Siglaw (Kafagway, #2)

Kapitulo 12

IKALABINDALAWANG KAPITULO

I comforted him that day.

I let him silently cry on my shoulders. Hindi pa niya sinasabi ang nangyari but I already had a clue when I saw blood on his lips. Maybe he fought again with his father.

But I was half correct.

"May cancer si Mama," Aniya.

I gasped at what he just said. Tila hirap na hirap ito at tumingala nang nakapikit. Nang nagtama ang tingin namin ay kita ko kung gaano kapula ang mata niya. Maybe, kanina pa siya umiiyak.

Napalunok ako, I don't know what to say, to be honest. Kaya nanatili akong tahimik, silently watching him. He needed someone to be by his side. Nakakainis lang na laging ako ang nakakakita.

"Thank you for staying with me tonight," Sambit niya at tipid na ngumiti. Umirap ako. "Don't smile at me. I know you're faking it," I said.

Kaagad na nahulog ang ngiti niya at ngumuso. I pursed my lips to hide my smiles. "Nakakatawa. You saw me crying, again," He said while smiling.

Nag-ipon ako ng hangin sa loob ng pisngi ko at nag-iwas ng tingin. Sabing huwag ngumiti sa akin, e! Kanina, peke. Ngayon, masyadong totoo at nakakarupok ang mga ngiti niya!

Nakalmot ko ang leeg nang natahimik kami pareho. Ano na ulit ang rason kung bakit ako nandito? Hindi ko na alam.

"Bakit ka nandito pala?" He asked. Natutop ko ang bibig at palihim na tumingin sa paligid. Hindi ko na maalala!

"U-Uh..." Nadilaan ko ang labi nang nakakita ng doughnut. "I was craving for a doughnut and I saw you here kaya kita nilapitan," Tanging nasabi ko.

Alios protruded his lips and his eyes went to the cashier. Pati ako ay napalingon doon. She was staring! Namumula ang pisngi niyang nag-iwas ng tingin sa amin.

Either she's staring because she's mad that we're staying here without even buying or she's thinking that we... are...

Namula ako sa naisip.

Nakita kong binalik sa akin ni Alios ang tingin at may pagtataka sa mukha nito. Hindi ko siya pinansin.

Tumayo na ako at pumunta sa kung saan naroon ang mga doughnut. Kaagad akong humila ng plastic at kinuha ang tong para kumuha roon.

I choose the Bavarian flavour. Strawberry and the Chocolate one. Nahiya akong kumuha ng higit pa sa dalawa pero kumuha na lang rin ng isa. This won't be enough for me!

Ramdam ko ang titig ni Alios sa akin habang ginagawa iyon. Hanggang sa pagbayad ko ay nakatingin siya. I saw it on the mirror-like CCTV.

Napalunok ako. I wonder what his opinion is about my feelings for him. Tingin ko naman hindi siya umiiwas but...

Will he accept it? Reject it? Or just shrug it off and let me have that feeling until I forget about it?

Tingin ko, if it's the latter, there's a little hope that he'll accept it. I mean, he did not reject me, anyway. Pero hindi pa naman namin napag-uusapan iyon at hindi ko rin alam kung paano sabihin.

Nang nakuha ang sukli ay bumalik na ako sa inuupuan namin. I'll just buy my drink later.

Nang maupo ako ay kaagad siyang nagsalita. "So, you're crushing on me?"

Halos madulas ako sa sinabi niyang iyon! Nalingon ko siya. He looked so casual! Parang normal na lang sa kanya iyon?!

Sabagay, I've heard some rumors sa school that they confess to Alios. Walang awa raw niya silang rinereject. Kaagad akong natakot para sa sarili. Is he going to reject me now?