Adopted by "Daddy Direction"

~ 6 ~

POV Lizzy 

Ik ben net overhoord door Liam en het ging best goed! Ik wist nog niet alles, maar met hulp van Liam ben ik er redelijk uitgekomen. 

Daniëlle is nou Bear naar bed aan het brengen. Het is inmiddels half acht. 'Hoe vond je je eerste dag bij ons?' vraagt Liam als Daniëlle weer terug is. Daniëlle zakt naast Liam neer op de bank en pakt zijn hand vast.

'Leuk!' zeg ik enthousiast. Liam kijkt Daniëlle aan en kijkt daarna weer met een brede glimlach naar mij. Ik glimlach terug. 

'Fijn om te horen. We snappen dat het nog wat raar voor je kan zijn, maar we hopen dat dat snel zal verdwijnen.' Ik knik even. 'We wilden het nog even met je hebben over die schoolopdracht van je.'

'Wij denken dat het goed is dat je over het weeshuis praat en dan benoemd dat je op de proef bent geadopteerd. Je kunt wel wat vertellen over ons, maar je kunt beter niet onze namen noemen of ons beroep.'  Ik kijk ze verward aan. 

'Waarom niet?' Daniëlle kijkt Liam aan.

'We denken dat de kinderen expres lief tegen je gaan doen, zodat ze ons kunnen zien. En we willen niet dat je daardoor verdrietig wordt.' Ik knik langzaam. 

'Oké', zeg ik zacht. 'Dus ik moet zeggen dat ik voor een weekje geadopteerd ben en dat jullie heel lief voor me zijn?' Liam knikt. 'Oké', zeg ik weer.

'Oh, voor ik het vergeet', begint Liam. 'Morgen komt Louis hier samen met Freddie. Freddie is het zoontje van Louis en is vriendjes met Bear. Louis maakt samen met mij muziek.' Ik knik even.

'Kan ik jullie muziek luisteren?' Liam knikt en pakt zijn telefoon uit zijn broekzak. Hij denkt even na en typt dan wat in. Een paar seconden later klinkt er muziek door de ruimte.

'Once in a lifetime
It's just right
We make no mistakes
Not even a landslide or riptide
Could take it all the way

Somehow, it feels like nothing has changedRight now, my heart is beating the same
Out loud, someone's calling my name

It sounds like you

When I close my eyes
All the stars align
And you are by my side
You are by my side

Once in a lifetime
It's just right
And we are always safe

Not even the bad guys in the dark night
Could take it all away

Somehow, it feels like nothing has changed
Right now, my heart is beating the same
Out loud, someone's calling my name

And it sounds like you

When I close my eyes
All the stars align
And you are by my side
You are by my side (you are by my side)
You are by my side

Once in a lifetime you were mine.'

Liam zong zachtjes mee met de tekst. 'Wow', mompel ik. 'Dat was mooi.'

'Ga je zo naar bed, Lizzy?' vraagt Daniëlle lief. Ik kijk naar de klok en zie dat het inmiddels al half negen is. Ik knik langzaam.

'Ja. Slaap lekker', zeg ik zacht en sta op. Ik loop naar boven en schiet gelijk de badkamer in. Verbaasd kijk ik naar de tandenborstels, maar ik mis de mijne. Oh nee, die ben ik vergeten mee te nemen!

Ik zucht, haal een hand door mijn haar en loop langzaam weer naar beneden. 'Lizzy? Wat is er?' vraagt Liam meteen als ik de woonkamer in loop.

'Ik ben mijn tandenborstel vergeten mee te nemen', zeg ik zacht. 'Hebben jullie nog een extra?' Liam knikt en staat op. Ik volg hem naar boven. Liam rommelt wat in een kastje die aan de muur hangt en haalt er uiteindelijk een tandenborstel uit.

'Kijk eens aan.' Hij glimlacht nog even naar me. Ik glimlach terug en loop weer naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. Liam gaat in de deuropening staan en vouwt zijn armen over elkaar. 'Zal ik je zometeen instoppen?' Ik kijk Liam verbaasd aan, maar knik dan toch. Ik ben nog nooit ingestopt door iemand.

Ik spuug mijn tandpasta uit, spoel mijn mond schoon en droog hem vervolgens af met een handdoek. Liam stapt opzij en loopt achter mij aan naar mijn slaapkamer.

Ik pak mijn pyjama uit de kast en kijk dan naar Liam. 'Ik ga wel even weg. Kleed jij je maar om', zegt Liam snel en verlaat mijn kamer weer. Ik kleed me snel om in mijn pyjama en kijk dan naar mijn gedragen kleding, die ik op een hoopje heb neergelegd. Na een zacht klopje op mijn deur komt Liam weer naar binnen gelopen. Hij ziet me naar mijn kleding kijken en glimlacht even naar me. 'Die neem ik zometeen wel mee.' Ik knik en loop richting mijn bed.

Liam houdt de deken voor me open en ik kruip er onder. Liam legt de deken over me heen en drukt de zijkanten van de deken tussen het de bedrand en het matras. Ik glimlach even naar hem. Het voelt raar dat hij dit doet, maar het is ook wel fijn. De deken zit wat strakker om me heen, maar het is niet vervelend.

Liam glimlacht terug en gaat weer overeind staan. 'Lig je lekker zo?' Ik knik snel. 'Slaap lekker, Lizzy.'

'Slaap lekker, papa.' Hij glimlacht breed naar me en loopt langzaam de kamer uit. Nog voordat hij de deur achter zich sluit, drukt hij het licht uit. Mijn kamer is geheel duister, op het licht dat van de gang komt na. Zachtjes sluit Liam de deur, waardoor mijn kamer nou helemaal duister is.

Ik slik even. Dit ben ik niet gewend. In het weeshuis hing er een klein nachtlampje, waardoor je nog wat kon zien. Maar nou word ik opgeslokt in het duister. Ik krijg er een beetje een naar gevoel bij.

Ik trek de deken dichter naar mijn gezicht toe. Ik durf niet te slapen.