbibitiw na sana ito ng salita ng biglang nakita ko nalang ang nag-iisang anak nitong si Victoire. Walang emosyon itong naglalakad papunta sa kinatatayuan namin.

"Bon.." Tumaas ang kilay ko sa tinawag ng matandang Rothschild sa nag-iisa nitong anak.

As far as I know Victoire Rothschild is his name.

"Dad.. who are you talking to?" Wika nito ngunit na sa akin ang atensyon. Seems like his first born doesn't know about me.

"Ohh... That's sad that you didn't know me." Naglulungkutan kong untag sa lalaki. Tinitigan lang ako nito ng may dumaang pagkakakilala sa mga mata nito.

"You.. look like Cynthia Ann." Mahinang bulong nito sapat na para marinig ko.

Tumaas ang gilid ng labi ko sa sinabi nito.

"I'm Victorique.. Cynthia Ann's sister. Have you not seen my sister downstairs? She's the master of the ceremonies." Nanlaki ang mata nito ng marinig ang pangalan ko.

"Y-you're.."

"Well.. enough with the introduction." Wika ko at binalingan ang nakakatandang Rothschild.

Ang mga mata nito ay diretso lang nakatingin sa isang portrait.

Violet Eunice De Blois
14th House of Rose

"I'm going to ask you one more time, Sir. Did you know what happened to Violet Eunice after her betrayal?"

"Sinagot na din kita kanina pa bata, wala akong pakialam kung ano man ang nangyari sa babaeng yun. I loathe her and your family. You ruined our lives!" Bakas sa ekspresyon ng mukha nito ang disguto at kaunting sakit.

"Being in loved with the wench is a curse! I-I.." Hindi na niya naituloy ang sasabihin dahil pinutol ko na ito.

"Bakit ang pamilya ko ang magbabayad sa katarantaduhan na sinimulan ng mga magulang mo? Who would believe those things?"

"Hindi ba't ang mga ninuno mo ang nag-simula ng propesiyang iyon?" The old hag smiled at me mockingly.

"Napatunayan mo na ba na totoo ang propesiyang iyon?"

"Yes and don't say that prophecy was made out of fallacy becasue there lots of account that can prove that your family can do the vilest thing one can imagine." Tahimik lang akong nakinig sa kanya.

"Pero naisip mo ba na baka iba kami sa mga ninuno namin?" Malamig kong wika na ikinatawa ng matanda.

"Ikaw? Kayo? Iba? Sino ang niloloko mo bata."

"There are lots of accounts that can tell that maybe our generation is not as monstrous as our ancestors were." Balik kong sagot sa kanya.

She saw how he gritted his teeth in annoyance and saw his son advance towards me. Bago pa ako mahawakan ni Victoire ay may kamay nang humarang sa braso nito at ibinalibag sa sahig ang lalaki.