Siglaw (Kafagway, #2)

HULING KAPITULO

HULING KAPITULO

Cold.

It was always cold. I've always liked my things cold.

Kita ko kung paano kuminang ang mga bituin sa kalangitan. Rinig na rinig ang boses ng lalakeng kumakanta sa buong Session.

Why am I here again?

I closed my eyes and relaxed my body. Sinigurado kong ramdam ko pa rin si Lusi sa tabi ko. I felt her stares but let her do it.

Once I opened my eyes, ramdam kong nag-iwas na ito ng tingin. Palihim akong napangisi at sinunod siyang tinitigan pagkatapos. Her eyes were full of emotions. Minsan, nakakatakot kapag tinitignan niya ako. Among all the people I've met, siya lang ang hindi ko kayang basahin.

I wonder what's inside this little brat's head...

She was innocently staring at the people around us. Pero para sa akin, tila siya lang ang nandito. Others did not matter.

I promised Noelle I'll bring her back by ten. I am ready to make excuses for us kapag gusto niyang mas matagal kami pero mas maaga pa kami ng ten nakauwi.

I was born in Canada and my grandma raised me alone. Dito sa Pilipinas nanatili sina Mama at Papa. Nang pinanganak si Crissa ay doon na ako umuwi. I wanted to be with my little sister.

Una kong nakita si Lusi noong unang lipat ko dito sa bahay namin sa Pilipinas. I was not yet comfortable with Mama and Papa and so, tumambay ako sa store na malapit sa bahay namin.

I saw her going out of their gate. She was throwing tantrums at her brother, Noelle. "Kuya, I just want to buy a toy!" Sigaw nito. Umiling si Noelle. I chuckled when she pouted. Grade five siya noon.

"Alios!" Tawag sa akin ni Noelle. We were both first-years already. Kahit pa tinawag niya ako ay natuon ang atensyon ko sa kapatid niyang nakanguso at mukhang iiyak na.

"Paiyak na, o?" Sambit ko.

Noelle shrugged his shoulders off. "Hayaan mo 'yan, ang bratinella!" Sabi niya at pinasa ang bola sa akin. "Kay Spenser tayo ngayon, 'no?" Pag-iiba niya ng topic. I just nodded. Nagjeep na kami papunta kina Spenser.

I have to be honest. She's really a brat. A very head-headed at that one.

"Irene, gusto kang makilala ng kaibigan ko, o," Sambit ni Noelle at hinihila ang pinsan niya palapit sa amin.

Naikot ko ang mata at napangiti. Here we go again. Sabing di ako interesado, e!

Lumagpas ang tingin ko kay Lusi na lukot ang noo habang nakatingin sa amin. Napalunok ako at bumagsak ang ngiti nang makita ang tulis ng tingin niya sa amin. Why do I feel bad for smiling, all of a sudden?

Alam ko, ramdam ko naman kung may gusto sa akin ang isang tao. But out of respect, hindi ako umalis nang tumabi sa akin si Irene. She's pretty, yes, but not exactly my type.

I know, sinadya niya akong bungguin but I still said sorry to her. Nairita ako nang kaonti sa ngiti sa akin ni Irene. Lumagpas ulit ang tingin ko kay Lusi at nakitang umismid ito sa amin bago kami talikuran. I blinked.

Ano naman ngayon ang ginawa ko at umiismid iyon?

"Sorry, Alios-"

"It's okay," I said, cutting her off at tumuloy nang pumunta kina Noelle.

She probably doesn't notice but she's really, really, really pretty. Kaya hindi ko rin masisisi kapag sobrang protective ni Noelle. If Crissa were a brat like her, I'd really protect her, too.

Kunot noo kong tinignan ang suot niyang damit. Not that I have problems with her clothes. But the idea that she has a crush means she's doing all of this for... him?