Wife's Struggle (COMPLETED)

Chapter 15

Ramdam ko Ang takot at kaba dahil sa paraan nang pag mamaneho ni Gab. Hindi Ito umiimik pero Kita ko Ang mga mata niya na nag aapoy sa galit.

Hindi ko na Alam Kung ilang beses na ako nanalangin para Lang sabihin na Sana wag ako saktan ni Gab. Sana wag Niya akong saktan dahil buntis ako.

Nang makarating kami sa bahay ay walang Sabi Sabi Niya akong kinaladkad papasok at agad na binato sa sofa dito sa sala namin. Tatayo na Sana ako nang agad dumapo Ang palad niya sa pisnge ko.

"Bitch! Pate si Nathan nilalandi mo?!" Galit na galit niyang Sabi.

"Gab Hindi.. Wala akong nilalandi. Hindi ko nilalandi si Nathan." Paliwanag ko pero isang sampal nanaman Ang nakuha ko sakanya.

"Punyeta ka! Ganyan kaba kakati ha?! Pate kaibigan mo nilalandi mo?!" Sabi Niya.

Naiiyak akong tumingin sakanya. "Gab please... W-Wag mo Kong sasaktan." Pakiusap ko sakanya.

Kailanman ay Hindi ako nag makaawa kay Gab na wag Niya akong saktan... Ngayon Lang.

Noon ay iniisip Kong kabayaran ko lahat nang natatanggap Kong pananakit Mula Kay Gab dahil sa ginawa ko Kay Aileen. Pero ngayon, Hindi ko na tatanggapin ang pananakit Niya dahil una, ay Wala Naman talaga akong kasalanan sa pag kamatay ni Aileen at pangalawa, dahil buntis ako.

"Bakit? Sawa kana ba sa mga sampal ko? Pwes, ibang sakit yung ipaparanas ko sayo." Sabi Niya bago ako mahigpit na hinawakan sa kamay at kinaladkad paakyat nang bahay namin.

Bigla bumilis Ang tibok nang puso ko nang Makita Kong papunta kami sa guest room nang bahay namin. Agad Kong binawi Ang mga kamay ko Kay Gab, pero dahil sa mas malakas Ito keysa sakin ay nabigo ako.

"Gab please! Wag! Wag Naman ganito." Pakiusap ko sakanya. Pero Hindi Niya ako pinakinggan dahil patuloy pa din Ito sa pag hila sakin papuntang Guest room.

Umiiyak na ako dahil sa takot na nararamdaman ko. Baka... Baka saktan Niya ako at baka mapahamak Ang baby.

"Gab please..." Pakiusap ko sakanya pero kagaya kanina, ay Hindi pa rin siya nakinig.

Nang makapasok kami sa guest room ay Marahas Niya akong hinagis sa Kama. Nag aapoy sa galit Ang mga mata Niya nang tumingin Ito sakin.

"I will fuck you so hard that you will not be able to walk, bitch." Sabi Niya bago lumapit sakin at pumaibabaw sakin.

Mas lalo akong nakaramdam nang kaba dahil Marahas na pag halik Niya sakin.

"Gab! No! No! Parang awa mo na!" Sigaw ko dito.

Pero bumaba lamang Ang halik Niya sa leeg ko. Kinagat Niya ako duon, dahilan upang mapadaing ako sa sakit.

"Gab please!" Pakiusap ko ulit sakanya at pilit siyang tinutulak palayo sakin.

"Puta!" Galit Niya Sabi dahil sa pag tulak ko at walang Sabi sabing sinampal ako. "Bakit? Mas gusto mo ba sa mga lalake mo ha?! Mas gusto mo ba Kay Nathan?!" Galit na Sabi niya. Umiling Naman ako habang umiiyak.

"Ikaw Lang Ang Mahal ko Gab.. ikaw Lang." Sabi ko habang umiiyak.

"Putanginang pag mamahal Yan." Sagot Niya at akmang hahalikan nanaman ako nang mag salita ako.

"Buntis ako. Please... Wag mo Kong sasaktan. Wag mong gawin to." Sabi ko na ikinatigil Niya.

Mula saking ibabaw ay tumayo Ito at tinignan ako. Umupo Naman ako at inayos ko Ang  aking sarili.

"What did you say?" Tanong neto sakin.

"Buntis ako Gab... Buntis ako." Ulit ko pang Sabi.

Ngunit Parang dinurog Ang puso ko dahil sa sunod niyang sinabi,

"Sino Ang tatay?" Tanong Niya.

Agad Kong naramdaman Ang pagmuo nang galit sa buong sistema ko. Tumayo ako sa pag kakaupo at hinarap si Gab.

"Anung Sabi mo?" Hindi maka paniwalang tanong ko.

"Sino Ang tatay? Ang dami mong lalake diba? Kaya Alam mo ba Kung Sino Ang tatay nang batang Yan?" Tanong neto.

Hindi ko na napigilan Ang sarili ko dahil agad ko itong sinampal. Gulat na tinignan Niya ako. Nakita ko Ang galit na rumihistro sakanyang mukha, pero nikatiting na takot ay Hindi ko magawang maramdaman dahil mas nangingibabaw ang galit ko dahil sa sinabi niya. 

"Ikaw Ang tatay nang batang to, Gab! Ikaw dahil ikaw Yung asawa ko! Ikaw dahil ikaw Yung Mahal ko!" Umiiyak na Sabi ko na nag patigil sakanya.

"Sa dalawang taon na kasal Tayo, hanggang ngayon ba ay Yan pa din Yung tingin mo sakin? Isang puta? Isang mamamatay Tao?" Punong puno nang hinanakit Kong tanong Kay Gab.

Nakatingin lamang Ito sakin na tila'y gulat na gulat dahil sa mga sinasabi ko. Sino ba Kasi Ang Hindi magugulat? Kahit ako ay Hindi ko kailanman naisip na masasabi ko Kay Gab Ang nararamdaman ko.

Pero Kasi, punong puno na Ako. Sobrang punong puno na'ko....

"Ikaw Lang Yung lalakeng minahal ko. Ikaw Lang, kaya ikaw Lang Yung pinakasalan ko. Sinabi mong mag dudusa ako, sinabi mong mag hihirap ako dahil sa pinakasalan Kita. Tinanggap ko Naman ah? Kinakaya ko Naman ah? Bawat araw ay pinapakita ko sayo Kung gaano kita ka Mahal. Na kahit nahihirapan na ako ay hindi ako sumusuko. Na kahit sobrang nasasaktan ako ay hindi Kita iniiwan, Kasi Mahal Kita e. Mahal na Mahal Kita. Pero Hindi ko Alam Kung bakit sobrang tanga ko! Kung bakit sobrang Gaga ko! Dahil kahit Alam Kong Mahal mo pa si Aileen ay heto ako, nag papaka-martyr para sayo!" Sabi ko.

Pinunasan ko Ang mga Luhang umaagos saking pisnge. Tinignan ko si Gab na hanggang ngayon ay Hindi pa din makapaniwala sa mga nasabi ko.

"Kung Hindi mo kayang tanggapin Ang anak natin, pwes ako Ang mag papalaki. Wala Naman akong kwenta sayo diba? Ayokong marinig nang anak ko Yun balang araw at nanggaling pa sa sarili niyang tatay." Sabi ko bago ako lumabas nang guest room.

Umiiyak akong humiga sa Kama ko. Ang sakit. Ang sakit sakit.

Hanggang kailan ba to? May katapusan ba tong pagdudusa ko? May katapusan ba tong pag hihirap ko?

Sobrang sakit na e. Napaka sakit na.

Hinaplos ko Ang tiyan ko, " Wag Kang mag-alala anak, hinding Hindi Kita pababayaan. Hinding Hindi Kita iiwan. Ipaparamdam ko sayo Kung gaano Kita kamahal. Ipaparamdam ko sayo na ka-mahal Mahal ka." Sabi ko.