Kapitulo 1

637 24 48
                                    

UNANG KAPITULO

"Happy Graduation, Lusi!" Bati sa akin ng hindi kilalang kaibigan ni Daddy. I smiled at them and said, "Thank you po."

Today is my graduation. I am quite excited thinking about my life as a high school student!

"Lusi!" Nalingon ko ang tumawag sa akin at nainis lamang nang nakita kung sino iyon. Who even invited her?!

There was a plastic smile plastered on her face as she approaches me. She was with her Mom. "Thank you, Nadia." I said. She was handing me a wrapped gift at kaagad ko iyong tinanggap at binigay sa kasambahay.

Once our mothers left, kaagad na nagbago ang tingin namin sa isa't isa pareho. I remained calm and stared at her ugly face.

"Ayaw kong pumunta rito. Pinilit lang ako ni Mommy," Sambit. I scoffed, rolled my eyes, and left her there.

Pakialam ko sa kanya?

I didn't have any real friends that I could invite for my graduation party. Most of the girls in my class hates me. Some would accuse me of stealing their boyfriends.

Halos hindi na bumalik sa dati ang mata ko sa sobrang pag-ikot ng mata. Imagine? At the age of eleven, iyon ang iniisip nila?

And why would I be stealing their goddamned ugly boyfriends? The boys in my class can't even reach half of my standard. Ang papangit na nga, ang sahol pa ng ugali!

My Mommy made me wear a light pink floral dress. Mommy made me wear a pink headband too to match my dress and pink doll shoes.

I was all smiles at kasa-kasama ko si Yaya Fely. All the gifts that I would receive, pagkatapos kong kunin ay ibibigay sa kanya at ihahatid naman ng isa pang kasambahay sa kwarto ko.

Napatingin ako sa pinto nang niluwa iyon si Kuya Noelle. Halos mapairap ako.

He's late! Saan ba siya galing?

Naningkit ang mga mata ko nang makitang may apat na lalake siyang kasama. All of them were familiar, maliban sa isa doon sa tabi ni Kuya Gray.

Prenteng-prente itong naglalakad at sinusundan si Kuya, who was on their way to me. Kaagad akong napakurap at tinanggal ang tingin sa lalakeng iyon.

Nakangisi si Kuya sa akin. "Sorry, late kami," Ani. I pouted and crossed my hands beneath my chest. "Where's my gift, then?" I asked, still protruding my lower lip.

Tumawa si Kuya at nagbigay ng pera sa akin. The sparkle in my eye disappeared. I scowled.

"Ano ba, at least meron, diba?" Sambit ni Kuya. "Hmpf!" Irap ko sa kanya at umalis na, pumunta sa mga pinsan ko.

I was the youngest in our clan. Both sides. Wala akong malapit na ka-age maliban kay Ate Irene. She's just two years older than me while Kuya is three years older.

Sa pasukan ay grade seven ako, dahil maaga akong nag-aral. Ate Irene will then be grade eight at si Kuya ay grade nine.

"Bakit ka nakasimangot?" Tawang-tawa nitong tanong. I pouted more at her question.

Ate Irene is really pretty kaso I don't like the way she dresses. It's not girly. Tinignan ko ang singkwenta pesos na binigay ni Kuya sa akin at nainis ulit.

Umiling ako kay Ate Irene at tumango naman siya, nakipag-usap ulit sa iba naming pinsan. I can't relate to them. Hindi ko sila nagegets. Siguro dahil high school na sila at elementary pa lang ako.

But that will change now.

I spent my summer sleeping and swimming dahil mainit-init kapag tanghali. I'm not into reading novels dahil tinatamad ako magbasa. Minsan ay pinapalabas ko ang TV namin sa sala sa may pool area para manood doon.

Siglaw (Kafagway, #2)Where stories live. Discover now