Chapter 39

3.6K 181 11
                                    

Chapter 39


NAKATITIG lang ako sa kawalan ng biglang may mga kamay na humawak sa mga balikat ko. 

"Okay ka lang ba?" Nakangiti akong bumaling kay Matthew at tumango. 

"Ano na ang gagawin mo ngayon? It seems like may hinahabol padin sila sa inyo." 

"Wala silang makukuha sa akin. What are you saying? I am just Victoria. An orphan child from Sta. Catalina." Napailing ito sa sinabi ko.

"So kamusta na si Evans ngayon?"Wika ko habang hinahaplos ang huling regalo sa akin ng aking pinakamamahal.

Charlie Evans, part of the Mintaña's student council, dared to get a valuable item from me. Pero hindi nila ako maiisahan. 

Inutusan ko ang mga Diyel na alamin kung bakit nangahas kuhanin ni Evans ang isa sa mga librong pinakaiingatan ko. It turns out that Amanda Crey's family held Charlie's family hostage, blackmailing him to do things unwillingly. Hawak nila sa leeg si Evans at kung hindi gagawin ng huli ang mga inuutos ay mawawala ang pamilya nito. 

Too good for him I am not the same Victoria anymore so I get my book, help him, and get informations I needed.

"Good. They're good. Ilang taon na din ang nakalipas pero hanggang ngayon hindi parin maka move-on ang pamilya nila." 

"This is what I am telling you, innocent people are at stake if the feud will not be finish." 

"Pero hanggang kailan? Kailangan ko ng bumalik. I can't stay here anymore. I have responsibilities too." Nahihirapan niyang wika.

Nilingon ko siya at nginitian. "You know, you can return to your place anytime you want. Walang pumigil sa'yo I am sure my sister will not be angry." 

"Years had passed still I can't forget her..." Malumanay na wika nito at naglakas papalabas ng bahay. 

Sumunod ako sa kanya hanggang tumigil kami sa harapan ng isang kahoy. I smiled while looking at the white flower blooming in the trees.

"For some it may look stupid, we were just ten, yet a decade later I can't still forget anything."  Natatawa siya habang sinasariwa ang nakaraan namin.

"I know.." 

"Walang magagalit sayo kapag aalis ka Matt, you help me enough. I am sure my sister is proud of you." Tumingin ito sa gawi ko at tila minimemorya ang mukha ko. 

He sighed and look up at the sky. They were blue and no signs of cloud appearing. Cold winds brushing in our body when he returned his gaze to me. 

"You look the same yet I didn't feel anything towards you.." Masuyo niyang hinawakan ang mukha ko. 

I smiled. 

"I am not her, Matt. Will never be." Binitawan niya ang mukha ko at tumango. 

"Alam ko.. at lagi kong pinagsisihan na sumama ako sa mga magulang ko pabalik ng Lille."

"Walang may kasalanan okay? Walang mangyayari kapag patuloy padin nating sisisihin ang sarili. Someone taught me that." 

"I'll go back to Lille, to finish somethings but I promise to go back here. Is that okay?"

Kumuha ako ng ilang pitas ng flordeline mula sa puno at binigay kay Matthew. 

"You may heard news in Lille but know that I am always safe."

"You are Victoria. I am always sure you are safe specially that the Greek Prince is now here." Nanunudyong wika nito na ikinataas ang kilay nito. 

Victoria's SecretWhere stories live. Discover now